χώρος που θα έπρεπε να υπάρχει σε κάθε σχολείο και να θεωρείται αυτονόητο, αλλά που δυστυχώς δεν συμβαίνει. Όσα σχολεία έχουν την τύχη να έχουν σχολικό νοσηλευτή, ξέρουν πολύ καλά ότι κάνουν τη δουλειά τους στους διαδρόμους και πάνω στα θρανία.
Όταν όμως υπάρχουν άνθρωποι με όρεξη και αγάπη για αυτό που κάνουν δεν σταματούν να προσπαθούν για το καλύτερο. Μια τέτοια περίπτωση είναι και η σχολική νοσηλεύτρια-μεταδιδακτορική ερευνήτρια του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας Δήμητρα Σιαχπαζίδου, που κατόρθωσε να μετατρέψει με τη σύμφωνη γνώμη της διεύθυνσης του σχολείου, ένα αναξιοποίητο χώρο, σε Χώρο Παροχής Νοσηλευτικής Φροντίδας για τους μαθητές. Ένας χώρος που φτιάχτηκε με λίγα χρήματα αλλά με περίσσια αγάπη και μεράκι. Η Πνευμονολογική Κλινική του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και ο καθηγητής Πνευμονολογίας κ. Κων/νος Γουργουλιάνης αγκάλιασαν και στήριξαν από τη πρώτη στιγμή το εγχείρημα.
Λίγα 24ωρα πριν την επίσημη έναρξη λειτουργίας του που έχει προγραμματιστεί για μεθαύριο Παρασκευή 15 Απριλίου-αν και άτυπα έχει ξεκινήσει να δέχεται ήδη τους μαθητές-«ασθενείς» που ενθουσιάστηκαν με την ιδέα- η σχολική νοσηλεύτρια Δήμητρα Σιαχπαζίδου μιλά στην «Ε» για τη «γέννηση» αυτής της σπουδαίας ιδέας.
«Θεωρώ ότι δεν είναι δυνατόν να προσλαμβάνονται υγειονομικοί στα σχολεία χωρίς να υπάρχει ο κατάλληλος χώρος να παρέχουν νοσηλευτική φροντίδα και αναγκάζονται να μετατρέπονται σε υγειονομικούς του διαδρόμου ή των θρανίων. Υπάρχουν παιδιά με χρόνια νοσήματα που λαμβάνουν συγκεκριμένη αγωγή με ποιο τρόπο εξασφαλίζεται η ιδιωτικότητα όταν αυτό γίνεται κάτω από μια σκάλα, σε ένα θρανίο ή στον διάδρομο; Υπάρχουν μαθητές και αυτό είναι καθημερινό φαινόμενο που μπορεί να έχουν ένα μικροτραυματισμό και θα χρειαστούν περιποίηση, ή θα νιώσουν αδιαθεσία. Το 36ο Δημοτικό Σχολείο είχε τον χώρο την αίθουσα covid που παρέμενε αναξιοποίητη αλλά δεν είχε τα μέσα. Απευθύνθηκα στην Πνευμονολογική Κλινική και η ανταπόκριση ήταν άμεσα. Η βοήθειά τους πολύτιμη και μέσα σε ελάχιστο χρόνο καταφέραμε να μεταμορφώσουμε τον χώρο. Ένα κρεβάτι εξέτασης, ένα οξύμετρο, ένα πιεσόμετρο, ένα θερμόμετρο, μια ζυγαριά και είδη για να είμαστε σε θέση να περιποιηθούμε έναν μαθητή που έχει ανάγκη ήταν ο εξοπλισμός. Τον χώρο τον διαμορφώσαμε κατάλληλα για παιδιά και η αλήθεια είναι ότι ο ενθουσιασμός τους είναι μεγάλος από τη στιγμή που το έμαθαν. Έχουμε μέχρι και χώρο αναμονής. Εννοείται ότι ο χώρος εξακολουθεί να έχει και την ιδιότητα της αίθουσας covid σε περίπτωση που χρειαστεί» αναφέρει χαρακτηριστικά και προσθέτει «πρόκειται για ένα καινοτόμο χώρο Παροχής Νοσηλευτικής Φροντίδας Παιδιού. Η δημιουργία του αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο για την πιστοποίηση της αξίας και της εξέλιξης της Σχολικής Νοσηλευτικής στην Ελλάδα και της ανάγκης για ποιοτική εκπαίδευση και φροντίδα υγείας μέσα στα σχολεία». Ο καθηγητής Πνευμονολογίας κ. Κων/νος Γουργουλιάνης, εξήρε την προσπάθεια της Δήμητρας Σιαχπαζίδου και τόνισε ότι θα έπρεπε να είναι αυτονόητο ότι σε κάθε σχολείο θα έπρεπε να υπάρχει ένας τέτοιος χώρος. «Η Δήμητρα κάνει έναν αγώνα, είχε μια ιδέα να φτιάξει κάτι απλό αλλά πολύ ουσιαστικό. Είναι δυνατόν να μην υπάρχει μέσα στα σχολεία ένας χώρος όπου θα μπορεί ο νοσηλευτής να φροντίζει τους μαθητές σε περίπτωση που συμβεί κάτι; Με μεγάλη χαρά στηρίξαμε την προσπάθεια αυτή και ένα μικρό ποσό από χορηγίες που είχε η κλινική. Τέτοιες πρωτοβουλίες είναι αξιέπαινες» κατέληξε.