ενός φοίνικα με φόντο γαλαζοπράσινα νερά. Ούτε το Παρίσι φωταγωγημένο και τη Ρώμη πλημμυρισμένη από κόσμο. Τη χιονισμένη Πράγα μην περιμένεις, μήτε και τη μαγευτική Βαρκελώνη με τις ανέσεις. Βλέπεις την Τιβεριάδα λίμνη, τον Ιορδάνη ποταμό, τη Βασιλική της γεννήσεως, τον ναό της Αναστάσεως και το θαύμα με τα ψάρια. 153 στον αριθμό...
Είναι γιατί πρόκειται για το μοναδικό ίσως γραφείο στην Ελλάδα που εξειδικεύεται σε ταξίδια στους Αγίους Τόπους. Εξ ου και το όνομα «Ιερουσαλήμ» και βρίσκεται στην καρδιά της πόλης. Κόσμος περνάει απέναντι από το Δημαρχείο της Λάρισας, κοντοστέκεται, ρωτάει, ενδιαφέρεται, αλλά διστακτικά το αποφεύγει αυτόν τον καιρό. «Πού να πας τώρα με τον κορονοϊό;» σκέφτεται και όλο το αναβάλλει. Και κάπως έτσι οι άνθρωποι του γραφείου περιμένουν ένα μικρό... θαύμα. Τη δική τους «ανάσταση» που θα τους βγάλει από το τέλμα στο οποίο έχουν περιέλθει, όπως και εκατοντάδες κλάδοι στην Ελλάδα αυτήν την τελευταία διετία. Μα δεν το βάζουν σε καμία περίπτωση κάτω.
«Δεν είναι μόνο επαγγελματικός ο στόχος μας, γι’ αυτό και επιμένουμε παρά τις όποιες δυσκολίες» εξηγούν στην «Ε» που βρέθηκε στον χώρο τους. «Νιώθουμε πως δοκιμαζόμαστε πραγματικά, αλλά γνωρίζουμε πως έχουμε να επιτελέσουμε ένα έργο. Ένα έργο σύνδεσης ανθρώπων και άγιων σημείων. Από τη Λάρισα και γενικότερα απ’ όλη την Ελλάδα με τους Αγίους Τόπους. Αυτό είναι σημαντικό από μόνο του».
Η κ. Αφροδίτη πηγαίνει στους Αγίους Τόπους 25 χρόνια τώρα. Γυναίκα με παιδεία εκκλησιαστική. Συστήνεται ως θρησκευόμενη οικογενειακώς και δείχνει αβίαστα με ευγενικό τρόπο τη μόρφωσή της.
Λέει πως όλα ξεκίνησαν το 1998 από ένα διακόνημα στα Πανάγια προσκυνήματα, με τις ευλογίες του Μακαριοτάτου Πατριάρχη Ιεροσολύμων τότε και του γέροντα Χρυσοστόμου Ταβουλαρέα, ηγούμενο της Ι. Μονής Αγ. Γερασίμου του Ιορδανίτου, μέχρι και σήμερα.«Δεν το επιδίωξα, δεν το έψαξα» λέει, καθώς κοιτάζει ταπεινά, «αλλά ο Άγιος Θεός με έναν θαυμαστό τρόπο και κάτω από κάποιες συνθήκες με κάλεσε. Και απλά είπα ναι, γιατί από την πρώτη μου επίσκεψη στην Αγία Γη, ερωτεύτηκα την Αγία Πόλη, την έρημο του Ιορδάνη ποταμού και της Ιουδαίας, την κατάσπαρτη από πνευματικά άνθη και επιστρέφοντας από το πρώτο μου ταξίδι, άφησα ολόκληρη την ψυχή μου εκεί» και κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα και εξηγεί πλέον πως δεν μπορεί να ζήσει χωρίς την Ιερουσαλήμ, χωρίς όλα αυτά που συνθέτουν τα πανάγια προσκυνήματα στα ίχνη του Ναζωραίου, «είναι το σπίτι μου πλέον εκεί» τονίζει με εμφατικό τρόπο.
Έχοντας τόσα χρόνια εμπειρίας, με την οικογένειά της αποφάσισε κάποια στιγμή να ανοίξει και το γραφείο θρησκευτικού τουρισμού στη Λάρισα. Στην αρχή επί της οδού Πανός και εν συνεχεία επί της Παπαναστασίου, όπου είναι και σήμερα.
«Το κοινό μας είναι όλοι οι Έλληνες, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Τους καλούμε με τον δικό μας τρόπο να επισκεφτούν τους Αγίους Τόπους και το Θεοβάδιστο Όρος Σινά, για να βιώσουν ένα όνειρο ζωής πραγματικά και όχι εικονικά».
Στην αρχή -προ πανδημίας- όλα ήταν ιδανικά. Πολλές οι συμμετοχές, ασταμάτητες οι εκδρομές. «Κυρίως έβλεπες γυναίκες και μεγάλης ηλικίας. Ωστόσο υπήρχαν τα τελευταία χρόνια και νεαρές κοπέλες με τα παιδιά τους, αλλά ακόμη και άνδρες αρκετοί στη Λάρισα». Μα κάπου τον Μάρτη του 2020 όλα κοκκάλωσαν ξαφνικά. Η πανδημία έφερε μια σειρά από μέτρα και απαγορεύσεις. «Από τη μια το Ισραήλ που έχει αυστηρούς κανόνες και από την άλλη το γεγονός πως το δικό μας κοινό είναι από μια ηλικία και πάνω, κάτι που το έκανε ακόμα πιο δύσκολο».
Κάτι όμως αχνοφαίνεται στο βάθος, αφού το γραφείο ετοιμάζεται για εκδρομή ξανά μετά από 26 μήνες, στα τέλη του Απρίλη για το Πάσχα.
Σε ερώτηση για το πότε είναι η ιδανικότερη εποχή η κ. Αφροδίτη ξεκαθαρίζει ότι: «Όποια στιγμή πάει κάποιος είναι η ιδανική γιατί το θέλει ο Θεός. Αν δεν το θέλει, δεν θα σ’ αφήσει με κάποιον τρόπο να γίνει το ταξίδι σου». Εκτιμά πως για την είσοδο στον Πανάγιο Τάφο χρειάζεται πολύ υπομονή, κόπο και θυσία, όμως εκείνη βάσει των επί σειρά ετών γνωριμιών της καταφέρνει πάντα να βρίσκεται εκεί με τους επισκέπτες.
Πάμε όμως και στο «ζουμί». Τι κοστίζει σε κάποιον μια τέτοια εκδρομή. Σύμφωνα με την κ. Αφροδίτη για ένα 7ήμερο θα πρέπει να υπολογίζει αρχικά 800 περίπου ευρώ συν τα φιλοδωρήματα που είναι κανόνας στους Άραβες και τα υγειονομικά τεστ. Απευθύνεται σε ενορίες, συλλόγους, αλλά και σχολεία. Προτρέπει όμως τον καθέναν ξεχωριστά να ταξιδέψει «να έρθει για να πάρει δύναμη και ό,τι ο καθένας χρειάζεται για να συνεχίσει τον δρόμο της ζωής του».