Μεταξύ άλλων σημείωσε: «Στη φιλοσοφία του Ν. 4738, τον λεγόμενο «πτωχευτικό νόμο», ήμασταν και είμαστε κάθετα αντίθετοι, για τον λόγο ότι δεν πρέπει να συγχέεται η υπερχρέωση των φυσικών προσώπων -των νοικοκυριών- με αυτές των επιχειρήσεων.
Επιτρέψτε μου να αναφερθώ σε δύο θέματα που άπτονται του νομοσχεδίου. Σχετικά με το πρώτο θέμα, θα χρησιμοποιήσω, κύριοι Υπουργοί, μια έκφραση του προέδρου της ολομέλειας των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος, του κ. Βερβεσού, ο οποίος χαρακτήρισε τη ρύθμιση, την εξωδικαστική που προβλέπει ο πτωχευτικός νόμος, ο οποίος ξεκίνησε 1η Ιουνίου - και επίσης λέω, ότι ένας νόμος ο οποίος ξεκίνησε πριν ένα μήνα και σήμερα έρχεται να τροποποιηθεί σε βασικές διατάξεις, αυτό τι σημαίνει; Δεν σημαίνει πρόχειρη νομοθέτηση, δεν σημαίνει έλλειψη δημοσίου διαλόγου;- χαρακτήρισε αυτήν τη ρύθμιση ως παραπλανητική διαφήμιση. Γιατί άραγε; Είναι παραπλανητική διαφήμιση οι 200 ή οι 300 ή οι 400 δόσεις που βλέπουμε όλοι και είδαμε με την έναρξη του νόμου; Όλοι οι πολίτες ανάστατοι και ανήσυχοι, ευελπιστούν και ακούνε και βλέπουν 200, 300, 400 δόσεις, ο κ. Βερβεσός είπε και θα συμφωνήσουμε μαζί του, ότι από τη στιγμή που οι τράπεζες δεν είναι υποχρεωμένες σε αυτήν τη διαδικασία, δεν μπορούμε να δημιουργούμε ελπίδες στους δανειολήπτες.
Μακάρι, κύριοι Υπουργοί, μακάρι, πραγματικά το ευχόμαστε, να ενταχθούν όσο γίνεται περισσότεροι. Το γεγονός ότι έχουν αιτηθεί ήδη 25.000, όπως με πανηγυρικό τρόπο το είπε ο κ. Σταϊκούρας προχθές, δεν σημαίνει κάτι. Μακάρι να ενταχθούν όλοι, αν είναι δυνατόν, όσοι έχουν ζητήσει την ένταξή τους στην περιβόητη εξωδικαστική ρύθμιση του πτωχευτικού νόμου.
Δεύτερο θέμα: ακατάσχετο.
Στη συζήτηση του Ν. 4738 είχαμε κάνει έντονη παρέμβαση με επιμονή για να προστεθεί η παράγραφος 5, και σωστά προστέθηκε. Για ποιο λόγο τώρα εκφράζουμε σοβαρότατες επιφυλάξεις, και νομίζω θα μας ακούσετε, ότι πρέπει να γίνει τουλάχιστον μία προσθήκη. Στο υπό ψήφιση νομοσχέδιο δεν αναφέρεται, έχει απαλειφθεί εντελώς η διάταξη, έχουν απαλειφθεί τέσσερις λέξεις, του δωδεκαπλάσιου του ακατάσχετου σύμφωνα με την παράγραφο 5 του άρθρου 92.
Τι λέει αυτή η παράγραφος στο άρθρο 92 του πτωχευτικού νόμου, ότι δεν ανήκουν στην πτωχευτική περιουσία τα κατά το κοινό Δικονομικό Δίκαιο ή άλλες διατάξεις ακατάσχετα ή εξαιρούμενα με ειδικές διατάξεις νόμου περιουσιακά στοιχεία και εισοδήματα του οφειλέτη, κύριοι Υπουργοί. Προστατεύεται, δηλαδή, το ακατάσχετο μόνο έναντι του δημοσίου, όχι έναντι τρίτων, ιδιωτών ή τραπεζών. Άρα, κινδυνεύουν εισοδήματα, τα οποία είναι ακατάσχετα, όπως είναι οι αγροτικές επιδοτήσεις, όπως είναι και οι μισθοί, σύμφωνα με τον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας. Βέβαια, δεν καταργείται η παράγραφος 5, αλλά όπως είναι διατυπωμένη η συγκεκριμένη παράγραφος 35, παράγραφος 3 του άρθρου 35, δημιουργεί έντονες αμφιβολίες και οφείλουμε να σας το επισημάνουμε.
Επίσης, για τους ευάλωτους δανειολήπτες. Η προστασία, γνωρίζουμε πολύ καλά ότι δεν υφίσταται, οι ευάλωτοι δανειολήπτες τουλάχιστον δεν θα μπορούν ούτε το μίσθωμα να καταβάλουν, διότι δεν έχει συσταθεί ακόμη, κύριοι Υπουργοί, ο φορέας διαχείρισης αυτών των ακινήτων. Άρα, το πιο σώφρον, το πιο πρέπον και το πιο δίκαιο θα ήταν μια αναστολή στους πλειστηριασμούς έως ότου συσταθεί επισήμως αυτός ο φορέας διαχείρισης αυτών των ακινήτων. Αναστολή των πλειστηριασμών για τις ευάλωτες κατηγορίες των δανειοληπτών.
Νομίζω, οι τράπεζες δεν θα έχουν να χάσουν εάν ανασταλούν οι πλειστηριασμοί. Όχι στις συμφωνίες κυρίων, επίσημες διατάξεις αναστολής πλειστηριασμών».