Σωτηρίτσα και Βελίκα. Στο τμήμα αυτό, δηλαδή, που δέχεται κατά τους θερινούς μήνες και τον μεγαλύτερο -σε όλο το μήκος της παραλιακής ζώνης του Δήμου Αγιάς και της Περιφερειακής Ενότητας Λάρισας- όγκο του κόσμου που θέλει να απολαύσει τα καλά της θάλασσας.
Περιφέρεια Θεσσαλίας και Δήμος Αγιάς εδώ και μήνες έχουν μπει σε έναν αγώνα δρόμου για να ολοκληρώσουν μια σειρά μεγάλων έργων, οδικών κυρίως, ώστε κάτοικοι, παραθεριστές και επισκέπτες της περιοχής να μπορούν να χαίρονται τις ομορφιές της με μεγαλύτερη σιγουριά και ασφάλεια. Έργα, που τα περισσότερα ξεκίνησαν στο τέλος της περσινής καλοκαιρινής σεζόν και που, δυστυχώς, κάποια από αυτά δεν έχουν τελειώσει φέρνοντας και την αναμενόμενη γκρίνια. Γκρίνια από επαγγελματίες, κυρίως της εστίασης, γκρίνια από τους έχοντες εξοχικές κατοικίες, γκρίνια από τους μόνιμους κατοίκους. Γκρίνια όχι από όλους, αλλά, ως επί το πλείστον, από αυτούς που βλέπουν να θίγονται μικρά ή μεγάλα, προσωπικά ή επιχειρηματικά, συμφέροντά τους.
Τι είδαμε, λοιπόν, στη «βόλτα» μας;
Είδαμε να έχει ολοκληρωθεί η κατασκευή δύο γεφυρών. Μία στο ρέμα των Ηλεκτρολόγων στη Βελίκα, μήκους δεκατεσσάρων μέτρων και πλάτους έντεκα μέτρων μαζί με τα πεζοδρόμια, και μία στο ρέμα της «Πλατανιάς», πάλι στη Βελίκα, μήκους δέκα μέτρων και πλάτους 9,50. Και οι δύο αποτελούσαν όραμα και αίτημα ετών και είναι πλέον πραγματικότητα. Όπως αίτημα ετών αποτελούσε και μια τρίτη γέφυρα, αυτή στο ρέμα «Πουρί» στον Αγιόκαμπο, της οποίας η κατασκευή έχει ξεκινήσει, αλλά δεν έχει ολοκληρωθεί. Θα είναι η μεγαλύτερη εκ των τριών με άνοιγμα 48 μέτρων. Ήδη έχουν δημιουργηθεί τα ανοίγματα και το μεσόβαθρο, χρειάζεται αρκετή δουλειά όμως ακόμη για να φτάσουμε στην αποπεράτωσή της. Αποτέλεσμα αυτού είναι, προς το παρόν και για όσο διαρκέσουν οι εργασίες, η κίνηση για Αγιόκαμπο, Βελίκα και Σωτηρίτσα να μεταφέρεται ή από την κεντρική είσοδο του Αγιοκάμπου, είτε παράπλευρα του ρέματος προς τη γνωστή τοξωτή, τύπου Καλατράβα, γέφυρα του Αγιοκάμπου, μέσα από ένα στενό, χωρίς προστατευτικό στηθαίο από την πλευρά του ρέματος και το βράδυ θεοσκότεινο, δρομάκι. Δύσκολα θα είναι τα σαββατοκύριακα αν παραμείνει η κατάσταση έτσι όταν πηγαινοέρχονται στον Αγιοκάμπο χιλιάδες αυτοκίνητα και η κίνηση θα πρέπει να διοχετευθεί μόνο από την κεντρική είσοδο - έξοδο του Αγιοκάμπου, που σημειωτέον ανακατασκευάζεται, και για ένα περίπου χιλιόμετρο μήκος αυτό το διάστημα η κίνηση γίνεται κυρίως από τη μία λωρίδα.
Τι άλλο είδαμε;
Όλον τον παραλιακό δρόμο ανακατασκευασμένο. Καινούργια ασφαλτόστρωση, διαγραμμίσεις, διαβάσεις πεζών και ολοκληρωμένα σχεδόν παντού έργα αποχέτευσης και διόδου των όμβριων υδάτων. Πεζοδρόμια, όπου δεν υπήρχαν, γίνονται, αλλά ακόμη είναι αλήθεια ότι λείπουν σε μεγάλος μήκος κυρίως από την πλευρά της θάλασσας. Δύο τα μελανά σημεία που πραγματικά καταστρέφουν την όλη εικόνα του δρόμου. Ένα, φεύγοντας από Αγιόκαμπο και μπαίνοντας προς Σωτηρίτσα, όπου για περίπου εκατό μέτρα ο δρόμος είναι χωμάτινος... λόγω της γνωστής πλέον διαμάχης ιδιώτη με τον Δήμο, που θεωρεί -και με τη βούλα του κράτους, αφού έχει δικαιωθεί στα ως τώρα δικαστήρια- ότι ο δρόμος είναι ιδιόκτητος, αποτελεί μέρος του παράπλευρου οικοπέδου του κι ως εκ τούτου για να τον παραχωρήσει περιμένει και το ανάλογο αντίτιμο.
Κι ένα άλλο, στο τέλος του Αγιοκάμπου, στην περιοχή «Σκιαθάς», κάτω από το ξενοδοχείο «Golden Beach», όπου ο δρόμος για 200 περίπου μέτρα ως το λιμάνι είναι εξ ολοκλήρου σκαμμένος και προς το παρόν δύσκολα περνά κανείς από κει.
Λέγοντας βέβαια λιμάνι, δεν κυριολεκτούμε, αφού αυτήν την περίοδο μόνο για λιμάνι δεν μοιάζει. Έργα εκεί έχουν ξεκινήσει από πέρυσι και δύσκολο φαντάζει να τελειώσουν πριν το τέλος του καλοκαιριού. Η νότια πλευρά του είναι κλεισμένη εντελώς και προχωρά η εμβάθυνση όπου χρειάζεται και η ενδυνάμωση του λιμενοβραχίονα. Πέρα αυτών, είδαμε να οχυρώνονται όλα τα ρέματα με ισχυρά ζαρζανέτ, ώστε να εκλείψουν πλημμυρικά φαινόμενα από έντονες βροχοπτώσεις που πολλές φορές στο παρελθόν έκαναν αγνώριστη την περιοχή. Στα περισσότερα οι εργασίες φαίνεται να έχουν ολοκληρωθεί, σε κάποια συνεχίζονται με έντονους ρυθμούς. Είδαμε ακόμη να έχουν εξαφανιστεί από προσώπου γης οι παιδικές χαρές. Ο Δήμος θέλοντας να προστατέψει τα παιδιά, σύμφωνα με τον νέο νόμο, τις έπαψε ολοκληρωτικά. Για τη μεγάλη παιδική χαρά που υπήρχε στο αναψυκτήριο της Πλατανιάς στη Βελίκα -και που τώρα δεν υπάρχει- ήδη έγινε διαγωνισμός και αναμένεται η αντικατάστασή της με νέα, σύγχρονη και ασφαλή.
Τέλος, είδαμε ατελείωτο σκουπίδι. Ένα χρόνιο πρόβλημα για την περιοχή, φαίνεται και φέτος άλυτο. Σε όλον τον παραλιακό δρόμο, οι κάδοι περιβάλλονται μονίμως από τόνους σκουπίδια αλλοιώνοντας την οποιαδήποτε καλή εικόνα κάποιος έχει σχηματίσει για τον, αν μη τι άλλο, πανέμορφο αυτό τόπο.
Ολοκληρώνοντας αυτήν τη «βόλτα», αυτό που μας έμεινε σίγουρα είναι ότι στον παραλιακό άξονα από Αγιόκαμπο ως Βελίκα έγιναν και γίνονται έργα πολλά, σπουδαία και απαραίτητα. Η περιοχή άλλαξε και με την ολοκλήρωση των έργων θ’ αλλάξει ακόμα πιο πολύ. Ασφαλώς τα ζητήματα, που προκύπτουν από τα έργα που ακόμη δεν ολοκληρώθηκαν, είναι κι αυτά σοβαρά. Όσοι δυσανασχετούν γι’ αυτό, δεν μπορεί να πει κανείς ότι έχουν άδικο. Ειδικά οι επαγγελματίες, επενδύοντας χιλιάδες ευρώ στις επιχειρήσεις τους, σίγουρα νιώθουν ότι τα εκτελούμενα έργα θα τους στερήσουν κόσμο. Το να τους πει η Δημοτική Αρχή ή η Περιφέρεια «κάντε υπομονή», προφανώς και δεν τους αρκεί. Επιθυμούν επίσπευση όλων των εργασιών, αλλά κι αυτό -αν συμβεί έτσι- έχει το τίμημά του. Τι θα γίνει, λοιπόν, και πώς θα πάει το καλοκαίρι κανείς δεν ξέρει...
