«Σε οικονομικούς μετανάστες και χερσαία σύνορα αφορά η απόφαση του ΕΔΔΑ για απελάσεις»

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΕΡΩΤΗΜΑ ΤΟΥ ΜΑΞ. ΧΑΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

«Η Ελλάδα είναι μια χώρα που έχει εμπεδώσει την αξία του σεβασμού στα δικαιώματα, όπως, άλλωστε και την αξία της δημοκρατίας. Τα όποια συμπτώματα διαπιστώνονται δεν είναι παρά η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα.

Για τον λόγο αυτό, κατά τη γνώμη μου, δεν χρειάζεται να υπερβάλλουμε σε αυτομαστίγωση. Ωστόσο, από την άλλη, έχουμε το φαινόμενο η χώρα μας από πλευράς υποθέσεων και καταδικαστικών αποφάσεων να φιγουράρει πολύ ψηλά στον κατάλογο των ‘‘κακών μαθητών’’ της Ευρώπης». Τα παραπάνω ανέφερε ο βουλευτής Λαρίσης της Νέας Δημοκρατίας κ. Μάξιμος Χαρακόπουλος κατά την ενημέρωση από τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) κ. Λίνο-Αλέξανδρο Σισιλιάνο για την εμπειρία του ως προέδρου του ΕΔΔΑ για την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ευρώπη, τις καταδικαστικές αποφάσεις για την Ελλάδα και τις υποθέσεις που εκκρεμούν στο Δικαστήριο για τη χώρα μας. Απευθυνόμενος στον πρόεδρο του ΕΔΔΑ έθεσε το ερώτημα «τι πρέπει να κάνει η χώρα μας, ώστε να βελτιώσει το επίπεδό της στον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ώστε να μην είναι από τις πρωταθλήτριες στις υποθέσεις του Δικαστηρίου συγκρινόμενη με χώρες, όπως η Τουρκία και η Ουγγαρία», ενώ ζήτησε περισσότερες πληροφορίες «σχετικά με την πρόσφατη απόφαση της Ολομέλειας του ΕΔΔΑ αναφορικά με τη δικαίωση της Ισπανίας στο ζήτημα της ομαδικής επαναπροώθησης μεταναστών στο Μαρόκο».
Απαντώντας ο κ. Σισιλιάνος ανέφερε, μεταξύ άλλων, ότι «η απόφαση αυτή, αφενός μεν κατακρίθηκε από ορισμένους, αφετέρου επαινέθηκε υπερβολικά από άλλους. Θεωρώ ότι και οι κατακρίνοντες και οι θριαμβολογούντες ξεκινάνε από λάθος βάση, διότι το Euronews, από το οποίο ξεκίνησαν όλα, έδωσε μια λάθος πληροφορία, ότι δηλαδή, οι δύο προσφεύγοντες ήταν αιτούντες άσυλο. Λάθος. Κανένας από τους δύο προσφεύγοντες δεν ήταν αιτούντας άσυλο. Ήταν και οι δύο οικονομικοί μετανάστες». Επιπλέον σημείωσε ότι «δεν είναι μια επαναστατική απόφαση», αλλά «μια απόφαση εναρμονισμένη με το κεκτημένο του ΟΗΕ, εναρμονισμένη με το κεκτημένο του Σένγκεν, η οποία ‘‘πατάει’’ και σε προηγούμενη νομολογία και αφορά ως επί το πλείστον τα χερσαία σύνορα». Τέλος, επισήμανε ότι η απόφαση «σηματοδοτεί μια αυστηροποίηση», προσθέτοντας, όμως, «αυστηροποίηση ναι, αλλά πάντα με σεβασμό των αρχών και των συμβατικών κειμένων, ιδίως της Σύμβασης της Γενεύης του 1951 για το καθεστώς των προσφύγων».