Αιτιατική καθώς είναι προφανής η αιτία του προβλήματος. Και κλητική καθώς τις περισσότερες φορές καλείται το ΕΚΑΒ. Όπως χθες το μεσημέρι, που το ασθενοφόρο έφτασε για να μεταφέρει στο νοσοκομείο μεσήλικο Λαρισαίο, που χτύπησε στο κεφάλι πέφτοντας (φωτ.), ένα ακόμη από τα θύματα του ανισόπεδου οδοστρώματος. Από το πρωί είχαν σκοντάψει κι άλλοι, όπως κάθε μέρα άλλωστε, ευτυχώς χωρίς συνέπειες.
Αμέτρητοι όσοι έχουν πέσει στη νέα Μ. Αλεξάνδρου, αρκετοί εκ των οποίων έχουν χτυπήσει άσχημα. Πτώσεις στα καλά καλούμενα, λες και κάποιος ελεύθερος σκοπευτής τούς σημαδεύει από το απέναντι κτίριο. Κατά κανόνα ηλικιωμένοι άνθρωποι, που μπορεί και να μη βλέπουν και τόσο καλά ενώ όταν σκοντάφτουν είναι πιο δύσκολο να ισορροπήσουν. Γενικότερα, είναι πολλοί περισσότεροι εκείνοι που καθημερινά σκοντάφτουν ανώδυνα στα «σκαλάκια» του πολυδρόμου, εκείνοι που δεν πέφτουν. Τα κράσπεδα που τοποθετήθηκαν για να χωρίζουν την πιάτσα των ταξί από τον λεωφορειόδρομο κι ύστερα απ’ τον ποδηλατόδρομο, λειτουργούν ως παγίδες για τους πεζούς που διασχίζουν τη Μ. Αλεξάνδρου. Το πρόβλημα είχε επισημανθεί εξαρχής από τους παρόδιους καταστηματάρχες, μάρτυρες αναρίθμητων πτώσεων, πολλές εκ των οποίων με τραυματισμούς και κλήση ασθενοφόρου. Η υπόθεση έχει απασχολήσει επανειλημμένα τις στήλες της εφημερίδας, χωρίς να συγκινηθεί κάποιος από τον Δήμο. Κανείς δεν αναγνωρίζει το λάθος ή την ανάγκη διορθωτικής παρέμβασης στο έργο. Ανεπισήμως από τη Δημαρχία περιορίζονται να συστήσουν στους Λαρισαίους να είναι πιο προσεκτικοί όταν βαδίζουν.
Ωστόσο η πραγματικότητα έχει πεισμώσει, τα θύματα πληθαίνουν και αντί των τεχνικών υπηρεσιών του Δήμου φαίνεται ότι προτιμάται να επιλαμβάνεται η κοινωνική υπηρεσία. Ίσως και η νομική αν κάποια θύματα προσφύγουν αρμοδίως.
Ζ.
