Η όλη εκδήλωση διοργανώθηκε από τα δραστήρια μέλη των Συλλόγων Αργιθεατών Ν. Λάρισας “Ο Άγιος Νικόλαος”, Ποντίων Ν. Λάρισας και από την Αντιδημαρχία Πολιτισμού του Δήμου Λαρισαίων και είχε ως κύριο θέμα της, την άσκηση της φιλανθρωπίας στα χρόνια της κρίσης. Διοργανωτής πρώτος της προσπάθειας αυτής στο παρελθόν, υπήρξε ο Αργιθεάτης στην καταγωγή, αείμνηστος Πρωθιερέας π. Παύλος Μαρούλης, ο οποίος προΐστατο για πολλά χρόνια των συσσιτίων και του φιλανθρωπικού έργου της τοπικής Εκκλησίας. Στην εκδήλωση αυτή ετέθησαν ζητήματα που αφορούσαν τον τρόπο άσκησης της φιλανθρωπίας μέσα στο πλαίσιο του ανθρωπισμού και του σεβασμού της αξιοπρέπειας του ανθρώπου, σε καιρούς που το ανθρώπινο πρόσωπο δυστυχώς ευτελίζεται και υποτιμάται συνεχώς μέσα στο διαρκώς αυτό μεταβαλλόμενο κόσμο.
Έτσι η οργανωτική επιτροπή του φιλανθρωπικού αυτού Φεστιβάλ, το οποίο συμπλήρωσε φέτος τα δέκα χρόνια παρουσίας του, θέλησε να θέσει το μεγάλο αυτό ζήτημα του τρόπου άσκησης της φιλανθρωπίας όπως αυτό εκφράστηκε πολύ έντονα μέσα στα χρόνια της κρίσης της κοινωνίας μας και γι' αυτό θεώρησε ως καταλληλότερο πρόσωπο για μία διαλογική συζήτηση τον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη κ. Ιερώνυμο, άριστο γνώστη της διακονίας των ενδεών αδελφών και του φιλανθρωπικού έργου της Εκκλησίας μας. Στον λόγο του ο Ποιμενάρχης κατέθεσε μέσα από την καρδιά του αλλά και την πολυετή εμπειρία του, μοναδικές αλήθειες γύρω από τη φιλανθρωπία και το πώς αυτή διεξάγεται σήμερα μέσα στην αναστατωμένη και γεμάτη από ακανθώδη προβλήματα ανθρώπινη κοινωνία μας. Ξεκινώντας από την Αγία Γραφή ο Σεβασμιότατος και χρησιμοποιώντας παράλληλα πολλούς πατερικούς λόγους, υπέδειξε την ανάγκη της έκφρασης της αγάπης και της φιλανθρωπίας μέσα σε μία κοινωνία οποιασδήποτε εποχής και στη συνέχεια έθεσε τα όρια και κυρίως την ορθή αντιμετώπιση της αληθινής πενίας από τότε έως και σήμερα. Προβληματίστηκε ο ίδιος και πολύ περισσότερο προβλημάτισε τους ακροατές με το αν η φιλανθρωπία που ασκεί σήμερα και η Εκκλησία αλλά και ο οποιοσδήποτε άλλος κοινωνικός φορέας ή φιλανθρωπική δράση συντελείται με τον καλύτερο τρόπο, σωστά, αντικειμενικά, με προτεραιότητες στις ανάγκες, με ειλικρίνεια, από αγάπη αυθεντική και μόνο και επικαλέσθηκε τους Θεόπνευστους και πάλι πατέρες, που από τα πρώτα χρόνια της Εκκλησίας μιλούσαν για τον σωστό και μόνο τρόπο, την ορθή δηλαδή άσκηση της πραγματικής φιλανθρωπίας, η οποία ασκείται με διάκριση, με σύνεση, με πόνο και κατανόηση και πάντοτε εξ' αγάπης και μόνον. Γι' αυτό και οι ίδιοι οι πατέρες, όπως τόνισε ο Σεβασμιότατος κατέληγαν στο ότι ένα έργο μέσα στην Εκκλησία είναι καλό, μόνο όταν γίνεται καλώς, μόνο τότε γίνεται αρεστό στον Θεό και γι' αυτό αποδίδει καρπούς πλουσίους. Στη συνέχεια ο Σεβασμιότατος αφού απήντησε σε ερωτήσεις των πιστών χριστιανών, ευχήθηκε να μας αξιώσει ο Θεός να ασκούμε σήμερα τη φιλανθρωπία με τον καλύτερο τρόπο και με τη χάρη του Αγίου Θεού να καλύπτονται σωστά, με αληθινή αγάπη και σοφή διάκριση όλες οι πραγματικές ανάγκες των συνανθρώπων μας, που είναι οι έμψυχες εικόνες του Θεού και αξίζουν θυσίες πολλές.
Με ιερά δε συγκίνηση οι διοργανωτές του φιλανθρωπικού αυτού Φεστιβάλ ευχαρίστησαν τον Σεβασμιότατο για την τόσο εμπεριστατωμένη ομιλία του, που άγγιξε τις καρδιές όλων των παρευρεθέντων.
