Σε αυτό το δημοσίευμα σταμάτησε το βλέμμα μας θέλοντας να διαβάσουμε τα προβλήματα των κατοίκων μιας πολύ ταλαιπωρημένης περιοχής. Διαβάζουμε πως «η αθλιότητα και τα χάλια των στενών δρομίσκων δεν είναι δυνατόν να περιγραφούν» και πως «Οι βροχές και το χώμα και τα σκουπίδια που δυστυχώς πετιούνται από τις νοικοκυρές -διότι από την συγκεκριμένη γειτονιά δεν περνούν συχνά τα κάρα του Δήμου για να καθαρίσουν- δημιουργούν μια μάζα λασπώδη που εμποδίζει την διάβαση των πεζών αλλά και των τροχοφόρων. Για πεζοδρόμια ούτε λόγος, ενώ υπήρχαν αυλάκια για να διοχετεύονται τα ακάθαρτα νερά στους υπόνομους «που στη συγκεκριμένη περίπτωση ήταν οι δρόμοι».
Η οδός Γεωργιάδου από τον κυλινδρόμυλο του Παππά προς τον Πηνειό είναι αδιάβατη ακόμα και τις ημέρες που δεν βρέχει. Μπροστά από τις αποθήκες του Μακαρονοποιείου μόνο λάσπη. Η Ζωοδόχος Πηγής βαλτότοπος. Στη διασταύρωση με τη Χρυσοστόμου στην κύρια είσοδο του ομώνυμου Ιερού Ναού «σχηματίζει μια περιφέρεια λασποβριθή και ακάθαρτη ώστε δικαίως να διαμαρτύρονται όσοι πηγαίνουν για να εκκλησιασθούν».
1982: Το Πανεπιστήμιο και η Ιατρική Σχολή
Επίκαιρο το ζήτημα των σχολών και των Πανεπιστημίων αυτήν την περίοδο για όλη τη Θεσσαλία. Δικαίως τόσο σημαντικό. Το ίδιο σημαντικό όμως ήταν για τη Λάρισα το 1982. Τότε μια δήλωση του βουλευτή Στάθη προκάλεσε και πρωτοσέλιδο δημοσίευμα. «Η ίδρυση του Θεσσαλικού Πανεπιστημίου πρέπει να θεωρείται δεδομένη» είπε και διευκρίνισε πως «αυτό όχι γιατί υπάρχει προεκλογική δέσμευση της κυβέρνησης και του ίδιου του πρωθυπουργού» - Τότε ο Ανδρέας Παπανδρέου- αλλά «και για τον λόγο ότι θα συνδυαστεί άμεσα με την οικονομική ανάπτυξη και το ανέβασμα των κοινωνικών παροχών στην περιοχή μας».
Ο ίδιος μάλιστα θεωρούσε απαραίτητη την ίδρυση της Ιατρικής Σχολής στη Λάρισα που «θα συμβάλλει στην επάνδρωση και την επιστημονική έρευνα, του Περιφερειακού Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου του οποίου την εξαγγελία της δημιουργίας του έκανε ο Παρ. Αυγερινός κατά την επίσκεψή του στη Λάρισα».
1990: Η αεροπορική γραμμή Λάρισας – Αθήνας
Καλά οι παλιοί το θυμούνται. Οι νεότεροι όμως το γνωρίζουν; Ο λόγος για την αεροπορική σύνδεση Λάρισας – Αθήνας που εδώ και πολλά χρόνια έχει πάψει να υφίσταται. Το 1990 βρίσκουμε δημοσίευμα της «Ε» με το οποίο καταγράφεται η έντονη διαμαρτυρία και δυσαρέσκεια του εμπορικού και επιχειρηματικού κόσμου για την προσωρινή – τότε- διακοπή των αεροπορικών δρομολογίων της Ολυμπιακής.
Η εταιρεία έκανε λόγο για μειωμένη κίνηση και κατέληξε στην κατάργηση του δρομολογίου για τους χειμερινούς μήνες κάτι όμως που έφερε αντιδράσεις. Μάλιστα στεκόταν σε τρία σημεία. Το ότι τα αεροπλάνα είναι μικρά και δεν εμπνέουν εμπιστοσύνη στο επιβατικό κοινό. Στο ότι τα δρομολόγια είναι αραιά και δεν βολεύουν και πως η σύνδεση αυτή δεν εξυπηρετεί ούτε τους ξένους επιχειρηματίες.
Πόσο μακρινά δείχνουν όλα αυτά 28 χρόνια μετά…
Επιμέλεια Κώστας Γκιάστας
Email kg@eleftheria.gr
