Πρόεδρος των καφεπωλών της Λάρισας τότε ήταν Δημήτρης Αντωνιάδης, που σημείωνε μεταξύ άλλων στον δημοσιογράφο της «Ε», πως ο καφεπώλης είναι «ένας σκληρά εργαζόμενος άνθρωπος από τις πρώτες πρωινές ώρες ως βαθιά τη νύχτα και έχει να αντιμετωπίσει μια βαριά φορολόγηση».
Ζητούσε επίσης να καταργηθεί ο φόρος πεζοδρομίων και πλατείας γιατί «λόγω της μεγάλης φθοράς των καθισμάτων δεν μπορεί να θεωρηθεί εκμετάλλευση αλλά μάλλον εξυπηρέτησης και ψυχαγωγία του κοινού αλλά και στολισμός της πόλεως. Έτσι το έβλεπε ο πρόεδρος». Άλλες εποχές θα συμπληρώσουμε εμείς…
Στους καπνοπώλες πρόεδρος ήταν ο Θωμάς Οικονόμου τότε στη Λάρισα και έλεγε στην «Ε» πως υπήρχε μεγάλη κρίση διότι «οι μικροπωλητές πολλαπλασιάστηκαν και μοιραία περιορίστηκε ο κύκλος εργασιών για όλους». Τότε το ποσοστό κέρδους ήταν 7% και τόνιζαν πως δεν ήταν ικανοποιητικό.
1979: Ανασταίνεται ο νεκρός;
Ίδιες ημέρες πριν από περίπου 40 χρόνια. Τα Φάρσαλα αναστατώνονται από ένα περίεργο περιστατικό. Ένας άνδρας βρίσκεται νεκρός στο σπίτι του και οι γείτονες πιστεύουν πως είναι σε αυτήν την κατάσταση πολλές ημέρες. Γι αυτό το λόγο ειδοποιούν τον εισαγγελέα της Λάρισας και τον διοικητή της χωροφυλακής οι οποίοι μετέβησαν στο σημείο.
Φτάνουν λοιπόν εκεί μαζί με αστυνομικούς οι οποίοι χτυπούν πόρτες και παράθυρα, όμως απάντηση δεν παίρνουν. Όλα κλειστά και κλειδωμένα. Παραβιάζουν την πόρτα και όταν μπαίνουν μέσα αντικρίζουν ένα απίστευτο θέαμα. Η γυναίκα και η κόρη του πεθαμένου είναι από πάνω του και προσπαθούν να τον επαναφέρουν με μαλάξεις.
Τις ρωτάνε γιατί έχουν κλειστά πόρτα και παράθυρα, κι αυτές λένε πως το κάνουν γιατί δεν θέλουν να μπει κάποιος κάνει μάγια στον νεκρό. Μάλιστα κάποιες φορές τον πήγαν και κάτω από το εικόνισμα της Παναγίας για να τον κάνει καλά, διότι πίστευαν πως ακόμα ζούσε. Σώσον κύριε…
1987: Εργατικές κατοικίες Νεάπολης
Οργή και αγανάκτηση στις Εργατικές Κατοικίες της Νεάπολης τον Οκτώβριο του 1987. Εκατό και πλέον κάτοικοι της περιοχής ξεσηκώνονται και εμποδίζουν την αστυνομία που βρέθηκε εκεί για να βγάλει έξω από τα σπίτια, 6 καταληψίες. Νωρίτερα οι καταληψίες όπως ανέφεραν μη έχοντας άλλη επιλογή, μετακόμισαν και εγκαταστάθηκαν σε ισάριθμα κενά διαμερίσματα. Κάτι που γινόταν συχνά.
Όλη η γειτονιά ήταν στο πόδι. Φώναζαν πως «Τα εργατικά σπίτια να πάνε στους εργάτες» αλλά και «έξω οι μερσεντές και τα κότερα από τις εργατικές κατοικίες». Οι κάτοικοι προέβαιναν σε καταγγελίες που έκαναν λόγο για ένα όργιο σκανδάλου και ζητούσαν παρέμβαση νομάρχη και εισαγγελέα για τον τρόπο που δόθηκαν τα σπίτια.
Επιμέλεια Κώστας Γκιάστας
Email kg@eleftheria.gr