Μετά την ολοκλήρωση της εκδίκασης το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων καταδίκασε με ποινή κάθειρξης δέκα ετών έναν Τρικαλινό, ενώ την ίδια ώρα αθώωσε έναν Λαρισαίο επιχειρηματία.
Ο Τρικαλινός κατηγορείτο πως νόθευσε ένα έγγραφο. Βάσει εκείνου οι νόμιμοι εκπρόσωποι μιας εταιρείας που διαχειριζόταν τις καταστάσεις Leasing αυτοκινήτων είχαν διορίσει άλλο ως ειδικό πληρεξούσιό τους. Σε εκείνον είχαν χορηγήσει τη δυνατότητα να τους αντιπροσωπεύει στο Υπουργείο Συγκοινωνιών κατά τη διαδικασία της μεταβίβασης (αγοράς ή πώλησης) επιβατικών αυτοκινήτων.
Εκεί όμως ο κατηγορούμενος φέρεται πως έθεσε το δικό του ονοματεπώνυμο και με αυτόν τον τρόπο παρήγαγε κι άλλα έγγραφα τα οποία τα χρησιμοποίησε για να πετύχει τη μεταβίβαση κάποιων πολυτελών οχημάτων που ανήκαν σε εταιρεία- παρακλάδι Τράπεζας (η οποία τελικά και κινήθηκε δικαστικά).
Με αυτά τα έγγραφα ο κατηγορούμενος έδωσε τα αυτοκίνητα σε μάντρα αυτοκινήτων στη Λάρισα η οποία με τη σειρά της τα πούλησε σε ιδιώτες Λαρισαίους. Κατηγορούμενος στην υπόθεση αυτή βρέθηκε και ο ιδιοκτήτης της μάντρας ο οποίος εν τέλει αθωώθηκε. Όπως αποδείχθηκε ήταν ανυποψίαστοι τόσο οι ιδιώτες όσο και ο Λαρισαίος επιχειρηματίας.
Για την υπόθεση κατέθεσαν ως μάρτυρες και Λαρισαίοι πολίτες που αγόρασαν τέτοιου είδους αυτοκίνητα και κάποιοι τόνισαν πως ο Λαρισαίος επιχειρηματίας (που είχε οικονομικές εκκρεμότητες με τον Τρικαλινό από τον οποίο είχε ζημιωθεί παλαιότερα όπως ισχυρίστηκε) προσπάθησε να δώσει λύσεις και να καλύψει τη ζημιά που υπέστησαν οι πελάτες, ενώ την ίδια ώρα βρέθηκε εκτεθειμένος και ως προς την Τράπεζα.
Εντύπωση προκάλεσε το γεγονός πως κάποιοι από τους πολίτες που είχαν πληρώσει για τα αυτοκίνητα είπαν μεταξύ άλλων στις καταθέσεις τους πως δέχθηκαν τηλεφωνήματα από ανθρώπους που παρουσιάζονταν ως εκπρόσωποι της τράπεζας (ιδιωτικοί ντεντέκτιβ και εταιρείες) για να επιστρέψουν τα οχήματα. Ο τρόπος σύμφωνα με κάποιους έφτασε στα όρια της απειλής.
Ο 50χρονος κρίθηκε ένοχος για δύο πράξεις. Για πλαστογραφία κατ’ επάγγελμα και κατά συνήθεια με συνολικό όφελος και αντίστοιχη ζημία άνω των 30.000, των 120.000 αλλά και των 150.000 ευρώ αλλά και για την πράξη της ηθικής αυτουργίας σε υπεξαίρεση αντικειμένου συνολικής αξίας άνω των 120.000 αλλά και των 150.000 ευρώ. Και οι δύο πράξεις είναι με την επιβαρυντική περίσταση του άρθρου 1 του νόμου 1608/50.
Το δικαστήριο τον τιμώρησε με ποινή κάθειρξης 10 ετών συνολικά όμως έδωσε αναστέλλουσα δύναμη στην έφεση υπό κάποιους όρους. Ένας εξ αυτών είναι και η καταβολή της εγγύησης ύψους 5.000 ευρώ.
ΚΩΣΤΑΣ ΓΚΙΑΣΤΑΣ
