Η ιστορία ξεκίνησε μετά από καταγγελία ιδιοκτήτη καταστήματος στην Πελοπόννησο για την ύπαρξη πολλών πλαστών τιμολογίων που τον εμφάνιζαν ως παραλήπτη τεράστιας ποσότητας σκληρού σίτου. Όμως κατόπιν έρευνας από το αρμόδιο ΣΔΟΕ αποδείχθηκε πως οι συγκεκριμένες συναλλαγές ήταν ανύπαρκτες και πως στόχος ήταν η επιστροφή του ΦΠΑ από το Δημόσιο το οποίο τότε ανερχόταν το 11% επί της αξίας των πωλούμενων αγροτικών προϊόντων.
Ο αγρότης κρίθηκε ένοχος για την πράξη της πλαστογραφίας κατ’ εξακολούθηση, κατ’ επάγγελμα με όφελος άνω των 30.000 και άνω των 120.000 και του επιβλήθηκε ποινή κάθειρξης πέντε ετών. Δόθηκε αναστέλλουσα δύναμη στην έφεση από το δικαστήριο κάτι που σημαίνει πως ο Λαρισαίος διατηρεί την ελευθερία του. Για την υπόθεση κατηγορείτο ακόμα ένας άνδρας που όμως αθωώθηκε.
Κ.Γ.