Κοσμοπολίτης, ρομαντικός, δροσιστικός…

Ο ΠΛΑΤΑΜΩΝΑΣ ΤΗΣ ΓΟΗΤΕΥΤΙΚΗΣ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΡΟΣΙΤΗΣ ΠΟΛΥΤΕΛΕΙΑΣ

Ακούς ιστορίες για το τρένο και νιώθεις πως σου 'ρχονται ήχοι από τις ράγες. Σου μιλούν για τη Βίλα του Μοσκώφ και νιώθεις πως αν κλείσεις τα μάτια σου, θα βρεθείς στην άκρη το βράχου για βουτιά χωρίς να δίνεις σημασία στα κομμένα γυαλιά που ήταν καρφωμένα στο τσιμέντο.

Βλέπεις φωτογραφίες από τις βραδινές βόλτες στο κέντρο και μυρίζεις το κρεμμύδι, το βούτυρο, την κρέμα, την κρατσανιστή ζύμη από την πίτσα.

Ο Πλαταμώνας των Λαρισαίων μπορεί να αλλάζει αλλά δεν φεύγει από τις προτιμήσεις τους. Έχει πάντα μια θέση στην καρδιά τους. Κάποτε οι οικογένειες εξέδραμαν με φορτηγάκια αυθημερόν. Ετοίμαζαν τα φαγητά τους και έστρωναν στην παραλία καρό τραπεζομάντιλα και κουβερτούλες για τα παιδιά.

Τώρα οι νεαροί φοράνε τα ακουστικά στα αυτιά τους και σε 25 λεπτά βρίσκονται στην παραλία αφού νωρίτερα έχουν κόψει ένα εισιτήριο με το τρένο. Οι οικογένειες βρίσκουν τρόπο να συνδυάσουν μια καλή τετράδα από ξαπλώστρες και λίγα φρούτα από το σπίτι.

Όλοι, σαν πέσει ο ήλιος, θα επιλέξουν μια χαλαρή βόλτα στην πανέμορφη μαρίνα που αποτελεί στολίδι για την περιοχή. Άλλοι πάλι θα κάνουν την ψυχοθεραπεία τους με το καλάμι τους. Ψαρεύοντας ψάρια και σκέψεις…

Κ.Γ.

Φωτ. Λεωνίδας Τζέκας