Το «πρόδωσε» η καρδιά του, κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης στην Αμερική για μεταμόσχευση ήπατος.
Η είδηση του θανάτου του αγαπητού μας ποιμενάρχη σκόρπισε θλίψη στη Λάρισα που τόσο αγάπησε.
Το κλίμα στην πόλη βαρύ και πένθιμο, ανάλογο με τις καιρικές συνθήκες. Οι περισσότεροι ξαφνιάστηκαν, σοκαρίστηκαν με την είδηση της απώλειας του ποιμενάρχη Λαρίσης, καθώς όλοι πίστευαν ότι η περιπέτεια υγείας θα είχε αίσιο τέλος.
Οι καμπάνες στους ιερούς ναούς χτυπούσαν πένθιμα, οι σημαίες μεσίστιες, ενώ πλήθος συλλυπητηρίων μηνυμάτων εκδόθηκαν από τις τοπικές αρχές.
Άγνωστη παραμένει ακόμη η ημέρα της Εξόδιου Ακολουθίας και της κηδείας (θα ανακοινωθεί από την Αρχιεπισκοπή), καθώς όλα θα εξαρτηθούν από τις –χρονοβόρες- διαδικασίες που είναι σε εξέλιξη στο Μαϊάμι των ΗΠΑ για τη μεταφορά της σορού του στην Ελλάδα και εν συνεχεία στη Λάρισα. Σύμφωνα με τις μέχρι τώρα πληροφορίες στην καλύτερη περίπτωση το σκήνωμα του Ιγνατίου θα βρίσκεται στη Λάρισα το Σαββατοκύριακο ή το πιθανότερο τη Δευτέρα. Σύμφωνα με το τυπικό η σορός του θα τεθεί σε λαϊκό προσκύνημα, ενώ στην Εξόδιο Ακολουθία αναμένεται να προεξάρχει ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Ιερώνυμος και πλειάδα Ιεραρχών.
Σύμφωνα με πληροφορίες της «Ε» η ταφή του κυρού Ιγνατίου θα πραγματοποιηθεί πίσω από το ιερό του μητροπολιτικού ναού του Αγίου Αχιλλίου, όπως ήταν και η επιθυμία του εκλιπόντος ιεράρχη, καθώς το σχετικό αίτημα έγινε δεκτό από τον δήμαρχο Λαρισαίων κ. Καλογιάννη.
ΔΕΝ ΑΝΤΕΞΕ Η ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ
Ο μητροπολίτης έχασε τη μάχη να κρατηθεί στη ζωή, τα ξημερώματα της Τρίτης, λίγο μετά τη 1 (ώρα Ελλάδας), αφού δεν άντεξε η καρδιά του (αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι προέκυψαν τρεις θρομβώσεις), παρότι είχε ολοκληρωθεί η επέμβαση για μεταμόσχευση ήπατος, η οποία μάλιστα είχε στεφθεί με επιτυχία!
Είναι χαρακτηριστικό ότι ο γιατρός που πραγματοποίησε την επέμβαση Ανδρέας Τζάκης, φέρεται κατά τη διάρκεια της επέμβασης να εξέφρασε την αισιοδοξία του, λέγοντας πως “τα πράγματα πάνε καλά”. Ωστόσο, η ταλαιπωρημένη καρδιά του, δεν άντεξε την επίπονη, 10ωρη περίπου διαδικασία, της επέμβασης.
Η ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ
Σε ανακοίνωσή της, η Μητρόπολη Λαρίσης και Τυρνάβου αναγγέλλοντας την εκδημία του μητροπολίτη Ιγνατίου, ανέφερε τα εξής: «Η Ιερά Μητρόπολη Λαρίσης και Τυρνάβου, αναγγέλλει την προς Κύριον εκδημία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Λαρίσης και Τυρνάβου, κ. Ιγνατίου. Την τελευταία του πνοή άφησε τα ξημερώματα της Τρίτης 26 Ιουνίου 2018 (ώρα Ελλάδος), ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Λαρίσης και Τυρνάβου κ. Ιγνάτιος. Ο Σεβασμιώτατος προδόθηκε από την καρδιά του, δύο ώρες πριν ολοκληρωθεί η μεταμόσχευση στο συκώτι από τον ιατρό κ. Ανδρέα Τζάκη».
ΑΓΙΟΣ ΑΧΙΛΛΙΟΣ - ΕΠΙΣΚΟΠΕΙΟ
Στο Επισκοπείο στην οδό Ιωαννίνων το τηλέφωνο χτυπούσε συνεχώς από πιστούς που ήθελαν να επιβεβαιώσουν την είδηση, (την οποία πρώτη δημοσίευσε η «Ε») και η οποία μεταδόθηκε παντού, από τις πρώτες πρωινές ώρες. Στον χώρο υποδοχής, έχει τοποθετηθεί μία εικόνα του Μακαριστού με ένα αναμμένο καντήλι.
ΤΡΙΣΑΓΙΟ
Με τη φράση «σήμερα μαύρος ουρανός, σήμερα μαύρη μέρα» ο εφημέριος του μητροπολιτικού ναού του Αγίου Αχιλλίου, π. Ραφαήλ, λίγο μετά το τρισάγιο που τελέσθηκε χθες το απόγευμα για την ανάπαυση της αρχιερατικής ψυχής του κυρού Ιγνατίου, κάλεσε τους πιστούς να ενώσουνε τις προσευχές τους στον Ύψιστο Θεό!
Σε σχετικό του μήνυμα ο π. Ραφαήλ ανέφερε: «Πενθεί η ιερατική οικογένεια και όλο το πλήρωμα της Ιεράς μας Μητροπόλεως για την προς Κύριον εκδημία του μακαριστού Μητροπολίτου μας κυρού Ιγνατίου. Ο ουρανός χλώμιασε και ο ήλιος κρύφτηκε στο άκουσμα της αναγγελίας της κοιμήσεώς του! Οι καμπάνες χτυπούν πένθιμα, οι σημαίες μας κυματίζουν μεσίστιες. Μια πονεμένη σιωπή είναι απλωμένη από άκρο εις άκρο της μητροπολιτικής μας περιφέρειας, αλλά και πέρα από τα όριά της. Απίστευτο… κανείς δεν μπορεί να το δεχτεί, παρόλο που είναι ήδη γεγονός! Χάσαμε τον πατέρα μας, τον πνευματικό καθοδηγητή μας, τον επί 24 συναπτά έτη ποιμενάρχη μας. Και ορφανέψαμε. Η ψυχή συντετριμμένη, το στομάχι δεμένο κόμπο, τα μάτια θολά και βουρκωμένα, το κεφάλι γυρίζει ακατάπαυστα και το στόμα βουβό, κλειστό, μια φράση μόνο ψελλίζει: «Κύριε, Ιησού Χριστέ, ανάπαυσον την ψυχή του πατρός και Αρχιεπισκόπου ημών, Ιγνατίου!» Ποιος μπορεί να ησυχάσει, ποιος μπορεί να συνεχίσει τη ροή της ζωής του, ποιος μπορεί να σκεφτεί κάτι άλλο εκτός από αυτό που συνέβηκε τα ξημερώματα; Αλλά και ποιος μπορεί να μη δεχτεί το θέλημα του Κυρίου…».
Γιώργος Ρούστας
Ποιος ήταν ο μητροπολίτης Ιγνάτιος
Ο σεβασμιότατος μητροπολίτης Ιγνάτιος (κατά κόσμον Ιάκωβος Λάππας) γεννήθηκε στη Σαλαμίνα στις 11 Ιανουαρίου 1946. Σπούδασε στη Νομική Σχολή και στη συνέχεια στη Θεολογική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Εκάρη μοναχός στις 17 Ιανουαρίου 1976, διάκονος χειροτονήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 1976 και πρεσβύτερος στις 25 Ιανουαρίου 1976. Το οφίκιο του αρχιμανδρίτου έλαβε στις 30 Νοεμβρίου 1978. Από το 1976 έως το 1994 υπηρέτησε ευδόκιμος την γενέτειρά του, προσφέροντας στη νεολαία του νησιού, εκδίδοντας δε και το νεανικό περιοδικό «Το Τάλαντο». Από το έτος 1984 υπηρέτησε ως Α’ γραμματέας - πρακτικογράφος της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος. Μητροπολίτης Λαρίσης και Τυρνάβου εξελέγη στις 25 Μαΐου 1994 από την Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος και χειροτονήθηκε επίσκοπος στις 28 Μαΐου του ιδίου έτους από τον Αρχιεπίσκοπο Σεραφείμ. Η ενθρόνισή του πραγματοποιήθηκε στην Λάρισα στις 28 Ιουλίου 1994.
π. Ιγνάτιος: Ορφάνεψα και πάλι
Συντετριμμένος ο γενικός αρχιερατικός επίτροπος της Ι.Μ. Λαρίσης και Τυρνάβου και προϊστάμενος του Αγίου Νικολάου π. Ιγνάτιος Μουρτζανός, ο οποίος έζησε από κοντά τις τελευταίες στιγμές του μακαριστού μητροπολίτη Ιγνατίου, καθώς τον συνόδευε στο ταξίδι του στην Αμερική, έγραψε στο προσωπικό του ιστολόγιο τα εξής: Εφυγε ο Πατέρας μου... ορφάνεψα και πάλι... τουλάχιστον πλέον είναι στην αγκαλιά του Θεού... μακριά απ’ όλες τις θλίψεις, τους πόνους, τις πικρίες, τα μαρτύρια... είναι πλέον ανάμεσα στους Αγίους... και ξέρω ότι και από εκεί θα μας προστατεύει ως γνήσιος Πατέρας... η ιστορία θα καταγράψει το μεγαλείο του... τους συγχώρεσε όλους... εξομολογήθηκε... κοινώνησε... έφυγε έτοιμος... κρατάω σαν παρακαταθήκη τα τελευταία του λόγια μέσα στο χειρουργείο και ως ανεκτίμητο δώρο εκτός από τον Σταυρό του και την ευχή που μου έδωσε προτού του φορέσω το σκουφάκι στο κεφαλάκι του... μέσα από τα βάθη της ψυχής μου να είσθε αναπαυμένος Γέροντά μου, Πατέρα μου, Δεσπότη μου και «Φίλε μου...»!!! Έπρεπε με το τρεμάμενο χέρι μου να γράψω τη συγγένεια στο χαρτί για να μπορέσουν να μας τον δώσουν... και αυτή ήταν η πλέον αποδεκτή από το νοσηλευτικό προσωπικό! Ευγνώμων από την πρώτη έως και την τελευταία μέρα της διακονίας μου κοντά σας, ο Ιγνάτιός σας...».
