Για μας όμως, για τη ζωή μας, αποτελούν την αφετηρία που μας ενώνει και μας δίνει δύναμη για να συνεχίσουμε.
Σταθεροί στις αρχές και τις αξίες που μας ενδυνάμωναν και μας καθοδηγούσαν όλα αυτά τα δύσκολα χρόνια. Σταθήκαμε όρθιοι, παλέψαμε με πίστη και αλτρουισμό, με ενθουσιασμό και όραμα, με αλληλοσυμπαράσταση και αλληλοστήριξη, με αγάπη για την πατρίδα και τις παραδόσεις μας, φθάσαμε σήμερα -13/6/2018- εδώ με "πληρωμένες" όσο ήταν δυνατόν τις προσδοκίες μας ανάλογα με τους στόχους του καθενός μας.
"Τα αγαθά κόποις κτώνται" με ιδρώτα και ατελείωτους αγώνες, με πίστη στις δυνάμεις μας όπως τις ενστερνιστήκαμε από τους δασκάλους και καθηγητές μας, προχωρήσαμε αταλάντευτοι στον αγώνα της ζωής. Ο δρόμος της Αρετής δεν είναι εύκολος αλλά γεμάτος ανηφόρες σ' όλες τις στροφές και δύσβατα μονοπάτια, με αγκάθια που προσπαθούν να σε κεντρίσουν και να σε συνθλίψουν σε κάθε βήμα. Θα λέγαμε ότι η πορεία σε αυτόν τον κόσμο αποτελεί για κάθε άνθρωπο μια διαρκή δοκιμασία, έναν Γολγοθά, που πρέπει όλοι να τον διανύσουμε.
Η ζωή, με τα μύρια της προβλήματα, εξακολουθεί να είναι ωραία και θαυμαστή.
Κι εμείς, αιώνιοι έφηβοι, τα παιδιά του Α' Γυμνασίου του 1958, ξέρουμε, μέσα στα προβλήματά της, να χαμογελούμε, να αστειευόμαστε και να ατενίζουμε με αισιοδοξία το υπόλοιπο του κύκλου της ζωής. Με πόνο και θλίψη θυμόμαστε πάντα τους συμμαθητές μας που χάσαμε σε αυτόν τον αέναο αγώνα της ζωής και πάντα τους θεωρούμε κοντά μας "ωσεί παρόντες". Η ευτυχία και η χαρά της ζωής, δεν μετριέται με απόκτηση υλικών αγαθών αλλά με το βάθος της ψυχικής αρετής και καλοσύνης που διαθέτει κάθε άνθρωπος.
Στέφανος Μιστάρας, επιμελητής της τάξης 1957-'58
