Τότε, η άτυχη κοπέλα ήταν μόλις 11 ετών και τη διαχείριση της οικονομικής κατάστασής της, ανέλαβε συγγενικό της πρόσωπο. Αυτό το πρόσωπο ήταν ο θείος της, αδερφός της θετής της μητέρας ο οποίος της παρείχε ένα χρηματικό ποσό μηνιαίως ενώ το κορίτσι μεγάλωνε με άλλο συγγενικό πρόσωπο.
Παράλληλα όμως ο θείος της, είχε και τη διαχείριση των ακινήτων που βρίσκονταν τόσο στην πόλη του Βόλου όσο και σε πολύ καλές θέσεις στο Πήλιο. Κάποια στιγμή όμως μετά από χρόνια οι λογαριασμοί άρχισαν να αδειάζουν και μόλις το αντιλήφθηκε αυτό η νεαρή κοπέλα άρχισε να διαμαρτύρεται έντονα και έφτασε και σε μηνύσεις, σύμφωνα με όσα ελέχθησαν κατά τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας.
«Οι γονείς μου δούλευαν σκληρά. Ο πατέρας μου ήταν οικοδόμος. Μου έλεγαν πως με υιοθέτησαν για να μου δώσουν την κληρονομιά γιατί δεν ήθελαν να τους την πάρουν άλλοι», κατέθεσε με δάκρυα στα μάτια η 21χρονη και εξήγησε πως «όλα τα χρήματα ξεπερνούσαν τις 350.000 ευρώ και μου έλεγαν πως έφταναν να σπουδάσουν ακόμα και τα εγγόνια μου». Τώρα όμως, σύμφωνα με την κατάθεσή της «δεν υπάρχει τίποτα. Τα πήρε όλα αυτός», είπε, δείχνοντας τον αδερφό της θετής μητέρας της. Ανέλυσε μάλιστα πως με πρόφαση εργασίες σε σπίτια και οικόπεδα, ο θείος της «έσπασε» ομόλογο από τράπεζα ύψους 180.000 ευρώ.
«Μου είπε πως ήταν για να κάνει εργασίες στα σπίτια και στα οικόπεδα. Για να καθαρίσει οικόπεδο στο Πήλιο χρειάστηκε 40.000 ευρώ. Με τόσα χρήματα μπορείς να καθαρίσεις όχι οικόπεδο αλλά ολόκληρο το Πήλιο. Για μια ντουλάπα παρουσίασε πως χρειάστηκαν 12.000 ευρώ. Απίστευτα πράγματα» τόνισε χαρακτηριστικά.
«Εγώ αντί να ακούσω ευχαριστώ για όλα όσα έκανα για το παιδί αυτό, βρέθηκα και κατηγορούμενος από πάνω» ξεκίνησε απολογούμενος ο ηλικιωμένος. Ισχυρίστηκε πως όλα τα χρήματα που έβγαλε από την τράπεζα τα χρησιμοποίησε για την ακίνητη περιουσία καθώς υπογράμμισε πως κι αυτά χρειαζόταν να συντηρηθούν για να μπορούν να νοικιάζονται. «Δεν μπορούσα να βάζω άλλο από τα δικά μου χρήματα» είπε χαρακτηριστικά και πρόσθεσε ότι «σύμφωνα με τον λογιστή μου, εγώ μπήκα και μέσα οικονομικά 32.000 ευρώ από αυτήν την ιστορία. Δεν πήγαινε άλλο. Έδινα χρήματα και για το κορίτσι αλλά και για τα ακίνητα. Τα λεφτά τα ξόδεψα αλλά σε καμία περίπτωση δεν τα έφαγα» πρόσθεσε.
Όσον αφορά στο θέμα του ομολόγου τόνισε πως «το έσπασα αυτό είναι αλήθεια αλλά το έκανα για να ανταπεξέλθω στις υποχρεώσεις και για να κρατήσω τα ακίνητα. Έκανα μεγάλο έργο στα ακίνητα, αφού μέχρι και μια εταιρεία ξενοδοχειακών εγκαταστάσεων με πλησίασε αλλά τους είπα πως δεν ήταν δικά μου».
Στα ζητήματα των οικογενειακών σχέσεων η νεαρή εξέφρασε με δραματικό τόνο το παράπονο πως ποτέ δεν την πλησίασαν πραγματικά και πως την πλήγωναν διαρκώς λέγοντάς της πως δεν είναι «αίμα» τους.
Αντίθετα ο κατηγορούμενος ισχυρίστηκε από την πλευρά του πως, όπως έβλεπε τα παιδιά του και τα εγγόνια του, έτσι αντιμετώπιζε κι εκείνη.
Στο εδώλιο βρίσκονταν δύο πρόσωπα. Ο βασικός κατηγορούμενος και ο αδερφός του για συνδρομή, την ενοχή των οποίων πρότεινε ο εισαγγελέας.
Το δικαστήριο ωστόσο έκρινε αθώο τον δεύτερο και ένοχο τον πρώτο. Ο βασικός κατηγορούμενος κρίθηκε ένοχος για την πράξη της υπεξαίρεσης για ένα μέρος του ποσού για το οποίο κατηγορείτο (82.000 ευρώ).
Τιμωρήθηκε με ποινή φυλάκισης 4 ετών μετατρέψιμη προς 5 ευρώ ημερησίως. Άσκησε έφεση και η υπόθεση θα επανεξεταστεί από το Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων.
Του Κώστα Γκιάστα
