Η γυναίκα εκμεταλλευόμενη τη διευθυντική της θέση σε υποκατάστημα της Λάρισας, στο κέντρο της πόλης, κατάφερε να «ανακατέψει» τα ποσά των λογαριασμών με ιδιαίτερο τρόπο για κάποιο διάστημα, αλλά από ένα σημείο και μετά κίνησε τις υποψίες όλων και αποκαλύφθηκε η απάτη της. Δεν δίστασε μάλιστα σε κάποιες περιπτώσεις να πλαστογραφήσει και υπογραφές για να φτάσει στον στόχο της, χωρίς όμως επιτυχία.
Κατά τη διάρκεια της απολογίας της, το πρώην πλέον στέλεχος της τράπεζας, στάθηκε ιδιαίτερα στην «πίεση» που δεχόταν από τα «κεντρικά» της τράπεζας για να πετύχει «στόχους». Δεν έπεισε όμως το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Λάρισας. Ούτε όμως και την ίδια τη διεύθυνση της Τράπεζας που μόλις αποκαλύφθηκε η απάτη, «κάλυψε» οικονομικά τους πελάτες που έπεσαν θύματά της και εν συνεχεία κινήθηκε εναντίον της.
Η υπόθεση ξεκινάει από πόλη της βόρειας Ελλάδας. Εκεί εργαζόταν αρχικά και από εκεί ξεκίνησε τη δράση της. Όμως κάποια στιγμή βρέθηκε ως διευθύντρια σε υποκατάστημα Λάρισας και συνέχισε με την ίδια τακτική. «Σπάζοντας» προθεσμιακές, δημιουργώντας λογαριασμούς, πλαστογραφώντας υπογραφές και κάνοντας μεταφορές ποσών ανά διαστήματα από λογαριασμούς σε λογαριασμούς. Ωστόσο κάποια στιγμή ακόμα και οι υπάλληλοι στο υποκατάστημα της Λάρισας, όντας έμπειροι κράτησαν αποστάσεις θέλοντας να προφυλάξουν την Τράπεζα και τους πελάτες. Μάλιστα δεν έλειψαν οι περιπτώσεις που διαφωνούσαν και το κατέθεταν και εγγράφως. Όταν ήρθε η ώρα του εσωτερικού ελέγχου, αποκαλύφθηκε τι έκανε.
Η πρώην διευθύντρια, τόσο κατά τη διάρκεια της απολογίας της, όσο και μέσω απολογητικού υπομνήματος στον ανακριτή τόνισε μεταξύ άλλων τα παρακάτω:
«… Όλα οφείλονται στη μεγάλη ψυχολογική πίεση που δεχόμουν ως διευθύντρια τραπέζης».
… «Δεδομένης της οικονομικής κρίσης, η διοίκηση της τράπεζας είχε θέσει υψηλούς στόχους για όλους εμάς τους κατά τόπους διευθυντές».
… «Οι στόχοι της διοίκησης αφορούσαν τον αριθμό και το ύψος των δανείων σε πελάτες που μπορούσαν να ήταν σε καθυστέρηση. Υποχρέωση δική μου ως διευθύντριας ήταν σε κάθε κλείσιμο τριμήνου να μειώσω τους «λογαριασμούς προβλέψεων» (απλήρωτους τόκους, απλήρωτες προμήθειες δανείων) που θα δημιουργούσαν στην τράπεζα λογιστική πρόβλεψη για δάνειο σε καθυστέρηση, κοινώς λεγόμενο για «κόκκινο δάνειο» μεγάλου ύψους».
…. «Ο στόχος αυτός, της μείωσης των «προβλέψεων», επιτυγχανόταν με πίεση στον πελάτη για την εμπρόθεσμη καταβολή τόκων δανείου είτε ανακύκλωσης του κεφαλαίου του, που σε πολλές περιπτώσεις δεν επιτυγχανόταν.
…Το ενδεχόμενο δε της μη εκπλήρωσης των στόχων που μου έθετε η διοίκηση, θα επηρέαζε όχι μόνο την εξέλιξή μου στην τράπεζα και την παραμονή μου στη θέση της διευθύντριας αλλά και ακόμα και τη λειτουργία του υποκαταστήματος».
… «Το διάστημα εκείνο, η οικονομική κρίση επηρέαζε όλο το τραπεζικό σύστημα, η ψυχολογική πίεση για το κλείσιμο της χρονιάς, προκειμένου το υποκατάστημα να έχει θετικά αποτελέσματα ήταν τεράστια».
*Η κατηγορούμενη κρίθηκε ένοχη για υπεξαίρεση στην υπηρεσία κατ’ εξακολούθηση με ιδιαίτερα τεχνάσματα, με αντικείμενο ιδιαίτερα μεγάλης αξίας, ανώτερης των 30 χιλιάδων ευρώ. Όπως επίσης και για πλαστογραφία με χρήση κατ’ εξακολούθηση, κατ’ επάγγελμα και κατά συνήθεια, με συνολικό όφελος και αντίστοιχη ζημιά άνω των 30 χιλιάδων ευρώ. Καταδικάστηκε σε συνολική ποινή κάθειρξης 8 ετών. Το δικαστήριο αποφάνθηκε η έφεση να έχει αναστέλλουσα δύναμη, κάτι που σημαίνει πως δεν εφαρμόζεται η ποινή ως και την εκδίκαση της υπόθεσης από το Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων.
ΚΩΣΤΑΣ ΓΚΙΑΣΤΑΣ
