Διανύουμε καθημερινά την απόσταση από την πλατεία Μιχαήλ Σάπκα μέχρι την πλατεία Εθνάρχη Μακαρίου, λοξοδρομώντας ίσως και προς την πλατεία Ρήγα Φεραίου, με τη διαφορά ότι γνωρίζουμε πως περπατάμε απλά από την Κεντρική πλατεία στην πλατεία Ταχυδρομείου, περνώντας και από την πλατεία Νομαρχίας!
Η Λάρισα φημίζεται μεταξύ άλλων και για τις πλατείες της, οι οποίες όμως στον πολύ κόσμο και ιδιαίτερα στις νεότερες γενιές δεν είναι γνωστές με τα πραγματικά τους ονόματα.
Αναρωτιέται κανείς αν οι σχετικές αποφάσεις των Δημοτικών Συμβουλίων και των διάφορων φορέων και συλλόγων της πόλης, διαχρονικά, αποδίδουν τελικά με αυτό τον τρόπο τη δέουσα τιμή σε σπουδαίες προσωπικότητες της πόλης και της χώρας, ή μένουν κενό γράμμα και... παραδίδονται στη λήθη;
Έτσι, είναι πιθανότατα μειοψηφία οι Λαρισαίοι που γνωρίζουν ότι η Κεντρική πλατεία της πόλης φέρει το όνομα του ευπατρίδη γιατρού, πολιτικού και δημάρχου που αναμόρφωσε την πόλη, όπως βέβαια και εκείνων που ξέρουν ότι η πολυσύχναστη πλατεία Ταχυδρομείου λέγεται στην πραγματικότητα Εθνάρχη Μακαρίου, ενώ αντί να λέμε την πλατεία Ρήγα Φεραίου με το όνομά της, επιμένουμε να την ονομάζουμε πλατεία Νομαρχίας κι ας βρίσκεται πλέον στον ίδιο χώρο η Περιφέρεια Θεσσαλίας, αφού Νομαρχία δεν υπάρχει πια!
Μένοντας στις κεντρικές πλατείες της πόλης, η κανονική ονομασία της περίφημης Τρίγωνης είναι Γεωργάκη Ολύμπιου.
Ανάλογα ζητήματα προέκυψαν και από περισσότερο πρόσφατες μετονομασίες πλατειών της πόλης, καθώς αποδεικνύεται δύσκολο να περάσουν στον πολύ κόσμο οι νέες ονομασίες.
Για παράδειγμα, το γνωστό στέκι της νεολαίας της πόλης, παραμένει πεισματικά «πλατεία Φρουρίου», ενώ ονομάζεται πλέον πλατεία Αριστείδη Λαμπρούλη.
Το όνομα ενός ακόμα πρώην δημάρχου, του Αγαμέμνονα Μπλάνα, έχει πλέον η ευρέως γνωστή ως πλατεία Νέας Αγοράς ή Λαού, ενώ η επίσης διάσημη πλατεία Νεάπολης φέρει το όνομα του αείμνηστου εκδότη της «Ε» Τάκη Δημητρακόπουλου.
Πλατεία Σωτηρίου Σκίππη – εκεί κοντά ήταν το σπίτι του ποιητή - ονομάζεται η γνωστότερη στους Λαρισαίους ως πλατεία Σάλια, ενώ το όνομα της Άννας Φρανκ φέρει η μικρή πλατεία πίσω από το Γενικό Νοσοκομείο Λάρισας που παλιότερα ονομαζόταν Ερυθρού Σταυρού.
Λίγο πιο κάτω, περικλειόμενη από τις οδούς Γεωργιάδου, Αεροδρομίου και Σουλίου, βρίσκεται η πλατεία Θωμά Χούρλια, Λαρισαίου αντιστασιακού που σκοτώθηκε στο Βελεστίνο.
Αντίστοιχα δύσκολη να περάσει στον πολύ κόσμο φαίνεται ότι είναι και η πρόσφατη μετονομασία της οδού Καλλιθέας (όπου γίνεται η Λαϊκή της Τετάρτης), σε οδό Τάκη Τσιόγκα, στη μνήμη του πρώην βουλευτή του ΚΚΕ και προέδρου του Εργατικού Κέντρου Λάρισας.
Αξίζει επίσης να τονιστεί ότι η συνέχεια της οδού Εχεκρατίδος έχει μετονομαστεί σε οδός Γιάννη Λάτσιου, στη μνήμη του δημοτικού συμβούλου και διαιτητή που έφυγε νωρίς ενώ σε οδό Ξενοφώντα Καντώνια έχει ονομαστεί ο δρόμος μπροστά από το ΑΕΛ FC ARENA.
Υπενθυμίζεται ότι ο νέος δρόμος που ενώνει τη γέφυρα της Νέας Σμύρνης με τη διασταύρωση της οδού Κοζάνης, φέρει το όνομα του Ανδρέα Παπανδρέου.
ΠΩΣ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ
Σημαντικό ρόλο στην αντιστροφή αυτού του κλίματος, όπως επίσης και στη διδασκαλία της πλέον πρόσφατης ιστορίας της πόλης και της χώρας, μπορεί να παίξει το σχολείο, δίνοντας νέα διάσταση στην έννοια της εκπαιδευτικής εκδρομής.
Παράλληλα, οι ίδιοι οι φορείς της πόλης που αρχικά τίμησαν τις προσωπικότητες δίνοντας τα ονόματά τους στις μεγάλες πλατείες, μπορούν να... επιμένουν στην απόφασή τους, αποκαλώντας τες έτσι στις ανακοινώσεις ή τα δελτία Τύπου.
Για παράδειγμα, «η έκθεση βιβλίου λειτουργεί στην πλατεία Μιχαήλ Σάπκα» ή «η συγκέντρωση διαμαρτυρίας θα πραγματοποιηθεί στην πλατεία Εθνάρχη Μακαρίου»!
Πάντως, προτάσεις για τη μετονομασία οδών και πλατειών της πόλης, από πολίτες και φορείς της περιοχής δέχεται η αντίστοιχη επιτροπή του δήμου Λαρισαίων - στον πρώτο όροφο του Δημαρχιακού Μεγάρου. Τις τελικές αποφάσεις για την μετονομασία λαμβάνει το Δημοτικό Συμβούλιο.
Με την ευκαιρία, καιρός είναι να μετονομαστεί και το Πάρκο Χατζηχαλάρ, όπως συζητείται εδώ και καιρό, χωρίς όμως να προχωράει η απαραίτητη διαδικασία.
Μεν. Κατσαμπέλας
