Ένα δίδυμο μηχανικών που διατηρούσε ομώνυμο και αρκετά γνωστό κατασκευαστικό γραφείο στην πόλη, και είχε αναλάβει πολλά έργα στην περιοχή, καταδικάστηκαν σε έξι και δώδεκα χρόνια κάθειρξης ο καθένας τους. Κατά τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας που διήρκησε αρκετούς μήνες ακούστηκαν πολλές και ποίκιλες υποθέσεις κυρίως από τους Λαρισαίους παθόντες. Από την άλλη, ο ένας των κατηγορουμένων τόνιζε διαρκώς πως ο πρώην συνέταιρός του είχε εξαφανιστεί και επωμίστηκε αυτός τη διαχείριση της μεγάλης αυτής κρίσης ενώ ο συγκατηγορούμενός του ισχυριζόταν πως δεν συνέβη κάτι τέτοιο.
«Έτσι δουλεύει η οικοδομή. Έπαιρνες από αλλού και έφτιαχνες κάπου αλλού. Έπαιρνες χρήματα και προχωρούσε η κατασκευή», είπε μεταξύ άλλων ο ένας κατηγορούμενος κατά τη διάρκεια της απολογίας του. «Αναλάβαμε κάποια έργα. Πέσαμε έξω όμως γιατί κάναμε λάθος εκτιμήσεις και χάσαμε 600 χιλιάδες ευρώ. Από εκεί ξεκίνησαν τα προβλήματα. Φτάσαμε σε σημείο να μην μπορούμε να αγοράσουμε οικόπεδα δικά μας με δάνεια και μετρητά. Όλα τα προβλήματα άρχισαν να διαφαίνονται το 2006. Το 2007 ήταν η καταστροφή.
Τον πήρα τηλέφωνο (σ.σ. τον πρώην συνέταιρό του) όταν βγήκα από την τράπεζα και του είπα ότι άφησα χρήματα και θα φύγω για λίγες ημέρες για να ηρεμήσω και έκλεισα το τηλέφωνο. Αυτός είπε πως εξαφανίστηκα και πως πήρα τα λεφτά του ταμείου. Δεν περίμενε καθόλου».
Εξάλλου σε απολογητικό του υπόμνημα κατά το παρελθόν είχε αναφέρει μεταξύ άλλων πως: «Στην απόγνωση και στον πανικό μας, διότι θα καταστρέφαμε 30 χρόνια δουλειάς χωρίς ποτέ να έχουμε δώσει το παραμικρό δικαίωμα, συναποφασίσαμε με τον συνεταίρο μου προκειμένου να μειώσουμε την ασφυκτική οικονομική πίεση να κατασκευάσουμε συναλλαγματικές πελατών μας και να τις δώσουμε στις τράπεζες προκειμένου να συνεχίσουν να μας δανειοδοτούν με σκοπό να τις πληρώνουμε εμείς την ημερομηνία λήξης τους χωρίς έτσι να βλάπτονται τα συμφέροντα των πελατών μας, ελπίζοντας ότι η κρίση στην οικοδομή θα περάσει και θα καταφέρναμε να αντεπεξέλθουμε στις υποχρεώσεις μας».
Από την πλευρά του ωστόσο ο δεύτερος κατηγορούμενος απολογούμενος τα διέψευσε λέγοντας: «Δυστυχώς το ψέμα συνεχίζεται μέχρι και σήμερα. Έχω την αίσθηση πως τα ρίχνει όλα σε μένα και καλά αυτός δεν έκανε τίποτα.
…Υπήρχαν υπόλοιπα τα οποία η εταιρία θα μπορούσε να διαχειριστεί αλλά με την εξαφάνισή του δεν έγινε. Η εξαφάνισή του καθιστούσε αδύνατη τη διαχείριση αυτών. Τους έλεγα (σ.σ. τους πελάτες) πως ο…. εξαφανίστηκε αλλά θα προσπαθήσουμε να επιλύσουμε τα προβλήματα στο μέτρο του δυνατού. Εγώ έμεινα εκεί και προσπάθησα. Δεν είχα ούτε ένα πιάτο φαγητό αλλά δεν έφυγα. Αν δεν έμενα εκεί σήμερα θα είχαμε διπλάσιους μηνυτές. Εξαφανίστηκε και είναι τεράστιο ψέμα πως με πήρε τηλέφωνο. Δεν είχα καμία επικοινωνία μαζί του».
Ο ίδιος νωρίτερα καταθέτοντας το απολογητικό του υπόμνημα τόνισε: «Εάν γνώριζα τις πλαστογραφίες αυτές, σε καμία περίπτωση δεν θα πούλαγα ούτε το σπίτι μου, ούτε το σπίτι της θυγατέρας μου εισφέροντας τα χρήματα στην εταιρία, ούτε θα του μεταβίβαζα το ποσοστό μου εκ 10% στην Ε.Π.Ε. αξίας 400.000,00 ευρώ, με αποτέλεσμα εγώ μεν στην κυριολεξία να βρίσκομαι στο δρόμο, πάμφτωχος μετά από 37 χρόνια επαγγελματικής σταδιοδρομίας».
Ο ένας μηχανικός κρίθηκε ένοχος για τις πράξεις της πλαστογραφίας και της απάτης σε βάρος ιδιωτών και τραπεζών και καταδικάστηκε σε συνολική ποινή κάθειρξης 12 ετών χωρίς ελαφρυντικό. Ο δεύτερος μηχανικός κρίθηκε ένοχος για τις πράξεις της πλαστογραφίας εις βάρος κάποιων ιδιωτών ενώ απαλλάχθηκε για την ίδια πράξη σε βάρος τραπεζών και ιδιωτών. Καταδικάστηκε σε ποινή κάθειρξης έξι ετών ενώ του αναγνωρίστηκε ελαφρυντικό σε αντίθεση με τον πρώτο κατηγορούμενο. Και για τους δύο η έφεση έχει αναστέλλουσα δύναμη.
ΚΩΣΤΑΣ ΓΚΙΑΣΤΑΣ
ΟΙ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ
Κράμερ εναντίον Κράμερ...
Πριν λίγα χρόνια ο ένας κατηγόρησε τον άλλο πως πήρε από την τράπεζα 200 χιλιάδες ευρώ και εξαφανίστηκε για μήνες, προκαλώντας μεγάλη ζημιά στον ίδιο και στην επιχείρηση.
Σύμφωνα με το κατηγορητήριο ο εν λόγω μηχανικός, τον Δεκέμβρη του 2008 ενώ ήταν πρόεδρος του ΔΣ και νόμιμος εκπρόσωπος της ΑΕ που ασχολούνταν με τις κατασκευές πήγε στην τράπεζα και «σήκωσε» από τον λογαριασμό της εταιρίας 230.000 ευρώ. Από αυτά σχεδόν με τις 110 χιλιάδες ευρώ, κάλυψε κάποιες «τρύπες» της εταιρίας, κυρίως για επιταγές. Τα υπόλοιπα όμως χρήματα τα ιδιοποιήθηκε παράνομα όπως κατηγορούταν. Η υπόθεση εκδικάστηκε και εν τέλει ο 57χρονος πολιτικός μηχανικός καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης 4 ετών.
«Το έκανε γιατί τον έπιασε πανικός λόγω υποχρεώσεων. Ήταν αδύνατο να δεχθεί την ήττα. Πήρε τηλέφωνο στο γραφείο και είπε «εξαφανιστείτε» εγώ όμως έμεινα εκεί μέχρι τον Μάρτιο» είχε καταθέσει στο συγκεκριμένο δικαστήριο ο μηνυτής.
