Όχι μόνο εκείνος όμως. Οι Adem, Αλέξανδρος, Alban, Andrea, Γιώργος, Δημήτρης, Dritan, Hussein, Θωμάς, Θανάσης, Iordan, Κώστας, Κώστας, Κυριάκος, Nikolin, Νίκος, Ρελιάν, είναι όλοι τους κρατούμενοι και είναι όλοι τους συγγραφείς.
Το πρώτο τους βιβλίο είναι γεγονός. «Εκ προμελέτης» ο τίτλος του και όπως πολύ εύστοχα σημειώνει ο διευθυντής του σχολείου κ. Γιώργος Τράντας «είναι η πρώτη φορά που οι μαθητές ομολογούν ότι έκαναν κάτι εκ προμελέτης χωρίς να χρειαστεί να υποστούν τις ποινικές συνέπειες γι' αυτό».
Φυλακισμένα σώματα αφήνουν την ψυχή τους ελεύθερη να πετάξει. “Alma Libre”(ελεύθερη ψυχή) και όλα ξαφνικά μοιάζουν να έχουν νόημα… Οι άνθρωποι αυτοί που πληρώνουν τα εγκλήματά τους, με την ελευθερία τους, βρήκαν ένα διαφορετικό τρόπο να «αποδράσουν». Έναν τρόπο δημιουργικό που γεννά ελπίδα. Σκέψεις, συναισθήματα, αποδοχή, μετάνοια, φαντασία. Όλα υπάρχουν στο «εκ προμελέτης». Φτάνοντας στα γραφεία της «Ε» το βιβλίο και προτού καν το ανοίξω στάθηκα στο εξώφυλλο. Λένε «Μια φωτογραφία χίλιες λέξεις». Πόσο δίκιο έχουν. Μια σιδερένια σκαλωσιά που πάνω της, σκαρφαλώνουν χτίστες. Έτσι σκέφτηκα και οι φυλακισμένοι συγγραφείς παλεύουν με τα σίδερα και προσπαθούν να χτίσουν τη ζωή τους κοιτώντας ψηλά. Στο κάτω μέρος της φωτογραφίας ο τίτλος «εκ προμελέτης». Δυνατό ξεκίνημα αν μη τι άλλο. Όμως και η συνέχεια το ίδιο δυνατή. Εκατό σελίδες που διαβάζονται μονορούφι. Αποστάγματα ζωής, καταθέσεις ψυχής. Τελικά τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο. Το συγκεκριμένο βιβλίο είναι η απόδειξη ότι οι άνθρωποι αλλάζουν. Αρκεί να τους δώσεις το κίνητρο. Στην προκειμένη περίπτωση το Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας των φυλακών φαίνεται ότι κάνει εξαιρετική δουλειά.
Η ιδέα για το βιβλίο «γεννήθηκε» μέσα από το πρόγραμμα μεταπτυχιακών σπουδών «Δημιουργική Γραφή» του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας που πραγματοποιεί εθελοντικά μαθήματα δημιουργικής γραφής στα σωφρονιστικά καταστήματα. Κάθε Πέμπτη οι έγκλειστοι μαθητές είχαν μάθημα δημιουργικής γραφής. Ο ενθουσιασμός τους απερίγραπτος. Για πρώτη φορά άφησαν ελεύθερο τον εαυτό τους, αποδέχθηκαν πράξεις και σκέψεις, εκτίμησαν τις ίδιες τους τις λέξεις και επαναπροσδιόρισαν σε μεγάλο βαθμό τη στάση τους στη ζωή. Και μετά ήρθε το θερινό σχολείο. Τα κείμενα αθροίστηκαν και έγιναν τόσα πολλά που η τελική τους επιλογή ήταν δύσκολη. Η επιστημονική υπεύθυνη Εκπαιδευτικής Δράσης Καλλιόπη Πασιά γράφει στο προλογικό σημείωμα του βιβλίου «Βήμα-βήμα, σκαλί-σκαλί, έφτιαξαν με τις λέξεις τον δικό τους καινούριο κόσμο, έναν κόσμο της ελευθερίας της έκφρασης, έναν κόσμο που μπορούν να ακουμπήσουν τα όνειρά τους για ένα καλύτερο αύριο». Ο επιστημονικά υπεύθυνος του προγράμματος αναπληρωτής καθηγητής κ. Τριαντάφυλλος Κωτόπουλος και ο διευθυντής του σχολείου κ. Γιώργος Τράντας, ήταν συνταξιδιώτες σε αυτή την όμορφη διαδρομή. Ενθάρρυναν, καθοδηγούσαν και συμπαραστέκονταν σε αυτούς τους ανθρώπους που βρήκαν ένα τρόπο να ομορφύνουν σκληρές αλήθειες σε ένα περιβάλλον συχνά μοναχικό και απρόσωπο.
Ο κ. Τράντας μιλώντας στην «Ε» δεν κρύβει τη συγκίνηση και περηφάνια για το έργο των μαθητών, των παιδιών όπως τους αποκαλεί και ας μην είναι πια παιδιά ηλικιακά. «Το γράψιμο από ανθρώπους που έχουν βιώσει μοναδικές καταστάσεις, που κουβαλούν τραυματισμένες ψυχές και βιώνουν τα δεινά του εγκλεισμού αποκτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον, αξία και περιεχόμενο. Η καταφυγή στη συγγραφή δεν είναι ψυχοθεραπεία αλλά σίγουρα είναι ψυχοθεραπευτική. Το πρόγραμμα αυτό βοήθησε τους έγκλειστους μαθητές να ανακαλύψουν μέσω της λογοτεχνίας περισσότερο γενναίες και συγχωρητικές πτυχές του εαυτού τους, να συνδεθούν απευθείας με την εσωτερική τους ζωή, βρισκόμενοι συνάμα και σε μια απόσταση από αυτή» αναφέρει.
Το «εκ προμελέτης» έφτασε στα χέρια των συγγραφέων του, και διαβάστηκε με συγκίνηση από τους ίδιους μπροστά σε κόσμο, στην τελετή λήξης του Θερινού Σχολείου. Το βιβλίο εκδόθηκε στο πλαίσιο της λειτουργίας του θερινού σχολείου και έχει τη χρηματοδότηση και τη στήριξη της Γενικής Γραμματείας Διά Βίου Μάθησης και Νέας Γενιάς. Από την ερχόμενη Δευτέρα θα διατίθεται στο βιβλιοπωλείο Καλτσάς στη Λάρισα, στη συμβολική τιμή των 5 ευρώ και τα έσοδα του θα διατεθούν για την ενίσχυση του σχολείου.
Της Νατάσας Πολυγένη
