Πασχαλιά…με βροχή και ήλιο και με μηνύματα αγάπης

ΤΟ ΠΑΣΧΑ ΣΤΗΝ ΕΠΑΡΧΙΑ ΕΛΑΣΣΟΝΑΣ

Πασχαλιά με βροχή και ήλιο, αλλά και με Αναστάσιμα μηνύματα χαράς, αγάπης, ελπίδας, αλληλεγγύης, στην περιοχή της Ελασσόνας, με… καιρό με εναλλαγές, αλλά και με ιδιαίτερα μεγάλη κοσμοσυρροή επισκεπτών και «απόδημων» Ελασσονιτών, που βρέθηκαν για λίγες ημέρες στην περιοχή για να γιορτάσουν με συγγενείς και φίλους.  

Στην πόλη της Ελασσόνας, το Αναστάσιμο μήνυμα έγινε δεκτό με το Άγιο Φως, που έφθασε αργά το βράδυ το Μεγάλου Σαββάτου, λίγη ώρα πριν την Ανάσταση, στο Μητροπολιτικό ιερό ναό του Αγίου Δημητρίου. Μετά τη λιακάδα του Σαββάτου, τις απογευματινές και βραδινές ώρες …είχε την «τιμητική» του ένα «μπουρίνι» με βροχή και αέρα, που καταλάγιασε λίγο πριν την Ανάσταση.
Η κεντρική τελετή της Ανάστασης πραγματοποιήθηκε με λαμπρότητα, με την παρουσία των αρχών, στον Μητροπολιτικό ιερό ναό Αγίου Δημητρίου και στην κεντρική πλατεία, με τη συμμετοχή εκατοντάδων Ελασσονιτών και πολλών επισκεπτών, αλλά και με… ψιλόβροχο. Το ίδιο αναστάσιμο «σκηνικό» και σε όλους τους ναούς της Ελασσόνας και της περιοχής. Λίγο πριν τις 12 τα μεσάνυχτα, ο σεβασμ. μητροπολίτης Ελασσώνος κ. Χαρίτων, πλαισιωμένος από τον κλήρο, ανήγγειλε το «Χριστός Ανέστη». Χαρακτηριστικό το μήνυμα του κ. Χαρίτωνος, όπου ανάμεσα στα άλλα τονίζει:
«Εορτάζουμε και πάλι φωτολαμπείς και λαμπαδηφόροι την αγία Ανάσταση του Κυρίου. Εορτάζουμε όχι μόνον ως ανάμνηση, αλλά ζώντας μυσταγωγικά το υπερφυές θαύμα της Αναστάσεως στις καρδιές μας.
Η εκ νεκρών Ανάσταση του Σωτήρος Ιησού Χριστού αποτελεί την βεβαίωση της αναστάσεως των ανθρώπων, αυτή είναι το κήρυγμα των Αποστόλων, ο θεμέλιος λίθος της Εκκλησίας, η δύναμη των μαρτύρων, η ελπίδα των δικαίων.
Ανάσταση βέβαια δεν νοείται μόνο ένα γεγονός που συνέβη μία φορά στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού. Το αληθινό νόημα της Αναστάσεως είναι ότι αυτή πρέπει να αποτελεί γεγονός όχι απλώς θεωρίας, ιστορικής γνώσης και κοσμικού εορτασμού, αλλά γεγονός προσωπικής πείρας, πράξης και ζωής. Ο Χριστός ονόμασε τον εαυτό του «Ανάσταση» και «Ζωή» των ανθρώπων και αυτό σημαίνει ότι για να ζούμε, πρέπει κάθε στιγμή να ενεργείται μέσα μας η ανάσταση. Η εσωτερική ανάσταση που προϋποθέτει την νέκρωση του παλαιού και φθαρτού ανθρώπου και την αναγέννηση- ανακαίνιση του νέου εις Χριστόν ανθρώπου.
Δυστυχώς όμως τα φαινόμενα και τα γεγονότα της εποχής μας δεν μας πείθουν για την ανάγκη του σύγχρονου ανθρώπου για εσωτερική ανάσταση και εν Χριστώ ανακαίνιση. Γεννιέται θλίψη και απογοήτευση στην ψυχή μας, όχι μόνον εξ αιτίας εκείνων που φανερά και απροκάλυπτα αντιτάσσονται στην πίστη και πολεμούν την Εκκλησία, αλλά και εξ αιτίας εκείνων των, κατά το όνομα, «Χριστιανών», που απέχουν μακράν της πίστεως και του βιώματος του Ευαγγελίου. Εκείνων των Χριστιανών εκ των οποίων λείπει από την ζωή τους το πνεύμα του Χριστού, εκείνο το πνεύμα που ζωοποιεί τους νεκρούς.
Ακόμα και όταν κηρύττουμε το όνομα του Χριστού και όταν ακόμα εξαντλούμαστε σε δραστηριότητες υπέρ της Εκκλησίας, ακόμα και τότε συμβαίνει να μην μας εμπνέει το πνεύμα του Χριστού. Έτσι λοιπόν μένουμε νεκροί. Με τις κακίες μας, με τους φθόνους μας, αλλήλους προκαλούμενοι, αλλήλοις φθονούντες». Δεν μας θερμαίνει η νοσταλγία της νέας ζωής, δεν μας περιλάμπει το άκτιστο και ανέσπερο φως της αναστάσεως».
Στις 12 τα μεσάνυχτα, οι καμπάνες όλων των εκκλησιών και τα βεγγαλικά ζωντάνεψαν την ήδη γιορτινή ατμόσφαιρα, με «φόντο» συναισθήματα αγάπης, χαράς και ελπίδας. Όπως γίνεται κάθε χρόνο, έτσι και εφέτος πολλοί αυτοί που δέχθηκαν το φως της Ανάστασης, τόσο στην Ιερά Μονή της Παναγίας Ολυμπιώτισσας, όσο και στην Ιερά Μονή Αναλήψεως Συκέας Ποταμιάς, αλλά και στη Μονή Σπαρμού Ολύμπου, στη Μονή Αγίας Τριάδος Λιβαδίου, καθώς και στα άλλα μοναστήρια της επαρχίας Ελασσόνας.
Ανήμερα του Πάσχα, ευτυχώς ο ανοιξιάτικος και ζεστός καιρός, έδωσε την ευκαιρία στον κόσμο να χαρεί χωρίς προβλήματα το ψήσιμο του οβελία, το γεμάτο Πασχαλινό τραπέζι και τη διασκέδαση που ακολούθησε σε αυλές και γειτονιές και οικογενειακές στιγμές με συγγενείς και φίλους, σε μια καθαρά οικογενειακή γιορτή, όπως είναι το Πάσχα.
Λίγο μετά τις 7 το απόγευμα της Κυριακής, το «Χριστός Ανέστη» ξανακούστηκε στην Ελασσόνα, τη φορά αυτή στον Μητροπολιτικό ιερό ναό Αγίου Δημητρίου Ελασσόνας, εκεί όπου σε ατμόσφαιρα κατάνυξης και μυσταγωγίας και με θρησκευτική λαμπρότητα, κάτω από τις ψαλμωδίες πλειάδας κληρικών και ιεροψαλτών, τελέσθηκε ο καθιερωμένος, εδώ και πολλά χρόνια, Εσπερινός της Αγάπης(Δεύτερη Ανάσταση).
Εκεί συγχοροστάτησαν ο προσκεκλημένος σεβασμ. μητροπολίτης Τριπόλεως(του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας) κ. Θεοφύλακτος και ο οικείος σεβασμ. μητροπολίτης Ελασσώνος κ. Χαρίτων, ενώ συλλειτούργησαν οι αρχιμανδρίτες π. Βησσαρίων Καραλάσκος(προϊστάμενος του Μητροπολιτικού ναού), π. Χριστοφόρος Παπανικολάου(της Μονής Σπαρμού), π. Σεβαστιανός Αράπης(της Ι. Μητρόπολης Κίτρους), π. Παίσιος Μπίσμπας, ο αρχιερατικός επίτροπος της Ι.Μ. – πρωτοπρεσβύτερος π. Δημήτριος Παπαγεωργίου και οι ιερείς και διάκονοι της περιοχής, με την παρουσία δεκάδων πιστών από την ευρύτερη περιοχή της επαρχίας Ελασσόνας αλλά και πολλών επισκεπτών.
Χαρακτηριστικά τα λόγια του μητροπολίτη Τριπόλεως(του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας) κ. Θεοφυλάκτου: «Με τους μακαριστούς μητροπολίτες Ελασσώνος είχα πνευματικούς δεσμούς. Από τον Ιάκωβο χειροτονήθηκα διάκονος. Σπούδαζα στη σοφία του Σεβαστιανού. Με τον πολύκλαυστο Βασίλειο είχαμε κοινή πνευματική αναφορά. Εκφράζω την ευγνωμοσύνη μου για την πρόσκληση και την παρουσία μου στην Ελασσόνα».
Με τη σειρά του, ο μητροπολίτης κ. Χαρίτων δώρισε στον Τριπόλεως κ. Θεοφύλακτο αντίγραφο της Εικόνας της Παναγίας Ολυμπιώτισσας.
ΕΛΑΣΣΟΝΑ (Γραφείο «Ε»)
Του Γιάννη Μουκίδη