«Η βία στην οικογένεια και στις διαπροσωπικές σχέσεις» βρέθηκε στο επίκεντρο της εκδήλωσης.
Το θέμα ανέπτυξε η ψυχολόγος του Ξενώνα φιλοξενίας γυναικών του Δήμου Λαρισαίων Βίκυ Λέντζα. «Πάνω από το 50% των Ευρωπαίων γυναικών έχει πέσει θύμα σεξουαλικής παρενόχλησης κυρίως στο χώρο εργασίας, ενώ υπολογίζεται ότι 3,7 εκατομμύρια γυναίκες έχουν βιώσει σεξουαλική βία μέσα σε ένα έτος», ανέφερε κατά την παρουσίαση για να προσθέσει ότι «32 στις 1000 άνω των 65 ετών είναι θύματα βίας στην οικογένεια σε παγκόσμιο επίπεδο. Οι γυναίκες ηλικίας 15-44 ετών σε παγκόσμιο επίπεδο, κινδυνεύουν περισσότερο από ενδοοικογενειακή βία ενώ η ελληνική κοινωνία έχει την τάση να κουκουλώνει τα προβλήματα».
Ο κίνδυνος του κοινωνικού στιγματισμού, η θεώρηση της συζυγικής/συντροφικής βίας ως «οικογενειακή υπόθεση», αλλά και τα στερεότυπα για τους ρόλους των φύλων συντείνουν στη διατήρηση της μυστικότητας και μπορεί να αποθαρρύνουν τη γυναίκα από την αναζήτηση υποστήριξης. «Όσο μιλάμε δημόσια για τα θέματα αυτά τότε οι συνθήκες καλυτερεύουν και η βία από ζήτημα ταμπού μετατρέπεται σε θέμα δημοσίου ενδιαφέροντος. Οι γυναίκες αποτελούν τα μεγαλύτερα θύματα της βίας στην οικογένεια. Δεν υπάρχει διάκριση ως προς το εκπαιδευτικό επίπεδο, την οικονομική και κοινωνική προέλευση των γυναικών», ανέφερε.
Η Βίκυ Λέντζα δουλεύει με γυναίκες που είχαν για χρόνια υποστεί βία στους γάμους τους και όπως υποστήριξε «συχνά έβλεπα να προσπαθούν να δικαιολογηθούν στον εαυτό τους και σε μένα γιατί καθυστέρησαν τόσο πολύ να ζητήσουν βοήθεια, να μιλήσουν για την κακοποίηση, να φύγουν από τη σχέση. Τα άτομα που βρίσκονται σε σχέσεις εξουσίας φόβου, ελέγχου είναι σύνηθες να αναπτύσσουν σχέσεις, συναισθηματικές και σωματικές, με τα άτομα που τους ασκούν εξουσία και έλεγχο.
Το συναισθηματικό δέσιμο με τον θύτη αποτελεί στην ουσία μια στρατηγική επιβίωσης για τον άνθρωπο που έγινε θύμα κακοποίησης και φόβου. Από ψυχολογική άποψη, το άτομο που γίνεται θύμα και αναπτύσσει συναισθηματικό δέσιμο με τον θύτη του φέρεται, κατά κάποιον τρόπο, κι εντελώς ασυνείδητα, με τον τρόπο που θα λειτουργούσε κι ένα βρέφος, προκειμένου να επιβιώσει.
Ο κίνδυνος του κοινωνικού στιγματισμού, η θεώρηση της συζυγικής/συντροφικής βίας ως “οικογενειακή υπόθεση”, αλλά και τα στερεότυπα για τους ρόλους των φύλων συντείνουν στη διατήρηση της μυστικότητας και μπορεί να αποθαρρύνουν τη γυναίκα από την αναζήτηση υποστήριξης».
Η αλλαγή των κοινωνικών προτύπων και η αντιμετώπιση της βίας κατά των γυναικών συλλογικά, σε επίπεδο κοινωνικό, πολιτικό, νομοθετικό και κυρίως ως κοινωνικό πρόβλημα και όχι ως προσωπικό θα οδηγήσει στην εξάλειψη του φαινομένου, επισημάνθηκε κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης.
Την εκδήλωση συντόνισε η πρόεδρος του συλλόγου γυναικών Αμπελοκήπων Λάρισας Αθηνά Γερμάνη, στο τέλος της ομιλίας ακολούθησε συζήτηση.
