Άγνωστα πρόσωπα κατά κανόνα. Ένας προβληματισμένος νέος, μια χαρούμενη παρέα από φοιτήτριες, ένας σκεπτικός γιατρός, μια λαλίστατη γιαγιά, μια μαμά με δύο παιδάκια. Μα τα δύσκολα είναι αλλού. Στις νύχτες με αλκοόλ και τους μισοσκότεινους δρόμους. Σε στενά σοκάκια και ύποπτες περιοχές. Στα δρομολόγια που κανείς δεν ξέρει τι κρύβουν.
Παρασκευή απόγευμα, στην Κεντρική πλατεία της Λάρισας, οι ταξιτζήδες ελπίζουν σε καλό νυχτοκάματο. Περιμένουν καλή κίνηση για το βράδυ και είναι σε αναμονή... Σκέφτονται, καπνίζουν, διαβάζουν και συζητούν. Κεντρικό θέμα η δολοφονία ενός συναδέλφου στην Αθήνα. Έχουν ήδη ενημερωθεί για το γεγονός πως πριν από περίπου ένα μήνα στην ίδια περιοχή άγνωστος άνδρας είχε πυροβολήσει εναντίον οδηγού ταξί. Σε εκείνη την περίπτωση ο 30χρονος οδηγός ταξί τραυματίστηκε σοβαρά στο κεφάλι. Ο δράστης τον πυροβόλησε τρεις φορές. Και σε εκείνη την περίπτωση η ληστεία δεν ήταν το κίνητρο του δράστη.
«Άλλο Αθήνα, άλλο Λάρισα» λένε όλοι με μία φωνή. «Εκεί τα μεγέθη είναι διαφορετικά και ο κίνδυνος μεγάλος». Άρα είναι όλα καλά στη Λάρισα, συμπεραίνουμε για να αρχίσει η συζήτηση.
«Όχι δεν είναι ακριβώς έτσι» επεμβαίνει ο πρόεδρος του Συνεταιρισμού Ταξί Λάρισας Νίκος Πιπερίδης που γίνεται αναλυτικός. «Υπάρχουν πολλά περιστατικά με κλοπές, απάτες, ξυλοδαρμούς τα οποία είναι αμέτρητα ανά την Ελλάδα ενώ παρουσιάζονται και στη Λάρισα».
Από τους 350 οδηγούς που δραστηριοποιούνται στη Λάρισα τον τελευταίο ενάμιση μήνα κάποιοι άτυχοι έχουν βιώσει 4 περιπτώσεις κλοπών και μια περίπτωση απάτης. Στο τρίμηνο μάλιστα ενεπλάκησαν σε άλλες δύο περιπτώσεις απόπειρας απάτης που σχετίζονται με τις τηλεφωνικές απάτες.
«Παίρνουν τηλέφωνο και ζητάνε από τον ταξιτζή να πάει σε κάποιο σημείο για να πάει τάχα να πάρει μια σακούλα από τη θεία του πελάτη και να του την πάει. Εκεί συναντάει μια γυναίκα που είναι εξαπατημένη και μπορεί να δώσει τα λεφτά χωρίς να ξέρει κανένας», εξηγούν.
Τους ρωτάμε αν ανησυχούν μετά τα τελευταία χτυπήματα για να πούνε: «Είναι μακριά από την επαρχία τέτοια περιστατικά αλλά όταν δουλεύεις βράδυ και βάζεις άγνωστο κόσμο στο όχημά σου υπάρχει ο φόβος και ο κίνδυνος». Κάνει μια παύση, απαντάει στον ασύρματο και συνεχίζει: «Προσπαθούμε 9 στις 10 περιπτώσεις να πάρουμε ανθρώπους που σου φαίνονται νορμάλ. Αυτόν που θέλει να σε κλέψει, να σε βρίσει και να σου δημιουργήσει πρόβλημα τον βλέπεις από πριν» αλλά όχι πάντα. Αυτό το γνωρίζουν, πως αν και είναι το ελάχιστο ποσοστό, είναι πιθανό...
Μας μιλάνε και για μια ακόμα περίπτωση απάτης πριν από μερικές ημέρες. «Πήραν τηλέφωνο, ζήτησαν από συνάδελφο να πάει σε ένα σημείο να δώσει χρήματα και να πάρει ένα φάκελο για να τον πάει στον πελάτη και να πληρωθεί. Αυτός το έκανε, όμως δεν υπήρχε κανένας αποδέκτης καθώς ο απατεώνας ήταν ο ίδιος ο άνθρωπος που έδωσε έναν άδειο φάκελο και πήρε το λεφτά». Η ζημιά έγινε και το μεροκάματο χάθηκε.
Μιλάνε για απειλές μαχαιριού που τις χαρακτηρίζουν επίσης σπάνιες ενώ όταν η κουβέντα πάει στους «δύσκολους» πελάτες τότε εμπλέκεται και το αλκοόλ. «Τους μεθυσμένους τους αντιμετωπίζουμε με τον εξής τρόπο: Πηγαίνεις με τα νερά τους. Όμως εξαρτάται από τον μεθυσμένο. Ο νεαρός, ο εργαζόμενος ή ο φοιτητής δεν θα δημιουργήσει θέματα. Μια άλλη κατηγορία ανθρώπων που είναι μεθυσμένοι δεν είναι τακτικοί δημιουργούν θέματα».
Στο εξωτερικό λέμε, έχουν κουβούκλιο. Ψάχνουμε για αντιδράσεις. Ένας οδηγός ανοίγει τις πόρτες και δείχνει απ' «τα δικά μας οχήματα είναι μικρά για τέτοια. Στην Ελλάδα είναι προαιρετικό αλλά απ' όσο γνωρίζουμε το έχει μόνο ένας σε όλη την Ελλάδα. Μην ξεχνάμε πως στο εξωτερικό όπως στην Αγγλία είναι ειδικές κατασκευές για να μπούνε τα προστατευτικά, και στην Αμερική τα οχήματα είναι τεράστια. Εδώ είναι απλά αυτοκίνητα» λέει: «Πόσο μάλιστα και μέσα στην κρίση να επιβαρυνθεί ο ιδιοκτήτης με τέτοια έξοδα» συμπληρώνουν οι υπόλοιποι και καταλήγουν. «Στη Λάρισα ο ταξιτζής έχει προσωπική σχέση με τον πελάτη. Πόσο εύκολο θα είναι όταν θα μπει ένα τζάμι ανάμεσά μας. Θα χαθεί αυτό που υπάρχει τώρα».
Χάσαμε τόσα. Να χάσουμε και τον «ψυχολόγο» της ασφάλτου. Τον γνήσιο ταξιτζή; Μπα...
Του Κώστα Γκιάστα
