Του Κ. Γκιάστα
Στην Ελλάδα ήταν αφεντικό. Στη Γερμανία όμως πήγε για να γίνει υπάλληλος. Ένα από τα χιλιάδες παραδείγματα που έκαναν τους ανθρώπους αυτής της χώρας να φύγουν, ψάχνοντας μια διέξοδο από την οικονομική κρίση. Την ίδια ώρα όμως δεν μπορούν να κάνουν κάτι για να την αλλάξουν την κατάσταση στην Ελλάδα αφού δεν έχουν δικαίωμα ψήφου στις εκλογές της Κυριακής. Αυτό ανακοίνωσε το υπουργείο Εσωτερικών πριν από λίγες ημέρες.
«Εκτός και αν βάλουμε τα έξοδα μετακίνησης εμείς οι ίδιοι αλλά και την άδεια από τις δουλειές μας. Αυτά δεν γίνονται όμως, καθώς όλοι όσοι βρισκόμαστε πλέον στο εξωτερικό ήρθαμε για να αποθηκεύσουμε κανένα ευρώ. Θέλουμε να βρεθεί ένας τρόπος να ψηφίσουμε», λέει ο Λαρισαίος Βασίλης Τασιάς, που εκφράζει επί της ουσίας ένα παράπονο εκατομμυρίων ανθρώπων που έχουν αλλάξει γη για λίγα ευρώ.
«Δικαίωμα ψήφου στους Έλληνες του εξωτερικού» είναι και η σελίδα που έχει δημιουργηθεί σε σάιτ κοινωνικής δικτύωσης το οποίο αποτυπώνει και πολλά παράπονα επισκεπτών απ΄ όλου τον κόσμο.
Για παράδειγμα εκεί διαβάσαμε από τον Πέτρο Παπακαλό, γλωσσομαθή νομικό στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που εδρεύει στο Λουξεμβούργο ότι: «Οι εκάστοτε ελληνικές κυβερνήσεις ουδέποτε ενδιαφέρθηκαν σοβαρά να διασφαλίσουν την άσκηση του δικαιώματος αυτού. Συνήθως προσέγγιζαν το ζήτημα με την προοπτική διεύρυνσης της εκλογικής πελατείας τους, εξετάζοντας την παροχή δικαιώματος ψήφου σε ομογενείς δεύτερης, τρίτης και τέταρτης γενιάς σε ΗΠΑ κι αλλού, χωρίς να πράττουν το ρεαλιστικά στοιχειώδες. Το να δώσουν δηλαδή τη δυνατότητα άσκησης του δικαιώματος αυτού σε όσους έχουν ελληνική ιθαγένεια και είναι ήδη εγγεγραμμένοι σε εκλογικούς καταλόγους».
Λίγο πιο κάτω η Ελένη Παπαϊωάννου, μια Ελληνίδα που ζει και εργάζεται στη Βρετανία λέει: «Είμαι 22 και μιας και «εγκατέλειψα» τη χώρα μου από τα 18 δεν είχα την δυνατότητα να ψηφίσω στις προηγούμενες εκλογές (βουλευτικές εκλογές 2012, ευρωεκλογές), κάτι που θεώρησα εξαρχής άδικο. Το να δημιουργηθεί ένα σύστημα που θα επιτρέπει στους Έλληνες του εξωτερικού να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα δεν θα κοστίσει ούτε το 1/4 αυτών των δαπανών».
Να και ένας φοιτητής στο πρόγραμμα Erasmus, o Γιώργος Σπανός: «Το θέμα όμως δεν είναι μόνο μια δυνατότητα να ψηφίσω στης εκλογές της χώρας μου, είναι κάτι παραπάνω. Είναι η μη προσαρμογή της γεροντοκρατίας των πολιτικών στα νέα μέσα και στην κοινωνία της πληροφορίας».
Όμως το σύνθημα αντεπίθεσης δίνεται από έναν άλλο Έλληνα του εξωτερικού τον Φαίδωνα Μπροτζάκη που γράφει: «Ακόμα και να μην καταφέρουμε να ψηφίσουμε από το εξωτερικό με θεσμικό τρόπο, οι ελληνικές κοινότητες πρέπει να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και να διοργανώσουν εκλογές. Ακόμα και τα αποτελέσματα να μη θεωρηθούν έγκυρα. Τουλάχιστον να ακουστεί η φωνή μας.
Οι ανανεωμένοι εκλογικοί κατάλογοι υπάρχουν (από τις ευρωεκλογές). Ελπίζω το αίτημα να ευοδωθεί, αν υπάρχει θέληση και οργάνωση».
ΠΩΣ ΒΛΕΠΟΥΝ ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ
Μια από τις χώρες που πραγματικά δείχνει ιδιαίτερο ενδιαφέρον λόγω της Μέρκελ για τις εκλογές της χώρας μας είναι η Γερμανία. Έντονοι και οι τίτλοι των εφημερίδων.
Για παράδειγμα η Rheinische Post του Ντύσελντορφ γράφει πως «ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα των εκλογών είναι πρακτικά αδύνατο να ολοκληρωθούν οι διαπραγματεύσεις για την τελευταία δόση του ευρωπαϊκού προγράμματος βοήθειας προς την Ελλάδα μέχρι το τέλος Φεβρουαρίου».
Στην Ελλάδα αναφέρεται και ο Γιούργκεν Σταρκ, πρώην μέλος του εκτελεστικού συμβουλίου της ΕΚΤ, σε συνέντευξή του στην οικονομική επιθεώρηση Handelsblatt ενώ ο τίτλος σε σχετικό ρεπορτάζ της Frankfurter Allgemeine είναι «Πώς η ΕΚΤ υποστηρίζει τον Αλέξη Τσίπρα».
Η «Ε» ρώτησε τον 43χρονο Λαρισαίο που ζει και εργάζεται στη Γερμανία για το ενδιαφέρον που δείχνουν οι πολίτες και μας είπε αφοπλιστικά: «Εδώ ασχολούνται μόνο με το πώς να μειώσουν τις κρατήσεις και γενικότερα την εφορία. Να φανταστείς πως υπάρχουν εταιρείες που με συνδρομή σου προτείνουν τρόπους για να πληρώσεις λιγότερη εφορία, ασφάλεια, ρεύμα. Μόλις αλλάζουν οι νόμοι τότε σε ενημερώνουν. Τους Γερμανούς πολίτες αυτό τους ενδιαφέρει. Όχι η Ελλάδα…».
