Το σκανδιναβικό κράτος των 10,4 εκατομμυρίων κατοίκων ανέκαθεν είχε μικρό πληθυσμό και γνωρίζει από πρώτο χέρι τις δυσκολίες συντήρησης ενός στρατού, παρότι η χώρα φημίζεται για την ουδετερότητά της. Συγκεκριμένα, από τα μισά του 17ου αιώνα μέχρι και τις αρχές του 18ου η Σουηδία ήταν αυτοκρατορία που περιελάμβανε κομμάτια της Σκανδιναβίας, της Πολωνίας, της Βαλτικής και της Ρωσίας, με πιο χαρακτηριστική πόλη την Αγία Πετρούπολη. Προκειμένου να διατηρήσει τη δύναμή της είχε δημιουργήσει το σώμα «Καρολένοι» (Caroleans) εκ του ονόματος Κάρολος, το οποίο είχαν βασιλιάδες της εποχής. Μεταξύ άλλων αυτό το σώμα φημιζόταν για την αυστηρή εκπαίδευση, τον καλό εξοπλισμό και τα κίνητρα να πολεμάει και να ακολουθεί κατά γράμμα τις εντολές. Λόγω ιστορικών αλλαγών αυτή η μορφή εγκαταλείφθηκε με το πέρασμα του χρόνου και κατά τον Ψυχρό Πόλεμο υιοθετήθηκε το στρατιωτικό μοντέλο των υπόλοιπων ευρωπαϊκών κρατών, με αποτέλεσμα η Σουηδία να διαθέτει 850.000 άνδρες και γυναίκες στις Ένοπλες Δυνάμεις. Μετά την πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού, όμως, αυτό το μοντέλο παραμερίστηκε, γιατί κυρίως ήταν οικονομικά ασύμφορο. Έκτοτε, εφαρμόζεται το δόγμα του «ελίτ» στρατού και, σύμφωνα με δημοσίευμα της The Wall Street Journal, οι νεοσύλλεκτοι πρέπει να συμπληρώσουν ένα ερωτηματολόγιο και να υποβληθούν σε εκπαίδευση 15 μηνών. Μάλιστα, τα κριτήρια είναι τόσο αυστηρά που μόνο το 20% των φαντάρων γίνονται δεκτοί, ενώ πρέπει να έχουν σωματική και πνευματική ικανότητα, υψηλό IQ και κίνητρα για υπηρεσία.