Η είδηση της «βροχής σκουληκιών» ωστόσο δεν θα έπρεπε να προκαλούν τόσο μεγάλη έκπληξη. Αναφορές του σπάνιου φαινομένου της «βροχής ζώων» έχουν καταγραφεί σε όλο το εύρος της ανθρώπινης ιστορίας. Τον 1ο αιώνα μ.Χ., ο Ρωμαίος ιστορικός Πλίνιος ο Πρεσβύτερος κατέγραψε βροχές ψαριών και βατράχων. Η «βροχή ζώων» είναι ένα σπάνιο μετεωρολογικό φαινόμενο, κατά το οποίο νεκρά ή ζωντανά ζώα πέφτουν από τον ουρανό. Συνήθως πρόκειται για μικρόσωμα ζώα όπως ψάρια, βάτραχοι ή πτηνά. Ορισμένες φορές καταφέρουν να επιβιώσουν της πτώσης και αφού ξεπεράσουν το αρχικό σοκ συνεχίζουν κανονικά τη ζωή τους. Άλλες φορές τα ζώα είναι παγωμένα, παγιδευμένα σε όγκο πάγου ή διαλυμένα σε άμορφες μάζες κρέατος. Η επιστημονική εξήγηση είναι ότι τα ζώα αυτά μεταφέρονται σε πολύ μεγάλα ύψη από καταιγίδες ή μικρούς σίφωνες, όπου η θερμοκρασία είναι κάτω από τους 0 βαθμούς Κελσίου, όπου και παγώνουν. Το φαινόμενο έχει σημειωθεί σε διάφορες περιοχές του κόσμου όπως Σιγκαπούρη, Αυστραλία, Αγγλία, Αργεντινή, Ιαπωνία, Ουγγαρία, Σερβία, Αμερική. Στην Ελλάδα έχει καταγραφεί δυο φορές βροχή ψαριών: στις 13 με 15 Δεκεμβρίου του 1951 στην Αλώνα της Φλώρινας και στις 7 Δεκεμβρίου του 2002 στην Κορώνα του Κιλκίς. Επίσης, τον Οκτώβριο του 1993 στο Διδυμότειχο έβρεξε χιλιάδες μικρά βατράχια. Ωστόσο, οι νεροποντές και οι ανεμοστρόβιλοι δεν είναι οι μόνες αιτίες για τις πτώσεις ζώων.