μέλος του ΣΥΡΙΖΑ και της Ανανεωτικής Αριστεράς.
Ο μπαρμπα-Αλέκος (...όπως συνήθιζαν να τον αποκαλούν ο κόσμος και ο περίγυρος) έζησε μια ζωή γεμάτη αγώνες, θυσίες και τόλμη. Αν και από μικρή ηλικία βασανίστηκε και ταλαιπωρήθηκε από τον πόλεμο και τις κακουχίες της φυλακής, αλλά και αργότερα από τα άσχημα «παιχνίδια» που του «έπαιξε» η ζωή, αυτός παρέμεινε ενεργός, χαμογελαστός, δραστήριος και «ανήσυχος», με καλή διάθεση και ζωντάνια έως τα τελευταία του.
Ιδιαίτερα γνωστός στην παρολύμπια περιοχή της επαρχίας Ελασσόνας, όχι μόνο για την πολύχρονη ενασχόλησή του με τα κοινά, την πολιτική του δράση αλλά και για την αγάπη του για το ξύλο, την επεξεργασία του και τα ξυλόγλυπτα (...«εραστής» της ξυλογλυπτικής). Έγραψε βιβλίο με τα απομνημονεύματά του.
Η Εξόδιος Ακολουθία τελέσθηκε το απόγευμα του Σαββάτου στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου Ολυμπιάδας, όπου λειτούργησε ο ιερέας π. Αναστάσιος Λίλτσης.
Τον εκλιπόντα αποχαιρέτησαν μέλη της οικογενείας του (...εγγονή, ανιψιός) και το μέλος της Νομαρχιακής Λάρισας του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. - οφθαλμίατρος Γιάννης Καριπίδης, που «κατέθεσε» χαρακτηριστικά, ανάμεσα στα άλλα:
«Δημιουργείται μερικές φορές η εντύπωση πως κάποιοι άνθρωποι θα είναι πάντα μαζί μας. Σαν τα πλατάνια...
Είτε γιατί η παρουσία τους είναι πολύ σημαντική, είτε γιατί ο ακατάβλητος αγώνας τους για τη ζωή είναι παροιμιώδης, είτε γιατί απλά η ύπαρξή τους σηματοδοτεί κάτι. Αυτό το κάτι για την οικογένεια, για την τοπική κοινωνία, αλλά και για την ευρύτερη κοινωνία.
Όμως ήρθε η ώρα να αποχαιρετήσουμε τον μπάρμπα Αλέκο. Ένα εμβληματικό άτομο για την Αριστερά στον Δήμο Ελασσόνας και ευρύτερα για τη Λάρισα.
Έδωσε το βροντερό «παρών» στον αγώνα της Εθνικής Αντίστασης κατά των Γερμανών και Ιταλών κατακτητών.
Ο αντιφασιστικός χαρακτήρας του αγώνα προσδιόρισε στη συνέχεια και όλη του τη ζωή. Δεν ήταν μόνο η Εθνικοαπελευθερωτική πλευρά της Αντίστασης, που ήταν και η σημαντικότερη βέβαια. Πάντα συνδύαζε ο μπαρμπα - Αλέκος τον αγώνα με την αντίληψη της Αριστεράς για κοινωνική Δικαιοσύνη, κοινωνική απελευθέρωση, πραγματική ελευθερία για τον λαό μας. Διώχθηκε για τη δράση και τις απόψεις του για το μετεμφυλιακό καθεστώς, μαζί με χιλιάδες άλλους αγωνιστές. Δεν λύγισε ούτε στιγμή και δεν υπέστειλε τη σημαία του Αγώνα. Όταν ήλθε η ώρα, επέλεξε το κομμάτι της Αριστεράς που πρέσβευε ανανέωση, περισσότερη εσωκομματική Δημοκρατία και αλλαγές στην αντίληψη της πολιτικής, αλλά και της δράσης στον οργανωμένο χώρο.
Ιδρυτικό μέλος του Συνασπισμού, με καθοριστική παρουσία στα χωριά του Ολύμπου αλλά και την Ελασσόνα. Παράδειγμα αγωνιστικότητας για τους νεότερους, πάντα παρών στους κοινωνικούς αγώνες.
Αν και η μοίρα τον χτύπησε σφοδρά, χάνοντας το ένα μετά το άλλο τα παιδιά του, συνήλθε και κρατήθηκε ενεργός στη ζωή, με την αμέριστη συμπαράσταση και στήριξη της αγαπημένης γυναίκας του Νίκης.
Παρά το τρομερό χτύπημα, η παρουσία του στα κοινά και στο χωριό ήταν αδιάλειπτη και συνεχής. Ήταν παρών σε κάθε εκδήλωσή μας και σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις.
Προσωπικά σαν μέλος της οικογένειας Καριπίδη, τον αποχαιρετώ γνωρίζοντας την ισχυρότατη σύνδεση που υπήρχε με την οικογένεια Ταμουρίδη.
Τον αποχαιρετώ προσωπικά σαν ένας νέος επιστήμονας και επαγγελματίας του 1990 για τις συμβουλές που μου έδωσε και τη στήριξη που είχα.
Τον αποχαιρετώ σαν άνθρωπο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης με συνεχή 20ετή παρουσία στο Κοινοτικό Συμβούλιο Ολυμπιάδας και σαν πρόεδρο Κοινότητας με θητεία 1990 - 1994. Αυτό δείχνει την αγάπη και εκτίμηση που είχε από όλους, ανεξάρτητα από πολιτικές πεποιθήσεις.
Τον αποχαιρετώ και σαν μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου Ποντίων Δήμου Ελασσόνας. Αποχαιρετώ έναν Τραντέλληνα που τίμησε την Ποντιακή καταγωγή του αλλά και τη Δημοκρατία...».
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΣΥΡΙΖΑ
Ανακοίνωση για τον εκλιπόντα εξέδωσε και η Οργάνωση Μελών ΣΥΡΙΖΑ - ΠΣ Ελασσόνας, η οποία έχει ως εξής:
«Ταγμένος και πιστός στα ιδανικά της Ελευθερίας, της Αριστεράς, της Δημοκρατίας και της Αλληλεγγύης μέχρι την τελευταία του πνοή, έφυγε από κοντά μας ο Αλέκος Ταμουρίδης από την Ολυμπιάδα Ελασσόνας.
Από μικρή ηλικία πολεμιστής, στην εφηβική ηλικία δραστήριος και ανήσυχος, έζησε φυλακές, κρατητήρια, βασανιστήρια και όμως δεν λύγισε...
15 χρόνια εξορία, στη Μακρόνησο και τη Γυάρο δεν το έβαλε ποτέ κάτω και επέστρεψε στον τόπο του, τίμησε τις ρίζες του από τον μακρινό Πόντο και υπηρέτησε την πατρίδα του σε κάθε πολιτικό, κοινωνικό και αγωνιστικό πόστο.
Μέλος του Συνασπισμού της Αριστεράς, του ΣΥΡΙΖΑ και των ηθικών αξιών που πρέσβευε, δεν έχασε ποτέ το χαμόγελό του, δεν έλειψε ποτέ μια στιγμή δίπλα από τους συντρόφους και την οικογένειά του αλλά παρά τα πολλαπλά χτυπήματα της ζωής, στάθηκε όρθιος μέχρι το τέλος.
Υπηρέτησε την τοπική αυτοδιοίκηση, το κόμμα, τον πολιτισμό και τους συμπολίτες του, ανεξαρτήτως πολιτικής προέλευσης επί μία συνεχή 20ετία.
Στις τελευταίες εσωκομματικές διαδικασίες τίμησε με την ψήφο του και συμμετείχε στην εκλογή νέων οργανωτικών θέσεων για έναν ΣΥΡΙΖΑ δημοκρατικό, αριστερό, προοδευτικό με γνώμονα την ενότητα.
Αυτήν την ενότητα καλούμαστε να υπηρετήσουμε, συνεχίζοντας στο όραμα και στην αγάπη που εξέπεμπε η παρουσία του συντρόφου Αλέκου Ταμουρίδη όλες αυτές τις δεκαετίες προς όλους μας.
Τα θερμά μας συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους συγγενείς του.
Σύντροφε Αλέκο, συνεχίζουμε τον αγώνα. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάσει».
ΕΛΑΣΣΟΝΑ (Γραφείο «Ε»)
Του Γιάννη Μουκίδη
