Ο κ. Καλογιάννης, στον χαιρετισμό του έθεσε «τέσσερα καίριας σημασίας» όπως τα χαρακτήρισε «ζητήματα για την πόλη και την περιοχή με ιδιαίτερα υπερτοπικά χαρακτηριστικά». Όπως την παραχώρηση στρατοπέδων, την αξιοποίηση της Αβερωφείου Γεωργικής Σχολής, τη δημιουργία εμπορευματικού κέντρου σε εκτάσεις της ΓΑΙΟΣΕ με σιδηροδρομική παράκαμψη της Λάρισας με νέα γραμμή κατά μήκος της ΠΑΘΕ ενώ το τέταρτο θέμα, αφορούσε στην «ανάγκη να διαμορφωθεί ένα Ογκολογικό Κέντρο έρευνας και καινοτομίας που θα αξιοποιεί τις νέες τεχνολογίες. Το Ογκολογικό Κέντρο, λοιπόν, Ανδρονικής Θεραπείας είναι μια νέα απαραίτητη και καινοτόμα μονάδα, όχι μόνο για την περιοχή αλλά για τη χώρα, αφού η λειτουργία της θα έχει και υπερεθνικά χαρακτηριστικά.
Ο Δήμος Λαρισαίων, προς την κατεύθυνση αυτή, διαθέτει την απαραίτητη έκταση» ανέφερε ο κ. Καλογιάννης. Για τονίσει ολοκληρώνοντας την παρέμβασή του, αναφερόμενος στο θέμα του Αχελώου ότι «είναι η ώρα, να συζητήσουμε και να αποφασίσουμε για το θέμα της διαχείρισης των υδατικών πόρων, χωρίς να έχουμε ως αφετηρία και σχεδόν μοναδικό αντικείμενο της συζήτησης την εκτροπή του Αχελώου».
ΟΡΟΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ
Το αίτημα για το Ογκολογικό Κέντρο διατύπωσε και ο κ. Αγοραστός. Ο περιφερειάρχης Θεσσαλίας στην ομιλία του έκανε ιδιαίτερα αναφορά στον Αχελώο, για να τονίσει πως «οι εκτιμήσεις των επιστημόνων είναι ότι αν δεν γίνουν τα απαιτούμενα έργα και γενναίες παρεμβάσεις, η Θεσσαλία απειλείται με περιβαλλοντική ερημοποίηση, η οποία θα έχει ως αποτέλεσμα και την κοινωνική ερημοποίηση. Συνεπώς, χωρίς νερό δεν υπάρχει ζωή, χωρίς νερό δεν υπάρχει Θεσσαλία! Καθαρές κουβέντες. Είναι όρος επιβίωσης για τη Θεσσαλία, δεν είναι θέμα… πολυτέλειας, όπως υποστηρίζουν κάποιοι από την ασφάλεια των γραφείων τους στο κέντρο της Αθήνας. Κι επειδή κυκλοφορούν διάφορα για «πακέτο» έργων αντί του Αχελώου, θέλω να ξεκαθαρίσω με τη μεγαλύτερη δυνατή σαφήνεια: Για μας, μερική μεταφορά νερού που περισσεύει από τον Αχελώο στη Θεσσαλία που το νερό λείπει και αρδευτικά έργα στη Θεσσαλία δεν είναι παίγνιο μηδενικού αθροίσματος, δεν τίθενται διαζευκτικά». «Συνεπώς» πρόσθεσε ο κ. Αγοραστός «το να εξαγγέλλονται σε παρασυσκέψεις ή συζητήσεις καφενείου έργα για τα οποία μόνο οι μελέτες θα χρειαστούν πέντε χρόνια να ολοκληρωθούν ή έργα χωρίς να υπάρχει σαφή πρόβλεψη χρηματοδότησης, αυτό δεν δείχνει σοβαρή προσέγγιση, δεν συνιστά σχέδιο αντιμετώπισης του προβλήματος, δεν είναι λύση».
Ο κ. Αγοραστός έκανε εκτενή αναφορά στο έργο της Περιφέρειας Θεσσαλίας όπως αναλυτικά αναφέρθηκε στους τομείς όπου πρέπει να γίνουν έργα. Για να σημειώσει, μεταξύ άλλων, τον ημιτελή κόμβο για την παράκαμψη προς Πυργετό και παραλιακή ζώνη της Λάρισας, την ολοκλήρωση της Ε-65, την ολοκλήρωση των διανομαρχιακών συνδέσεων Λάρισας – Καρδίτσας και Καρδίτσας – Τρικάλων, τη δρομολόγηση νέων οδικών έργων όπως Καρδίτσα – Άρτα και Καρδίτσα – Καρπενήσι, Λάρισα-Κοζάνη, Λάρισα – Φάρσαλα, την ηλεκτροκίνηση του θεσσαλικού σιδηροδρόμου και την επέκτασή του ως το λιμάνι του Βόλου, τη βελτίωση του λιμανιού του Βόλου, των αλιευτικών καταφυγίων και των λιμανιών των νησιών Σκιάθου, Σκοπέλου, Αλοννήσου, το αεροδρόμιο Κεντρικής Ελλάδας στη Νέα Αγχίαλο, το υδροηλεκτρικό έργο της Συκιάς, το εμπορευματικό κέντρο κ.α.
ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΜΕΝΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ
Εστιάζοντας τέλος στον ρόλο που πρέπει «να διαδραματίσουν οι περιφέρειες στην παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας» ο κ. Αγοραστός υπογράμμισε πως «χωρίς αποφασιστική σύγκρουση με αυτή την παραλυτική συνθήκη ενός κεντρικού κράτους με ασφυκτικό έλεγχο επί των πάντων, η χώρα μας ούτε την κρίση μπορεί να υπερβεί ούτε να χαράξει μια πραγματικά νέα πορεία παραγωγής, προκοπής και κοινωνικής ευημερίας και αλληλεγγύης.
Η Ελλάδα δεν μπορεί να πάει μπροστά ως κοινότητα ανθρώπων που θέλει να προοδεύσει, χωρίς αποφασιστική σύγκρουση με την παραλυτική συνθήκη της κρατικής δουλοκτησίας». Για να καλέσει τον πρωθυπουργό, στη βάση της μεταρρύθμισης του θεσμικού πλαισίου του «Καλλικράτη» να «καταργήσει τις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις που όχι μόνο δεν προσφέρουν τίποτε αλλά συχνά αποτελούν τροχοπέδη προκαλώντας αναίτιες καθυστερήσεις».
Β. ΚΑΚΑΡΑΣ