να κηρυχθεί η Περιφέρεια Θεσσαλίας ελεύθερη ζώνη από τις διατλαντικές συμφωνίες εμπορίου, να ξεκινήσει ενημερωτική εκστρατεία, ώστε να πληροφορηθούν οι Θεσσαλοί πολίτες τι σημαίνουν οι διατλαντικές συμφωνίες εμπορίου και να προωθηθεί το θέμα, από τον περιφερειάρχη Θεσσαλίας στην ΕΝΠΕ, ώστε να αναληφθούν πρωτοβουλίες και σε αυτό το επίπεδο. Αυτά ζητά το Περιφερειακό Συμβούλιο Θεσσαλίας, αναφορικά με τις διατλαντικές συμφωνίες που είναι σε ισχύ, μετά την προχθεσινή συνεδρίαση, καθώς το θέμα συζητήθηκε εκτενέστερα, μετά από πρωτοβουλία της Οικολογικής Θεσσαλίας.
Τις παραπάνω προτάσεις κατέθεσε ο βασικός εισηγητής του Σώματος, περιφερειακός σύμβουλος και επικεφαλής της «Οικολογικής Θεσσαλίας» Νίκος Πουτσιάκας, ο οποίος βασίστηκε στη διακήρυξη της Βαρκελώνης και έγιναν δεκτές από την πλειοψηφία του Σώματος, με εξαίρεση τη «Λαϊκή Συσπείρωση» και την «Ανταρσία», οι οποίες αν και αντιδρούν στις παραπάνω συμφωνίες, διαφώνησαν με το πολιτικό σκέλος της συζήτησης και καταψήφισαν. Στο ίδιο μήκος κύματος με την εισήγηση του κ. Πουτσιάκα κινήθηκε και η τοποθέτηση του εκπροσώπου του Δικτύου Φορέων Πολιτών Θεσσαλίας Γιώργου Εμμανουήλ.
Ν. ΠΟΥΤΣΙΑΚΑΣ
Στην εισήγησή του ο κ. Νίκος Πουτσιάκας ενημέρωσε το Σώμα για το πού βρίσκεται η κάθε συμφωνία χωριστά, τι προβλέπει και ποιες θα είναι οι συνέπειες στο περιβάλλον, στον πρωτογενή τομέα και σε κάθε εθνική οικονομία εάν εφαρμοστούν.
Σύμφωνα με τον επικεφαλής της «Οικολογικής Θεσσαλίας» «οι βασικές συνέπειες από τις διατλαντικές συμφωνίες θα είναι η απώλεια των δημοκρατικών κατακτήσεων, αλλά και η στέρηση πρόσβασης στα βασικά αγαθά της φύσης, νερό και τροφή, τα δημόσια αγαθά, όπως εκπαίδευση, υγεία και κοινωνική προστασία, η απειλή καταστροφής του περιβάλλοντος με την άρση των περιβαλλοντικών κανονισμών, η κατάργηση της αρχής της προφύλαξης, με συνέπειες στην τροφική ασφάλεια με την επιβολή Γ.Τ.Ο. (μεταλλαγμένα), επικίνδυνων φυτοφαρμάκων και ορμονών. Εμείς, ως Θεσσαλοί, στην περίπτωση που προωθηθούν οι εν λόγω συμφωνίες με τη μορφή που γνωρίζουμε, θα υποστούμε τις πλέον καταστρεπτικές συνέπειες, καθόσον το σύνολο, σχεδόν, των προβλέψεων των συμφωνιών βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με το πλαίσιο των ζωτικών παραγωγικών μας δραστηριοτήτων (ποιοτικά τοπικά προϊόντα) και άρα ακυρώνει κάθε δυνατότητα εφαρμογής διαδικασιών τοπικοποίησης που συνδυάζει αγροτική και πολιτισμική παραγωγή και τεχνολογική και κοινωνική καινοτομία με βάση την πολιτισμική μας κληρονομιά και το τωρινό τοπικό κοινωνικό κεφάλαιο. Μια Θεσσαλία με Γ.Τ.Ο. (μεταλλαγμένα), με ορμονούχα βοοειδή και πλήρη εντατικοποίηση κάθε μορφής παραγωγής, δεν έχει καμία πιθανότητα επιβίωσης, παρά να καταστεί μια αποικία νέας μορφής, με νέο-κολίγους και εργάτες χωρίς, σχεδόν, κανένα εργασιακό δικαίωμα, μια περιοχή όπου η μικρή και μεσαία επιχείρηση θα πάψει να υπάρχει και όλα θα είναι υπό τον έλεγχο των μεγάλων ομίλων και πολυεθνικών εταιριών».
Και ο κ. Πουτσιάκας κατέληξε λέγοντας πως «η Αυτοδιοίκηση πρέπει να αναλάβει τις μεγάλες ευθύνες που της αναλογούν για αυτό το ζήτημα. Ήδη ένας μεγάλος αγώνας έχει ξεκινήσει και βρίσκεται σε εξέλιξη πανευρωπαϊκά και θεωρούμε ότι έχουμε χρέος να συνεισφέρουμε ως Αυτοδιοικητικοί σε αυτόν τον αγώνα. Η Ευρωπαϊκή Αυτοδιοίκηση οργανώνει πρωτοβουλίες και ενεργοποιείται σε μια προσπάθεια, ώστε να αποτραπεί η εφαρμογή της C.E.T.A και να διακοπούν οι συνομιλίες για την T.T.I.P. Ήδη, αρκετοί Δήμοι συμμετέχουν στο δίκτυο της Βαρκελώνης και έχουν λάβει αποφάσεις στα Δημοτικά Συμβούλια ενάντια στις διατλαντικές συμφωνίες, ενώ αντίστοιχες αποφάσεις έχουν ληφθεί και από ορισμένες Περιφέρειες της χώρας».
Γ. ΛΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
Εκ μέρους της περιφερειακής αρχής τοποθετήθηκε ο σύμβουλος Γιώργος Λαδόπουλος, ο οποίος μεταξύ άλλων ανέφερε τα εξής: Δεν μπορεί μια χώρα σαν τη δική μας που στήριζει σε μεγάλο ποσοστό την οικονομία της στον πρωτογενή τομέα να δεχτεί τέτοιες διατλαντικές συμφωνίες. Οι ιδιαιτερότητες που καθορίζουν την ποιότητα των προϊόντων και μας ξεχωρίζουν δυναμικά διαφοροποιούν την αξία τους, τη λεγόμενη προστιθέμενη αξία. Όλοι μας ξέρουμε ότι υπάρχουν και αρνητικές προϋποθέσεις σε σχέση με την παγκόσμια παραγωγή στη δική μας παραγωγή, μικρός κλήρος κατακερματισμένος κλήρος.
Αν λοιπόν εισβάλουν τα μεταλλαγμένα στην εγχώρια παραγωγή που κρύβουν τεράστια συμφέροντα των πολυεθνικών, αυτόματα χάνουμε τα τοπικά μας χαρακτηριστικά, τη μεσογειακή ποιότητα των κλιματολογικών συνθηκών και φυσικά την υψηλή ανταγωνιστικότητα που μας προσδίδουν όλα τα παραγόμενα ζωικής και φυτικής παραγωγής ελληνικά προϊόντα.
Ξεχάστε δηλαδή τα μήλα της Ζαγοράς, τα κρασοστάφυλα του Τυρνάβου, το αρνάκι-κατσικάκι της Ελασσόνας, δεν μιλάμε για τη φέτα, η οποία πια έχει κατακλύσει την παγκόσμια αγορά που θα εξαφανιστεί. Φυσικά, προσπάθειες όπως το πρωτοσέλιδο της σημερινής Ελευθερίας από το Εθνικό Κέντρο Βάμβακος, για να δημιουργηθεί ‘’εθνικός φάκελος ποιότητος’’ με ποικιλίες ελληνικών σπόρων, με ποιοτικά γενετικά χαρακτηριστικά, όπως καταλαβαίνετε πέφτουν στο κενό».
Και ο Γιώργος Λαδόπουλος κατέληξε: Η χώρα όπως και το 2005 με την τότε κυβέρνηση και τον υπουργό τους, που πρωταγωνίστησε σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης και έφραξε τα σύνορα σε αυτές τις συμφωνίες και σε ό,τι αποφέρουν στο εσωτερικό της, καλείται έντεκα χρόνια μετά να πράξει τα ίδια και δυνατότερα, διασφαλίζοντας μετά την οικονομία το υπέρτατο αγαθό που είναι η δημόσια υγεία, με ό,τι σημαίνει αυτό, εισάγοντας προϊόντα που αποδεδειγμένα θα τη βλάψουν».
Γ. Ρούστας
