Ο πρώην δήμαρχος, επιχειρηματίας και οινοποιός Γιάννης Μπουτάρης έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 82 ετών.
Ο τελευταίος αποχαιρετισμός τελέστηκε, υπό βροχή, και με τη Φιλαρμονική του Δήμου να αποδίδει τιμές παρουσία της Προέδρου της Δημοκρατίας, Κατερίνας Σακελλαροπούλου, του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη κι ενός «κύματος» ανθρώπων από όλους τους χώρους που θέλησαν να του πουν το ύστατο αντίο.
«Αποχαιρετούμε σήμερα τον Γιάννη Μπουτάρη, έναν ζεστό άνθρωπο, έναν σπουδαίο οραματιστή, έναν μεγάλο αιρετικό της εποχής μας, όχι με δάκρυα αλλά με χαμόγελα, όπως είμαι σίγουρος ότι θα το ήθελε και εκείνος».
Αυτό επισήμανε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, κατά την ομιλία που απηύθυνε στην πολιτική κηδεία του πρώην δημάρχου Θεσσαλονίκης.
«Τιμούμε έτσι τη μακρά διαδρομή του, που δεν είναι τίποτα άλλο από μία απόδειξη της διαρκούς αναζήτησης, της δύναμης που κρύβει η θέληση και του αποτελέσματος που φέρνει η αφοσίωση», είπε ο πρωθυπουργός και συνέχισε: «Του απευθύνω το ύστατο χαίρε ως φίλος, τολμώ να πω και ως θαυμαστής. Μείναμε πάντα στην ίδια όχθη του διαλόγου. Μέτρο της δημοκρατίας και του πολιτισμού, άλλωστε, δεν είναι ο τρόπος που αντιμετωπίζουμε αυτούς που συμφωνούν μαζί μας, αλλά η στάση μας απέναντι σε όσους μπορούν να διαφωνούν μαζί μας και ενίοτε να μας προκαλούν, με την καλή έννοια».
«Και ο κυρ Γιάννης ήξερε να προκαλεί καλύτερα από τον καθέναν. Γεννημένος εδώ, στη Θεσσαλονίκη, το 1942, μεγάλωσε σε μία περίοδο που η πατρίδα πάλευε να επουλώσει τις πληγές του Εμφυλίου. Γι’ αυτό και η φωνή του έβγαινε μέσα από την ίδια του τη ζωή, όταν μιλούσε για συμφιλίωση.
Το ίδιο και όταν αποφάσισε να αποκαταστήσει την ιστορική μνήμη, δίνοντας στην Εβραϊκή Κοινότητα της πόλης τη θέση που της αξίζει. Όπως και όταν θέλησε να δώσει τη δικιά του πνοή στα κοινά ως δήμαρχος», είπε ο πρωθυπουργός.
«Όλοι ξέρουμε τη διαδρομή του. Σκέφτομαι όμως τώρα αυτό που αισθανόμουν, αυτό που ένιωθα κάθε φορά που τον συναντούσα. Ότι ο Γιάννης Μπουτάρης, με τον τρόπο του ενσωμάτωνε την παράδοση στη σύγχρονη εξέλιξη. Όχι μόνο ως επιχειρηματίας αλλά και ως άνθρωπος. Υπήρξε ταυτόχρονα Βλάχος, όπως έλεγε, αλλά και κοσμοπολίτης. Υπήρξε Σαλονικιός, αλλά ταυτόχρονα Ευρωπαίος. Υπήρξε ένας οικολόγος μπροστά από την εποχή του, μέσα όμως στην πολύβουη πόλη. Υπήρξε ένας αιώνιος έφηβος με σκουλαρίκι.
»Και αυτές οι πολλές ταυτότητες στο ίδιο πρόσωπο νομίζω δίνουν την ιδανική απάντηση σε όσους αναρωτιούνται στις μέρες μας για τις δήθεν απειλές της πολυπολιτισμικότητας, για τις παλιές αξίες που τάχα χάνονται ή για τον πατριωτισμό που κάποιοι τον περιορίζουν στο μίσος για τους άλλους, αντί να τον ανοίγουν στην αγάπη για την Ελλάδα.
Το Γιαννακοχώρι έγινε η πρωτεύουσα της αληθινής σύνθεσης και σε ευχαριστώ Στέλλιο (σ.σ. ο γιος του), που μου έδωσες την ευκαιρία να επισκεφτώ το Γιαννακοχώρι, αυτόν τον τόπο που τόσο αγάπησε, μαζί με τον Γιάννη τον Μπουτάρη, πριν από λίγους μήνες. Και αυτός είναι και ο λόγος που τον αποκαλώ ευπατρίδη της καθημερινότητας. Έχοντας στο μυαλό μου όλες εκείνες τις αρχές που ο Γιάννης μετουσίωνε σε συμπεριφορές της εποχής μας. Έτσι άλλωστε μπόρεσε να συνομιλήσει όσο λίγοι με τους νέους. Πολύ περισσότερο όταν αυτές είχαν τη βαθιά σφραγίδα και της δικιάς του νικηφόρας αναμέτρησης με τους προσωπικούς του δαίμονες. Ένα μέτωπο και μία πτυχή του βίου του, που αξίζουν τον παντοτινό σεβασμό όλων. Η υπερβολή είναι ύβρις έλεγε και ξανάλεγε και ο μόνος δρόμος για τη λύτρωση περνάει μέσα από την ταπείνωση. Η μεγάλη του κατάκτηση είναι ότι αυτά τα λόγια δεν ακούστηκαν ποτέ ως μία στεγνή συμβουλή, αλλά ήταν μία μεταφορά εμπειρίας με το βάρος και την εμβέλεια μιας εξομολόγησης για την τρωτότητα ως πηγή δύναμης.
Γνωρίζω καλά ό,τι απεχθανόταν τον όρο πρότυπο επιμένοντας ότι δεν ήθελε κανείς να του μοιάσει και όμως αποτέλεσε πρότυπο, όχι μόνο για όσα πέτυχε στο επιχειρείν και την πολιτική, αλλά κυρίως γιατί ενσάρκωνε τη Θεσσαλονίκη, την Ελλάδα της τόλμης και της αυτοπεποίθησης, προσφέροντας στην κοινωνία ένα άρωμα έντονο και ξεχωριστό και μία γεύση ακόμα πιο δυνατή από τα κρασιά του. Καλό ταξίδι φίλε Γιάννη. Όλοι σε αποχαιρετούμε με σεβασμό και ευγνωμοσύνη», ανέφερε ο κ. Μητσοτάκης.
*«Ο Γιάννης Μπουτάρης γεννήθηκε και έζησε ελεύθερος. Υπήρξε ένας άνθρωπος που δεν φοβήθηκε ποτέ του να συγκρουστεί για τις ιδέες του, για τα πιστεύω του και για την πόλη που αγαπούσε βαθιά, τη δική του Θεσσαλονίκη. Αυθεντικός, γνήσιος και ανατρεπτικός, ενεργός και ανήσυχος πολίτης μέχρι τέλους, ο Γιάννης έζησε όπως ήθελε, χωρίς συμβιβασμούς, πολλές ζωές σε μία, σχεδόν μυθιστορηματική, ζωή», υπογράμμισε στον επικήδειο λόγο του ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης, Στέλιος Αγγελούδης, αποχαιρετώντας τον επί 30 χρόνια φίλο του, τον κυρ Γιάννη.
«Τη μνήμη σου θα την τιμήσουμε με πράξεις. Είναι προσωπική μου δέσμευση πως θα ολοκληρωθούν τα έργα πνοής, για τα οποία έβαλες τις βάσεις, αλλά δεν πρόλαβες να τα δεις να αρχίζουν: Το Πάρκο Μνήμης στην πλατεία Ελευθερίας, η αναπλασμένη στο σύνολό της Αγίας Σοφίας, το Μουσείο Ολοκαυτώματος. Είναι υπόσχεσή μου, η εξωστρέφεια της πόλης την οποία εσύ «ξεκλείδωσες» να παραμείνει σημείο αναφοράς και να οδηγήσει τη Θεσσαλονίκη στην επόμενη μέρα», ανέφερε ο κ. Αγγελούδης, υπογραμμίζοντας πως «η Θεσσαλονίκη δεν γυρίζει πίσω».
*Εκ μέρους του Συνδέσμου Ελληνικού Οίνου ο πρόεδρος Γιάννης Βογιατζής -για πολλά χρόνια συνεργάτης του Γιάννη Μπουτάρη, είπε στον δικό του αποχαιρετισμό: «Δυσκολεύομαι να συνειδητοποιήσω πως δεν είσαι κοντά μας. Σου μεταφέρω την αγάπη, την εκτίμηση και τον σεβασμό όλων των συναδέλφων», είπε και στάθηκε στις «τολμηρές και πρωτοπόρες απόψεις» που είχε ο Γιάννης Μπουτάρης για τον αμπελουργικό τομέα. Στάθηκε, δε, στο τελευταίο του όραμα για τη δημιουργία της κιβωτού του ελληνικού αμπελώνα, υποσχόμενος πως θα υλοποιηθεί.
*Από την οικογένεια αναφορά στο ποιος ήταν ο Γιάννης Μπουτάρης έκαναν ο αδελφός του, Κωνσταντίνος και ο γιος του, Στέλλιος. «Γιάννη μου, έζησες τον τελευταίο σου τρύγο, τον Σεπτέμβριο και σε αυτόν έφτιαξες ένα μεγάλο κρασί και έδωσες το όνομα «Παράδειγμα». Παράδειγμα για την πόλη, για το περιβάλλον, για τον κόσμο του κρασιού, τον αθλητισμό και τον πολιτισμό. Όπου κι αν ανακατεύτηκες έβαζες ένα λιθαράκι που μετά γινόταν κάστρο. Κατάφερες πολλά», είπε ο αδελφός του.
Ο γιος του, Στέλλιος Μπουτάρης, τόνισε πως αυτό που σημάδεψε τον ίδιο και την οικογένειά του και αφορούσε τον πατέρα του ήταν: «Δουλειά, δουλειά και ακόμη πιο πολλή δουλειά. Αυτό μου έδωσε ο πατέρας μου και χαιρόταν που η χώρα μας τα τελευταία χρόνια είχε αλλάξει σελίδα».
*Θερμό και σε προσωπικό τόνο και το αντίο στον Γιάννη Μπουτάρη από την Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου.
ΜΗΝΥΜΑ ΜΕ ΤΗ ΦΩΝΗ ΤΟΥ
Στο κλείσιμο της πολιτικής κηδείας ακούστηκε η φωνή του ίδιου του κυρ Γιάννη για τελευταία φορά από την ομιλία του στο TEDxAcademy: «Το θέμα είναι οτιδήποτε κάνετε σε αυτόν τον κόσμο αποφασίστε να το ευχαριστιέστε», ήταν τα λόγια του προς όλους όσοι παρέστησαν στον χώρο.
Το «τελευταίο αντίο» στον κυρ Γιάννη είπαν συγγενείς, φίλοι, συνεργάτες, πολιτικοί και αυτοδιοικητικοί, εκπρόσωποι του επιχειρηματικού κόσμου, της Ισραηλιτικής Κοινότητας Θεσσαλονίκης, τους αθλητικούς συλλόγους -τόσο του Άρη όσο και του ΠΑΟΚ, εργαζόμενοι σε όλες τις δραστηριότητες από τις οποίες «πέρασε» αλλά και πλήθος κόσμου. Στις τρεις ώρες που ήταν εκτεθειμένη η σορός, πέρασαν όχι μόνο Θεσσαλονικείς αλλά και κάτοικοι άλλων περιοχών που ήρθαν για να τον αποχαιρετήσουν.
