Και τούτο δεν οφείλεται βεβαίως, σε μια εγγενή συντηρητική στάση των Ελλήνων, όπως υποστηρίζουν οι αυτοχαρακτηριζόμενοι προοδευτικοί. Δεν σημαίνει πως κάθε μέτρο που αντίκειται σε κάποιες καθιερωμένες αρχές που έχει θεσπίσει μια κοινωνία, όπως αυτή της οικογενείας, αυτόματα πρέπει να βαπτίζεται και ως προοδευτικό και, ως εκ τούτου, και θετικό». Τα παραπάνω τόνισε ο αναπληρωτής τομεάρχης Εσωτερικών της Νέας Δημοκρατίας, αρμόδιος για θέματα Προστασίας του Πολίτη, βουλευτής Λαρίσης, κ. Μάξιμος Χαρακόπουλος, μιλώντας στη Βουλή κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου "Μέτρα για την Προώθηση των Θεσμών της Αναδοχής και Υιοθεσίας", για το άρθρο 8 που επιτρέπει και σε ομόφυλα ζευγάρια να γίνουν ανάδοχοι παιδιών, και κάλεσε την κυβέρνηση να το αποσύρει έστω και την υστάτη ώρα.
Ο κ. Χαρακόπουλος απευθυνόμενος στην κυβέρνηση επισήμανε ότι «όταν διαβεβαιώνατε ότι το σύμφωνο συμβίωσης δεν σκόπευε στη δυνατότητα τεκνοθεσίας σε ομόφυλα ζευγάρια, προφανώς, παραπλανούσατε και τη Βουλή και τον ελληνικό λαό. Γιατί εκείνο ήταν το πρώτο βήμα για να μπορούν ομόφυλα ζευγάρια να γίνονται ανάδοχα. Κι ας δήλωνε ο τότε αρμόδιος υπουργός Δικαιοσύνης, ο κ. Παρασκευόπουλος ότι ‘‘η κυβέρνηση σχεδιάζει νόμους τίμια, αν ήθελε την τεκνοθεσία ή υιοθεσία θα το έκανε ρητά, είναι ένα θέμα που ενδιαφέρει την κοινωνία, και η κυβέρνηση δεν θα το περνούσε αορίστως ή κρυμμένο σε μια διάταξη ενός νομοσχεδίου’’». Ενώ συνέχισε λέγοντας πως «η επίκληση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων γίνεται μονόπλευρα προς τους ανθρώπους που θα ήθελαν να γίνουν ανάδοχοι ενός παιδιού. Ωστόσο, δικαιώματα έχει και το ίδιο το παιδί, τα οποία όπως φαίνεται δεν λαμβάνονται υπ’ όψιν! Διότι εξαναγκάζεται να συμβιώσει με μια κατάσταση, η οποία είναι ασφαλώς δικαίωμα του κάθε ενήλικα να τη βιώνει, αλλά του ιδίου του παιδιού θα του δημιουργήσει, το λιγότερο, σύγχυση».
Ο κ. Χαρακόπουλος στάθηκε ιδιαίτερα στο ζήτημα της υιοθεσίας υπογραμμίζοντας ότι «έχουμε και την επιθυμία πολλών ζευγαριών να υιοθετήσουν παιδιά. Δυστυχώς, οι υιοθεσίες ακολουθούν σταθερά πτωτική πορεία. Λιμνάζουν τα αιτήματα σε μια ατέρμονη γραφειοκρατική διαδικασία. Οι υποψήφιοι γονείς περνούν μια ψυχοφθόρα περιπέτεια. Απογοητεύονται και έτσι συνήθως εγκαταλείπουν την προσπάθεια. Το περιβάλλον αυτό αποθαρρύνει εύλογα και άλλα ζευγάρια που θα επιθυμούσαν να υιοθετήσουν παιδιά. Ή τα κατευθύνει σε παράνομες οδούς, για την επίτευξη του ονείρου τους. Αρκεί να ανατρέξει κανείς στο αστυνομικό δελτίο, όπου θα συναντήσει περιστατικά εμπορίας βρεφών, κυρίως από χώρες των Βαλκανίων. Ως εκ τούτου, πρωταρχικός στόχος μιας κυβέρνησης που θα έβαζε ως λογική προτεραιότητα τη στήριξη της οικογενείας, θα ήταν η απλοποίηση των διαδικασιών για την υιοθεσία. Χωρίς εκπτώσεις εννοείται στις προϋποθέσεις για την έγκριση γονέων. Αυτό ήταν κάτι που ζήτησε η ΝΔ εξαρχής, με την κατάθεση ολοκληρωμένης πρότασης, αξιώνοντας την καθιέρωση αποκλειστικής προθεσμίας για την ολοκλήρωση του δικαστικού σκέλους της υιοθεσίας».
