Σας θυμίζω ότι ο κ. Παρασκευόπουλος, ως υπουργός Δικαιοσύνης, που έφερε το σύμφωνο συμβίωσης, έλεγε πως δεν πρόκειται να επιφέρει την υιοθεσία τέκνων από ομόφυλους. Τη φέρατε όμως, σήμερα, δια της πλαγίας οδού, με την αναδοχή.
Άκουσα πολλούς να θέτουν το δίλημμα: Τι είναι προτιμότερο; Τα παιδιά σε ιδρύματα ή σε ομόφυλα ζευγάρια; Δηλαδή, έτσι θα μειωθεί το πρόβλημα της εγκατάλειψης παιδιών στα ιδρύματα; Αυτό θέλετε να μας πείτε;
Προσωπικά είμαι αντίθετος στο άρθρο 8, όσον αφορά στην αναδοχή παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια’’.
Τα ανωτέρω επισήμανε ο αν. τομεάρχης Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων της ΝΔ, βουλευτής Ν. Λάρισας, κ. Χρήστος Κέλλας, από το βήμα της Ολομέλειας της Βουλής, στη συζήτηση για το νομοσχέδιο: «Μέτρα για την προώθηση των Θεσμών της Αναδοχής και Υιοθεσίας».
Ο Λαρισαίος πολιτικός ανέφερε πως το νομοσχέδιο περιλαμβάνει κάποιες διατάξεις, που είχαν προταθεί από τη ΝΔ, ήδη, από τον Ιούλιο του 2016 και πως, παρά τις ελλείψεις, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα στηρίξει τις περισσότερες ρυθμίσεις που αφορούν την ενίσχυση της αναδοχής, υπογραμμίζοντας συγχρόνως:
‘’Το μείζον πρόβλημα της χώρας, σήμερα, είναι η έλλειψη πόρων και η παροχή κινήτρων σε νέα ζευγάρια, προκειμένου να δημιουργήσουν οικογένειες, όπως και η στήριξη των πολύτεκνων και τρίτεκνων οικογενειών. Το βασικότερο ζήτημα για την πατρίδα μας και τη βιωσιμότητά της, είναι το δημογραφικό και η αντιμετώπιση της υπογεννητικότητας. Ασχοληθείτε επιτέλους σοβαρά με το ζήτημα αυτό και αφήστε κατά μέρους τα περί προοδευτισμού και οπισθοδρόμησης!’’
Παράλληλα, ο αν. τομεάρχης Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων της ΝΔ δήλωσε την ευθεία αντίθεσή του στην επίμαχη διάταξη του άρθρου 8 του νομοσχεδίου, σημειώνοντας:
‘’Πρέπει να τονίσουμε την αντιπαιδαγωγική διάσταση, που η κυβέρνηση επιχειρεί να επιβάλει, χωρίς να υπολογίζει τις επιπτώσεις της στην κοινωνικοποίηση των παιδιών και αδιαφορώντας για την απόρριψή της από τη συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας.
Είναι αναφαίρετο δικαίωμα του καθενός να επιλέγει τον σεξουαλικό του προσανατολισμό, αρκεί η επιλογή αυτή να γίνεται συνειδητά, ελεύθερα, ανεπηρέαστα και στην κατάλληλη ηλικία. Δεν αμφιβάλλω για την αγάπη που μπορεί να έχουν οι ομόφυλοι γονείς προς το παιδί, αλλά εμείς εξετάζουμε το θέμα από την πλευρά του παιδιού.
Το να προωθούνται και να θεσπίζονται τεχνητά πρότυπα, που θα επηρεάζουν και το εκάστοτε παιδί σε σχέση με τις προσλαμβάνουσες, που αντλεί από την οικογένεια, είναι αντιπαιδαγωγικό και αυτό δεν αμφισβητείται από κανέναν. Η οικογένεια είναι ο πρωτογενής φορέας κοινωνικοποίησης, που διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στα πρώιμα χρόνια της ζωής και της μετέπειτα εξέλιξης του κάθε ανθρώπου. Για αυτό, κάθε παιδί θα πρέπει να έχει ολοκληρωμένες προσλαμβάνουσες’’.
