Γιατί:
Α) Προστίθενται νέα εμπόδια και φίλτρα στην προσπάθεια που κάνουν οι μαθητές να μορφωθούν, να περάσουν στα πανεπιστήμια. Η εισαγωγή της τράπεζας θεμάτων από την Α΄ Λυκείου με “πανελλαδικού τύπου” εξετάσεις για κάθε τάξη, (ακόμα κι αν σε αυτή τη φάση δεν φαίνεται να προωθείται ο συνυπολογισμός του βαθμού και των τριών τάξεων του Λυκείου για το απολυτήριο και την εισαγωγή στα ΑΕΙ, που είναι όμως στις προθέσεις της κυβέρνησης όπως δήλωσε ξεκάθαρα η υπουργός Παιδείας), σηματοδοτούν την πλήρη μετατροπή του Λυκείου σε μια “εξεταστική αρένα”, με ακόμα μεγαλύτερη συμπίεση του ελεύθερου χρόνου, με μεγαλύτερη οικονομική αφαίμαξη της λαϊκής οικογένειας, η οποία ήδη στενάζει. Τα παραπάνω, σε συνδυασμό με τον περιορισμό των μετεγγραφών, αποτελούν ευθεία επίθεση στα παιδιά των λαϊκών οικογενειών που συναντούν σοβαρές δυσκολίες στη φοίτησή τους εκτός τόπου κατοικίας.
Β) Η κυβέρνηση προωθεί την εκγύμναση νέων δεξιοτήτων στα σχολεία. Τα ερωτήματα όμως είναι πολλά. Θα δημιουργηθούν υποδομές και υλικοτεχνικά μέσα για όλους τους μαθητές και δωρεάν για να τις παρακολουθήσουν ή θα δίνονται ψίχουλα και σε λίγους, όπως η πείρα της πανδημίας με την ανυπαρξία μέσων, απέδειξε; Θα δημιουργηθεί, με κεντρική ευθύνη, επαρκές επιστημονικά και παιδαγωγικά περιεχόμενο ή στο σχολείο θα μπαίνουν άσχετοι φορείς με την εκπαιδευτική κοινότητα; Θα σταματήσει επιτέλους αυτή η επιμονή των κυβερνήσεων με τη “διδασκαλία της επιχειρηματικότητας”, λες και είναι αυτό που λείπει για τους μαθητές;
Γ) Το σχολείο που χτίζεται από τις αστικές κυβερνήσεις, δεν αντιμετωπίζει τις σύγχρονες ανάγκες των παιδιών της λαϊκής οικογένειας. Οι ρυθμίσεις για την αξιολόγηση που προωθεί η κυβέρνηση με διάφορα κριτήρια -μεταξύ άλλων τα “εκπαιδευτικά αποτελέσματα”- θα οδηγήσουν σε κατηγοριοποίηση σχολείων και μαθητών και είναι απολύτως καταδικαστέες. Ένα πράγμα είναι ξεκάθαρο: Η κατάσταση που βιώνουν καθημερινά μαθητές, γονείς, εκπαιδευτικοί είναι αυτή που πρέπει να τους οδηγήσει να αξιολογήσουν τις εκάστοτε κυβερνήσεις ως “μεταξεταστέες”, γιατί ούτε αντιμετωπίζουν τα σοβαρά προβλήματα των σχολείων, ούτε βοηθούν ουσιαστικά τους εκπαιδευτικούς να ανταπεξέλθουν στον ρόλο τους.
Δ) Αυτά που ήδη ζούμε σήμερα και στις συνθήκες της πανδημίας, είναι το σχολείο των κενών σε εκπαιδευτικούς, των ελλείψεων σε μέσα και υποδομές, των σοβαρών προβλημάτων στη σχολική στέγη με το στοίβαγμα των μαθητών σε ανεπαρκή και κακοσυντηρημένα κτίρια. Με αυτό πρέπει να ξεμπερδεύουμε μια ώρα αρχύτερα. Αντί για αυτό, η κυβέρνηση προωθεί ρύθμιση για προτεραιότητα στην κάλυψη κενών για τα πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα, κάτι που σημαίνει ότι θα παραμείνουν και με τη βούλα του νόμου τα κενά στα υπόλοιπα μαθήματα, σε δημοτικά, γυμνάσια και λύκεια.
Ε) Ανοίγει ο δρόμος για να μπουν και να γενικευτούν τα δίδακτρα στα προπτυχιακά, με το πρόσχημα των ξενόγλωσσων φοιτητών, που αποτελεί συνέχεια αντίστοιχων ρυθμίσεων του ΣΥΡΙΖΑ. Στην ουσία, απελευθερώνεται περαιτέρω η αγορά κάθε είδους εκπαιδευτικών προϊόντων, προγραμμάτων σπουδών και κατάρτισης, ολοκληρώνοντας την εικόνα του Πανεπιστημίου ΑΕ.
Βαθαίνει έτσι ο λεγόμενος «Ενιαίος Χώρος Ανώτατης Εκπαίδευσης», με πολλά διαβαθμισμένα πτυχία και αποφοίτους στο ίδιο επιστημονικό αντικείμενο. Στην ίδια κατεύθυνση, πέρα από κόφτης των παιδιών της λαϊκής οικογένειας, θα λειτουργήσουν και οι ρυθμίσεις για τις μετεγγραφές, συμβάλλοντας στη διαμόρφωση Ιδρυμάτων α, β και γ΄ κατηγορίας.
Σήμερα, ο κόσμος της εκπαίδευσης, ο λαός μας συνολικότερα, που ζει την άσχημη κατάσταση στην εκπαίδευση, εναντιώνεται στο νομοσχέδιο της κυβέρνησης της ΝΔ».
