Όπως αναφέρει στην "Ε" ο κ. Αλεξίου είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε ότι η γενιά των σημερινών παιδιών από τη μια έχει την πολυτέλεια μιας ανώτερης και σύγχρονης εκπαίδευσης, αλλά από την άλλη το τίμημα που καλούνται να πληρώσουν αυξάνεται χρόνο με τον χρόνο και μεταφράζεται συχνά σε έναν σκληρό φόρτο εργασίας και στην ανάγκη μεταφοράς μιας ιδιαίτερα βαριάς σχολικής τσάντας. Αν και επιστημονικά η μεταφορά της σχολικής τσάντας δεν έχει αποδειχθεί ότι προκαλεί παραμορφώσεις της σπονδυλικής στήλης, όπως η κύφωση και η σκολίωση, εντούτοις μπορεί να συμβάλει στην επιδείνωση ήδη υφιστάμενων ορθοπαιδικών προβλημάτων, καθώς και στην εκδήλωση οδυνηρών συμπτωμάτων, όπως ο πόνος στη μέση (οσφυαλγία).
ΣΥΝΗΘΙΣΜΕΝΑ ΛΑΘΗ
Το μεγάλο βάρος της σχολικής τσάντας σε συνδυασμό με τον λανθασμένο τρόπο πλήρωσης και μεταφοράς της επιβαρύνει τη σπονδυλική στήλη και μπορεί να προκαλέσει έντονη οσφυαλγία και άλλα παροδικά προβλήματα. Συχνά βλέπουμε μαθητές, ιδιαίτερα του δημοτικού, να κουβαλάνε τσάντες γεμάτες βιβλία και άλλο σχολικό εξοπλισμό, που είναι τόσο βαριές, ώστε προσεγγίζουν σχεδόν το 50% του σωματικού βάρους.
Αυτό είναι λάθος, καθώς σύμφωνα με μελέτες και δημοσιεύσεις επιστημονικών φορέων, το συνιστώμενο βάρος της σχολικής τσάντας πρέπει να είναι ανάλογο του 10% του σωματικού βάρους ενός μαθητή ή μαθήτριας της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Επίσης, συχνά βλέπουμε μαθητές να κρατούν την τσάντα τους με το ένα χέρι ή από τον έναν μόνο ώμο, μια συνήθεια που επιβαρύνει τη σπονδυλική στήλη.
ΜΕΤΡΑ ΠΡΟΛΗΨΗΣ
Δεδομένου ότι η καλύτερη θεραπεία είναι η πρόληψη, τα παραπάνω προβλήματα μπορούν να προληφθούν σε μεγάλο βαθμό δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή στα παρακάτω:
• Η μεταφορά της σχολικής τσάντας και από τους δύο ώμους βοηθάει στην καλύτερη κατανομή του βάρους της και περιορίζει τα προβλήματα στάσης σώματος.
• Οι ιμάντες ώμου πρέπει να ρυθμίζονται, ώστε η τσάντα να φτάνει στο ύψος της μέσης ή λίγο ψηλότερα και κάτω από τη βάση του κεφαλιού του παιδιού.
• Τα βαρύτερα αντικείμενα πρέπει να τοποθετούνται πρώτα εντός της τσάντας.
• Το βάρος πρέπει να κατανέμεται ομοιόμορφα εντός της τσάντας και τα αντικείμενα να τοποθετούνται έτσι ώστε να μην αλλάζουν θέση κατά τη μεταφορά.
• Τα παιδιά πρέπει να σηκώνουν την τσάντα γονατίζοντας και όχι σκύβοντας.
• Αν ένα παιδί σκύβει προς τα εμπρός κατά τη μεταφορά της τσάντας, τότε η τελευταία έχει υπερβολικά μεγάλο βάρος.
Η ΣΩΣΤΗ ΤΣΑΝΤΑ
Ποια είναι τα χαρακτηριστικά μιας σωστής σχολικής τσάντας όμως; Όπως τονίζει ο κ. Αλεξίου μερικά από τα χαρακτηριστικά που πρέπει να φροντίζουμε να έχει μια σχολική τσάντα είναι τα εξής:
• Ο εργονομικός της σχεδιασμός.
• Το σωστό της μέγεθος, ώστε να μην ξεπερνάει το πλάτος και το ύψος του κορμού του παιδιού.
• Η πλάτη και οι ιμάντες να διαθέτουν ενίσχυση με μαξιλαράκι.
• Να φέρει πρόσθετους ιμάντες για τη μέση ή/και τον θώρακα, ώστε να μεταφέρεται μέρος του φορτίου σε αυτά.
• Να διαθέτει πολλούς χώρους για καλύτερη κατανομή του βάρους.
• Εσωτερικά λουριά για σταθεροποίηση του περιεχομένου της.
• Τσάντες με ροδάκια μπορεί κανείς με προσοχή να επιλέξει για τα πιο μικρά παιδιά.
ΤΟ ΣΩΣΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ
Όσον αφορά στα χαρακτηριστικά του σωστού γραφείου, αυτό που πρωτίστως πρέπει να προσεχθεί είναι ότι το γραφείο του μαθητή θα πρέπει να είναι ανάλογο του ύψους του. Όταν ακουμπά τα χέρια του στο γραφείο, οι ωμοπλάτες θα πρέπει να είναι χαλαρές. Η χειρότερη θέση είναι όταν είναι σκυμμένος μπροστά. Η μέση πρέπει να εφάπτεται καλά στην πλάτη της καρέκλας, το κεφάλι να είναι ευθυγραμμισμένο με τον λαιμό και τα πόδια να ακουμπούν καλά στο πάτωμα.
Η ΙΔΑΝΙΚΗ ΚΑΡΕΚΛΑ
Η ιδανική καρέκλα θα πρέπει να είναι ρυθμιζόμενη καθ' ύψος και η πλάτη της καρέκλας θα πρέπει να έχει μία κλίση 95-110 μοίρες. Επιπλέον, θα πρέπει να υπάρχουν βραχίονες για να στηρίζονται τα χέρια. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι είναι λάθος να διαβάζουμε στο κρεβάτι, διότι η σπονδυλική στήλη παίρνει λάθος μορφή (παραμορφώνεται).
Η φυσική δραστηριότητα βοηθάει πολύ στο να αποφευχθούν τα πάσης φύσεως μυοσκελετικά προβλήματα, γι’ αυτό στις μικρές ηλικίες το παιδί πρέπει να ενθαρρύνεται να ακολουθεί όποιο σπορ του αρέσει.
Θα πρέπει να σημειωθεί, ωστόσο, ότι ακόμα και μετά την υιοθέτηση των σωστών πρακτικών υπάρχει πιθανότητα εκδήλωσης συμπτωμάτων καταπόνησης και άλλων ορθοπαιδικών προβλημάτων. Γι’ αυτό, στην περίπτωση που ένα παιδί παραπονεθεί για πόνους στη μέση ή τον αυχένα, οι οποίοι δεν υποχωρούν, οι γονείς θα πρέπει να αναζητήσουν τη συμβουλή ενός ορθοπαιδικού.
