Όπως η έλλειψη προσβασιμότητας ιδιωτικών και δημοσίων χώρων, ή, πολύ χειρότερο, το αρνητικό έως αδιάφορο βλέμμα της κοινωνίας απέναντί του».
Το μήνυμα αυτό θέλησε να περάσει στους μαθητές του 5ου Λυκείου Λάρισας, ο Παναγιώτης Πιτσίνιαγκας, εμψυχωτής και συντονιστής βιωματικών παρεμβάσεων στον Σύνδεσμο Κοινωνικής Ευθύνης για Παιδιά και Νέους (Σ.Κ.Ε.Π.), μεταφέροντας την προσωπική του εμπειρία της αναπηρίας.
Το εκπαιδευτικό πρόγραμμα έδωσε τη δυνατότητα σε ένα αντιπροσωπευτικό τμήμα μαθητών του 5ου Λυκείου Λάρισας να προσεγγίσουν την καθημερινότητα ενός νέου με αναπηρία, μέσα από έναν αυθόρμητο και ειλικρινή διάλογο. Οι μαθητές άκουσαν πραγματικές ιστορίες από έναν άνθρωπο που βρήκε λύσεις στα δικά του εμπόδια και τρόπους για να νικήσει τις αντιξοότητες. Πέρα από την εξοικείωση με την αναπηρία, πήραν ένα μάθημα ζωής για έναν καινούργιο κώδικα επικοινωνίας, χτίζοντας μέσα από τη βιωματική διαδικασία σχέσεις κατανόησης, σεβασμού και αποδοχής.
Στην ομιλία ενημέρωσης συζητήθηκαν τα προβλήματα προσβασιμότητας και ανεξάρτητης διαβίωσης που αντιμετωπίζει ένα άτομο με αναπηρία, με σοβαρή συνέπεια τη μη κανονική συμμετοχή του στο κοινωνικό σύνολο. Επισημάνθηκε, πως ένα παιδί με αναπηρία πρέπει να πάει στο σχολείο της γειτονιάς του για να μάθει τον κόσμο της γειτονιάς. Τα παιδιά-με και χωρίς αναπηρία-που μεγαλώνουν σε προστατευμένο περιβάλλον, δεν είναι εύκολο να ανταποκριθούν στο γενικό περιβάλλον και δεν μπορούν να σταθούν στη ζωή. Τα παιδιά με αναπηρία αντιμετωπίζουν ένα επιπλέον πρόβλημα: είναι αποκλεισμένα από το παιχνίδι, μέσω του οποίου μαθαίνεις τον κόσμο.
Ο κ. Πιτσίνιαγκας τόνισε πως μια αναπηρία δεν την αποκτάς μόνος σου. Ένας καθοριστικός παράγοντας για την πορεία των ανθρώπων με αναπηρία είναι η συμπεριφορά των γύρω τους. «Η εικόνα που βγάζει ο άνθρωπος με αναπηρία προς τα έξω, όπως και κάθε άνθρωπος», σημείωσε ο κ. Πιτσίνιαγκας, «έχει σχέση με την αυτοεικόνα του». Πολλές φορές η ίδια η οικογένειά του δεν του επιτρέπει να «μεγαλώσει». Η παιδαγωγική των μεγαλύτερων προς τα παιδιά «μην κοιτάς τον άνθρωπο με αναπηρία για να μην τον φέρεις σε δύσκολη θέση», δεν είναι η κατάλληλη. Το σωστό είναι να κοιτάξεις, να δεις την αναπηρία και να αποφασίσεις ο ίδιος πώς θα το διαχειριστείς. Ένα παιδί έχει δικαίωμα να ρωτήσει και να μάθει. Αυτό είναι απόλυτα φυσιολογικό.
Η ομιλία ενημέρωσης πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο δημιουργικής συνεργασίας του 5ου Λυκείου Λάρισας με τον Σ.Κ.Ε.Π. τα τελευταία τρία χρόνια μέσω του προγράμματος Αγωγής Υγείας του σχολείου με θέμα την ενίσχυση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων για μια κοινωνία που χωρά όλους και του εκπαιδευτικού προγράμματος του Σ.Κ.Ε.Π. «Μαθαίνω να βλέπω τον άνθρωπο». Συντονίστρια από το 5ο Λύκειο η εκπαιδευτικός Αρχοντία Γιαννακάκη.
