Του ανέθεσαν μια από τις σπουδαιότερες αποστολές στην εκπαίδευση, που αφορά στην αξιολόγηση προγραμμάτων σπουδών Κυπριακών Πανεπιστημίων, για να κρίνει αν είναι ή όχι κατάλληλα να διδαχθούν ή αν χρειάζονται μετατροπές.
Στα χέρια του, είχε τη διασφάλιση της ποιότητας σπουδών Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, ένα έργο ιδιαίτερα δύσκολο, μεγάλης ευθύνης και παράλληλα σημασίας για την παιδεία στην Κύπρο.
Πρόκειται για τον αναπληρωτή καθηγητή του ΤΕΦΑΑ του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, (Α.Π.Θ.), κ. Κωνσταντίνο Αλεξανδρή, που όπως αναφέρει στην «Ε», προσκλήθηκε από την Επιτροπή Διασφάλισης και Πιστοποίησης της Ποιότητας της Ανώτερης Εκπαίδευσης της Κύπρου, να συμμετάσχει ως πρόεδρος, σε μια τριμελή επιτροπή για την αξιολόγηση των κυπριακών πανεπιστήμιων.
Η συγκεκριμένη Επιτροπή, συστάθηκε για πρώτη φορά στην Κύπρο, με το σκεπτικό να αξιολογεί την εκπαίδευση μια ανεξάρτητη αρχή.
Ο κ. Αλεξανδρής μιλώντας στην «Ε», γι αυτή, αναφέρει: «Η επιτροπή Διασφάλισης και Πιστοποίησης της Ποιότητας είναι νεοσύστατη, αποτελεί μια ανεξάρτητη αρχή και έχει ως στόχο να αξιολογήσει όλα τα προγράμματα (προπτυχιακά και μεταπτυχιακά), που προσφέρονται από τα κρατικά και ιδιωτικά πανεπιστήμια της Κύπρου. Οι προσκεκλημένοι αξιολογητές καλούνται να συντάξουν εκθέσεις, πάνω στις οποίες στηρίζεται η Επιτροπή, προκειμένου να δώσει την πιστοποίηση για τη λειτουργία των προτεινόμενων από τα πανεπιστήμια προγραμμάτων σπουδών ή να μην επιτρέψει τη λειτουργία τους. Επίσης οι εκθέσεις αυτές δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα του φορέα προκειμένου να υπάρξει διαφάνεια».
ΣΤΟΝ ΡΟΛΟ ΤΟΥ ΑΞΙΟΛΟΓΗΤΗ
Σχετικά με την επιλογή του, την ευθύνη που ανέλαβε, αλλά και την εμπειρία του, από τη συμμετοχή στην επιτροπή αξιολόγησης, ο κ. Αλεξανδρής, μας είπε: «Η εμπειρία μου από τη συμμετοχή στη διαδικασία ήταν πολύ θετική. Καταρχήν πρέπει να πω ότι η αξιολόγηση ήταν μια αυστηρή διαδικασία που διήρκησε μία εβδομάδα. Εγώ και τα άλλα δύο μέλη της επιτροπής (καθηγητής κ. Κουστέλιος και καθηγήτρια κ. Μουρατίδου) αξιολογήσαμε τρία πανεπιστήμια τα οποία υπέβαλλαν προτάσεις για νέα προγράμματα σπουδών.
Η αξιολόγηση διήρκησε μια εβδομάδα και περιλάμβανε μια σειρά διαδικασιών, προκείμενου να αξιολογηθούν παράγοντες όπως: η βιωσιμότητα των προγραμμάτων, οι ανάγκες της αγοράς εργασίας, το πρόγραμμα σπουδών, οι εκπαιδευτικοί στόχοι, η μεθοδολογία της διδασκαλίας, το διδακτικό προσωπικό, η έρευνα που κάνουν τα μέλη ΔΕΠ του πανεπιστημίου, οι υποδομές του πανεπιστήμιου, η βιβλιοθήκη, η διοικητική υποστήριξη, η φοιτητική μέριμνα, το διδακτικό υλικό και η εμπειρία των φοιτητών σε συναφή προγράμματα στο ίδρυμα.
Προκειμένου να αξιολογηθούν όλα τα παραπάνω είχαμε συναντήσεις με όλο το διοικητικό και ακαδημαϊκό προσωπικό του ιδρύματος και φοιτητές. Επίσης κάναμε επισκέψεις στις εγκαταστάσεις του πανεπιστήμιου, στις αίθουσες διδασκαλίας, τη βιβλιοθήκη και τα εργαστήρια.
Έχοντας διδάξει σε εκπαιδευτικά ιδρύματα της Αμερικής και της Αγγλίας, θεωρώ ότι παρόμοιες διαδικασίες αξιολογήσεις είναι σήμερα μια διεθνή πρακτική. Βοηθούν τόσο τα ιδρύματα να βελτιωθούν αλλά και τους φοιτητές να αποφασίσουν σε ποια ιδρύματα θα σπουδάσουν, βάση των αποτελεσμάτων της αξιολόγησης.
Αποτελούν επίσης μια δικλείδα ασφαλείας στην υπερπροσφορά εκπαιδευτικών προγραμμάτων, από δημόσια πανεπιστήμια, αλλά και ιδιωτικά σε χώρες όπου είναι αναγνωρισμένα από το κράτος, όπως στην Κύπρο.
Η αξιολόγηση όταν γίνεται με αντικειμενικά κριτήρια και από αξιολογητές με κύρος, έχει μόνο θετικά οφέλη για όλες τις πλευρές: τους καθηγητές, τη διοίκηση του πανεπιστημίου, το κράτος αλλά και τους φοιτητές.
Επίσης ο υγιής συναγωνισμός μεταξύ των πανεπιστημίων βοηθά στη βελτίωση τόσο της ερευνητικής αλλά και της εκπαιδευτικής διαδικασίας.
Κάτι τέτοιο γίνεται σήμερα σε όλο τον κόσμο μέσω των διάφορων λιστών κατάταξης των πανεπιστήμιων που δημοσιεύονται».
ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ
Απ την άλλη, στην Ελλάδα, δεν υπάρχει αντίστοιχη ανεξάρτητη αρχή, αξιολόγησης σπουδών στα Πανεπιστήμιά της και ο κ. Αλεξανδρής μας ενημερώνει ποια είναι η διαδικασία που τηρείται μέχρι σήμερα για την αξιολόγηση της ελληνικής Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης: «Και τα ελληνικά πανεπιστήμια, τα τελευταία χρόνια, υποβλήθηκαν σε μια διαδικασία αξιολόγησης, η οποία έγινε από Έλληνες ακαδημαϊκούς του εξωτερικού.
Η αξιολόγηση αυτή όμως ήταν απλά συμβουλευτική και όχι δεσμευτική και δεν είχε ουσιαστικές συνέπειες για τα τμήματα που παρουσίασαν αδυναμίες.
Θα έλεγα, ότι κατά την προσωπική μου γνώμη, ήταν μια διαδικασία που έγινε για τυπικούς και όχι ουσιαστικούς λόγους.
Πιστεύω ότι επειδή και στην Ελλάδα παρατηρείται το φαινόμενο της υπερπροσφοράς εκπαιδευτικών προγραμμάτων (ιδιαίτερα μεταπτυχιακών) θα πρέπει να τεθούν κάποια ουσιαστικά κριτήρια αξιολόγησης, τα οποία θα ελεγχθούν από εξωτερικούς αξιολογητές αναγνωρισμένου κύρους (όχι απαραίτητα Έλληνες) προκειμένου να διασφαλιστεί η ποιότητα στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση».
Λένα Κισσάβου
