Του Κ. Γκιάστα
Φωτ. Β. Ντάμπλης
-«Γεια σας. Ένα φρέντο και πείτε μου λίγο και τον κωδικό για το wifi»
Άντε λίγο στο Facebook, πέντε λεπτά στο Twitter, κάνα δεκάλεπτο στα mails, μια τζούρα καφέ και δύο αληθινές κουβέντες με τον φίλο (τον κανονικό που είναι δίπλα μας). Και ξανά στο κινητό και άντε πάλι μια τζούρα και ίσως καμιά κουβέντα με τον φίλο. Έτσι κυλάει πλέον η κατάσταση. Αυτήν είναι η εικόνα στα περισσότερα νεανικά -και δυστυχώς όχι μόνο- καφέ της πόλης.
Παρέες ολόκληρες που κοιτάν μόνο στα «έξυπνα» τηλέφωνά τους. Ζευγάρια που δεν κοιτάζονται στα μάτια, αλλά στους λογαριασμούς τους στα δίκτυα κοινωνικής δικτύωσης. Δεν γελάνε με τα ζωντανά τους αστεία αλλά με ένα ανέκδοτο που διάβασαν στον «τοίχο» τους. Βγάζουν μια “duckface” αλλά μετά ξαναγυρνάνε στα ανέκφραστά τους πρόσωπα. Οικογένειες που δεν σπαταλούν το χρόνο μιλώντας με τα παιδιά τους. Άλλωστε με 50 ευρώ βρίσκεις ένα τάμπλετ το δίνεις στο μικρό σου και λύνεις το πρόβλημα… Δεν σ΄ ενοχλεί όταν διαβάζεις για το χρηματιστήριο και τη μόδα στα sites.
Σύμφωνα με τον δρ. Ντέιβιντ Γκρίνφιλντ, καθηγητή Ψυχιατρικής στο Πανεπιστήμιο του Κονέκτικατ, ο εθισμός με το smartphone είναι αντίστοιχος με άλλους γνωστούς και αναγνωρισμένους εθισμούς, καθώς αφορά στην απορρύθμιση της ντοπαμίνης (ουσίας που κινητοποιεί τον εγκέφαλο να κάνει πράγματα). Μάλιστα έχει και όνομα καθώς λέγεται: nomophobia που είναι η συρρίκνωση των λέξεων no mobile phone phobia (φοβία της έλλειψης κινητού) και αντιστοιχεί σε μια φοβία που πλήττει περισσότερο τις νεότερες ηλικίες.
Σε δηλώσεις του στο Business Insider, περιέγραψε πως κάποιες φορές η τεχνολογία των smartphones λειτουργεί απέναντι στον εγκέφαλο σαν ένας «κουλοχέρης», που δεν σταματά ποτέ να δουλεύει, χωρίς κάθε φορά να γνωρίζεις από πριν αν και τι θα κερδίσεις. «Κάθε φορά που μας έρχεται μια ειδοποίηση στο κινητό, αυξάνεται ελαφρά η ντοπαμίνη στον εγκέφαλο, στην προοπτική να είναι κάτι ευχάριστο ή και συναρπαστικό. Το θέμα είναι ότι δεν ξέρεις πότε θα έρθει αυτό, οπότε ο εγκέφαλος μπαίνει στη διαδικασία συνεχώς να τσεκάρει, σαν να έχει μαζί του τον μικρότερο «κουλοχέρη» του κόσμου».
Στην Αμερική, ήδη λειτουργούν κέντρα αποτοξίνωσης από ηλεκτρονικές συσκευές, ενώ στην Κίνα, νέοι εθισμένοι στο Ιντερνετ στέλνονται να ακολουθήσουν στρατιωτική εκπαίδευση ειδικά σχεδιασμένη για να καταπολεμήσει τον εθισμό τους.
Οι επιστήμονες, από την πλευρά τους λένε ότι δεν χρειάζονται τόσο ακραία μέτρα, απλώς να μπει ένα μέτρο στον τρόπο με τον οποίο στηριζόμαστε έως εξαρτιόμαστε από τα «έξυπνα» κινητά μας.
-«Ρε φίλε κλείστο να μιλήσουμε» φωνάζει και χτυπάει το χέρι στο τραπέζι ο αντιδραστικός της παρέας. Να το πραγματικό φάρμακο…
