«Θέλουμε ένα σχολείο που θα παρέχει ολόπλευρη, σύγχρονη γνώση αξιοποιώντας όλα τα επιτεύγματα των επιστημών και των τεχνών. Θέλουμε ένα σχολείο που θα διαμορφώνει μέσα από το πρόγραμμα και τις δραστηριότητές του πολύπλευρες προσωπικότητες δημοκρατικών και ενεργών πολιτών. Θέλουμε ένα σχολείο που θα στηρίζει τα νέα παιδιά. Ένα σχολείο που θα το αγαπούν τα παιδιά, που θα εξασφαλίζει στους νέους και τις νέες τη δυνατότητα να ξεδιπλώνουν την προσωπικότητά τους και να υλοποιούν τα ενδιαφέροντά τους».
Τα παραπάνω τονίστηκαν κατά τη διάρκεια της χθεσινοβραδινής εκδήλωσης που πραγματοποίησε το Τμήμα Παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ Λάρισας στο «Χατζηγιάννειο» Πνευματικό Κέντρο, για το «δημοκρατικό σχολείο».
Στην εκδήλωση μίλησαν ο εκπαιδευτικός ΤΕΕ, μέλος της Επιτροπής Διαλόγου για την Παιδεία και πρώην πρόεδρος της ΟΛΜΕ, Θέμης Κοτσιφάκης, και ο εκπαιδευτικός και μέλος του Τμήματος Παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ, Παύλος Χαραμής.
Στην εισήγησή του, ο κ. Κοτσιφάκης, ανέφερε χαρακτηριστικά ότι «η παιδεία πρέπει να έρθει ξανά στο προσκήνιο της δημόσιας συζήτησης. Είναι κοινά παραδεκτό πως η επένδυση στην εκπαίδευση μπορεί να συμβάλει θετικά στο ξεπέρασμα της κρίσης και στη σωστή ανάπτυξη της χώρας.
Οι επιπτώσεις των νεοφιλελεύθερων πολιτικών, που εφαρμόστηκαν τα τελευταία χρόνια, επέφεραν δραματικές αλλαγές στη δημόσια εκπαίδευση. Θα μπορούσε κανείς σχηματικά να ταξινομήσει τις επιπτώσεις αυτές σε τρεις τομείς:
α) τις περικοπές των δαπανών και την τεράστια υποχρηματοδότηση της δημόσιας εκπαίδευσης,
β) τις παρεμβάσεις και τις αλλαγές στο περιεχόμενο της εκπαίδευσης με αντι-εκπαιδευτικό πρόσημο και
γ) τις αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις των εκπαιδευτικών.
Στην πραγματικότητα αυτοί οι τρεις τομείς διαπλέκονται και αλληλοεπηρεάζονται και οδηγούν στην ίδια κατεύθυνση: την υποβάθμιση του δημόσιου και κοινωνικού αγαθού της παιδείας, την ιδιωτικοποίηση εκπαιδευτικών υπηρεσιών και την ενίσχυση του αυταρχισμού.
Παράλληλα, πρέπει να τονίσουμε πως οι αλλαγές που έγιναν στην εκπαίδευση πριν την κρίση, και κυρίως από το 1997 και μετά, είχαν ως αφετηρία το «όραμα» του ανταγωνιστικού σχολείου, των πολλών εξετάσεων και της ταξινόμησης.
Ευτυχώς, παρά την εξαιρετικά δύσκολη συγκυρία, οι πρόσφατες νομοθετικές παρεμβάσεις, όπως η κατάργηση της υποχρεωτικής τράπεζας θεμάτων στο λύκειο και η αποδέσμευση του απολυτηρίου του Λυκείου από την πρόσβαση στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, η επαναλειτουργία όλων των ειδικοτήτων της ΤΕΕ που είχαν καταργηθεί, αλλά και οι αναγκαίες παρεμβάσεις για την ακύρωση διαδικασιών που είχαν δημιουργήσει αρνητικό κλίμα στα σχολεία (πειθαρχικό-αργία, διαθεσιμότητες, αξιολόγηση) ήταν θετικές και πρέπει να αξιοποιηθούν περαιτέρω για τη συνέχιση των παρεμβάσεων στην ίδια, θετική κατεύθυνση.
Πρέπει να ξαναδούμε πολλά πράγματα από την αρχή. Να μιλήσουμε για την ουσία της εκπαίδευσης. Για το περιεχόμενο και τις αξίες του δημόσιου σχολείου. Αποδεχόμενοι, βέβαια, ως προϋπόθεση σε ένα τέτοιο διάλογο μια σημαντική αρχή, που πρέπει να τη θεωρούμε αδιαπραγμάτευτη: Η εκπαίδευση είναι δημόσιο αγαθό, δεν είναι εμπόρευμα, και οφείλει η πολιτεία να φροντίζει με τις πολιτικές της να προσφέρεται αυτή από το δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα σε όλες τις βαθμίδες δωρεάν και χωρίς καμία διάκριση, οποιασδήποτε μορφής, σε όλα τα παιδιά που ζουν σε αυτή τη χώρα».
Μενέλαος Κατσαμπέλας
