Η ΑΕΛ την περασμένη Πέμπτη έδωσε το πρώτο επίσημο παιχνίδι της φετινής περιόδου στο Ρέικιαβικ με αντίπαλο την KR Ρέικιαβικ στο πλαίσιο της του πρώτου παιχνιδιού της δεύτερης προκριματικής φάσης του Γιουρόπα Λιγκ και γνώρισε την πρώτη ήττα με 2-0 που κάνει τον επαναληπτικό αγώνα πολύ δύσκολο στο Αλκαζάρ και αν κάτι είναι παρήγορο αυτό είναι το γεγονός ότι οι Ισλανδοί δεν έχουν πολλές εμπειρίες και είναι ερασιτεχνική ομάδα.Θα προσπαθήσουμε να κάνουμε μια προσέγγιση στα θετικά και τα αρνητικά του αγώνα του Ρέικιαβικ, που αποτελεί σταθμό για την ιστορία της ομάδας καθώς είναι το μακρύτερο ταξίδι που έκανε η ΑΕΛ για επίσημο αγώνα.
+ Η παρουσία των φιλάθλων. Εκατό περίπου φίλαθλοι έδειξαν την αγάπη τους για την ομάδα κάνοντας περίπου 4.000 χιλιόμετρα για να βρεθούν κοντά στην αγαπημένη τους ομάδα και ξοδεύοντας τουλάχιστον 1200 ευρώ ο καθένας. Σε μία περίοδο οικονομικής κρίσης κάποιοι έκαναν στερήσεις. Δεν είναι τυχαίο ένας φίλαθλος που μας αποκάλυψε ότι έβαλε γι’ αυτό το ταξίδι ό,τι χρήματα είχε στην άκρη.
+ Η εκτίμηση των φιλάθλων προς το έργο του τεχνικού Μαρίνου Ουζουνίδη και της διοίκησης της ομάδας γιατί συνδέουν κάποια ταξίδια με την ΑΕΛ. Στις συζητήσεις των φιλάθλων ακούγονταν ότι αν δεν υπήρχε το πετυχημένο περσινό έργο κανείς δεν θα απολάμβανε ένα ωραίο νησί σαν την Ισλανδία καθώς συνδύασαν το παιχνίδι με τις τουριστικές τους εμπειρίες. Ας μην κρυβόμαστε η Ισλανδία για κάποιους ήταν όνειρο ζωής και αν η ΑΕΛ δεν αγωνιζόταν εκεί δεν θα πήγαιναν ποτέ. Η «βυσσινί» ομάδα ήταν αφορμή για το ταξίδι τους.
+ Η ομάδα έχει χάσει με 2-0 από τους... «ψαράδες» του Ρέικιαβικ και όμως κανένας φίλαθλος δεν γκρινιάζει. Ο Μάκης Αποστολόπουλος, ένας φίλαθλος που γιόρτασε τα γενέθλια του στην πτήση της επιστροφής προέτρεπε όλους να πούνε χρόνια πολλά για την ονομαστική του γιορτή στον Μαρίνο Ουζουνίδη και να χειροκροτήσουν τους ποδοσφαιριστές. Οι παίκτες έδειχναν να μην περίμεναν την ευγενική συμπεριφορά των φιλάθλων. Δεν τους αποθέωσαν κιόλας αλλά και από την άλλη κανένας δεν είπε το παραμικρό. Αποκτάμε σιγά-σιγά ευρωπαϊκό προφίλ γιατί και οι ήττες, ακόμα και από υποδεέστερες ομάδες, είναι στο πρόγραμμα. Και η Μπλάκμπερν αν και ήταν φαβορί κάποτε αποκλείστηκε από την ΑΕΛ...
+ Οι εμπειρίες που πήραν οι νεαροί παίκτες της ομάδας. Ο Σιατραβάνης έγινε ο νεαρότερος Έλληνας ποδοσφαιριστής που αγωνίσθηκε σε επίσημο ευρωπαϊκό παιχνίδι, ενώ επανήλθε ο Μπαλής που πριν από δύο χρόνια θεωρούνταν ταλέντο σε... «ναφθαλίνη». Ο Ουζουνίδης με αυτούς που έκανε προετοιμασία, με αυτούς έπαιξε και δεν ήταν τυχαίο ότι έβαλε βασικό τερματοφύλακα τον Σερεμέτ αντί του Μάλαρτζ. Θα ήταν άδικο να παίξει ο Μάλαρτζ με μία βδομάδα στην ομάδα και ο Σερεμέτ να μείνει εκτός αν και έκανε όλη την προετοιμασία. Ο Ουζουνίδης δικαιώνει τον τίτλο του δίκαιου. Να προσθέσουμε και τη συμμετοχή στο αρχικό σχήμα του Βλασσόπουλου αλλά και του Λαμπρόπουλου που όταν μπήκε αλλαγή αγωνίσθηκε πολύ καλά.
+Μπορεί η ΑΕΛ να έχασε με 2-0 αλλά οι ελπίδες πρόκρισης παραμένουν πολλές, καθώς η ισλανδική ομάδα δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση φόβητρο. Μάι καλή ΑΕΛ χωρίς αγωνιστικές υπερβολές μπορεί να πετύχει πολλά περισσότερα από δύο τέρματα. Ίσως αν έβαζε το τέρμα ο Τουάμα στο 13’ όταν βρέθηκε τετ-α-τετ με τον Μάγκνουσον να μιλούσαμε για μία πρόκριση από τις πιο εύκολες στην ιστορία των «βυσσινί». Αλλα με το... «αν» δεν κερδίζονται οι αγώνες.
-Το γεγονός ότι η ομάδα κατέβηκε σε επίσημο παιχνίδι χωρίς να συμπληρώνει δεκαοκτάδα. Είχε δέκα επτά παίκτες και έμειναν εκτός δύο παίκτες που είχαν δικαίωμα συμμετοχής, ο Μετίν που είναι εντελώς ανέτοιμος και ο Μπαϊμάκης αλλά θεωρείται υπερβολή να υπάρχουν δύο τερματοφύλακες στον πάγκο.
-Το πείραμα του Ουζουνίδη να παίξει με δεξί μπακ τον Τριποτσέρη και αριστερό τον Μπουκουβάλα. Ο Σίμιτς ίσως στα δεξιά σαν μπακ να είχε κάποια τύχη, αλλά ο προπονητής ξέρει περισσότερα. Και οι δύο απέτυχαν, αλλά εδώ ολόκληρος Νταμπίζας με περγαμηνές Ευρώπης δεν πήγε καθόλου καλά, περιμέναμε από τους δύο νεαρούς περισσότερα σε άγνωστες γι’ αυτούς θέσεις;
-Κανένας από τους παίκτες που αποκτήθηκαν δεν ξεπέρασε τη μετριότητα και δεν είναι τυχαίο ότι κορυφαίος ήταν ο «παλιός» Ιγγλέσιας και φάνηκε λίγο ο Τουάμα. Οι περισσότεροι που αποκτήθηκαν ήταν στην κερκίδα όπως ο Ντέλσον, ο Αμπουχατζίρα και ο Κάιο Φερέιρα.
-Φάνηκαν νωρίς τα προβλήματα στην ομάδα. Είχε βέβαια πολλές ελλείψεις (έξι στον αριθμό) αλλά πλέον είναι φανερό ότι πρέπει να αποκτηθούν δύο επιθετικοί και ένα στόπερ που να μπορούν να παίξουν στην ενδεκάδα άμεσα. Επίσης δεν είναι δυνατόν να μην έχουν λυθεί γραφειοκρατικά προβλήματα με κάρτες αλλά και το θέμα του Πάρα από τη στιγμή που εδώ και ένα μήνα ο Αργεντινός ξεκαθάρισε ότι δεν πρόκειται να γυρίσει στην ομάδα. Παρά το γεγονός αυτό κρατάει μία θέση ξένου παίκτη.
- Οι υψηλές προσδοκίες που υπάρχουν πολλές φορές στην ομάδα και μερικοί είναι έτοιμοι να «πυροβολήσουν» με το πρώτο άσχημο αποτέλεσμα ξεχνώντας τις χαρές που έδωσε αυτή η ομάδα. Η ΑΕΛ δεν μπορεί να κερδίζει διαρκώς ούτε θα είναι αποτυχία αν η ομάδα τερματίσει πάλι στην πέμπτη θέση στο πρωτάθλημα ή δεν προκριθεί στους ομίλους. Η Βασιλεία που πιθανότατα θα είναι αντίπαλος στην επόμενη φάση έχει στη δύναμή της ένα παίκτη (Φράι) που κοστίζει όσο ο προϋπολογισμός των «βυσσινί».
