Του Σωτ. Κέλλα
Μια ιστορική χρονιά είναι το 2013 για την υψηλότερη κορυφή του Ολύμπου, τον Μύτικα, καθώς συμπληρώνονται 100 χρόνια από τότε που ο Έλληνας κυνηγός Χρήστος Κάκαλος «πάτησε» την κορυφή του. Η Περιφέρεια Θεσσαλίας και ειδικά ο περιφερειάρχης Κώστας Αγοραστός θέλει να αναδείξει τουριστικά τον Όλυμπο, το «βουνό των θεών» και σε συνδυασμό με ένα αθλητικό γεγονός που είναι το πρωτάθλημα ορειβατικού σκι, θα δώσει μια ξεχωριστή διάσταση στο γεγονός αυτό.
Ο Μύτικας, η ψηλότερη κορφή του Ολύμπου καθώς και το Στεφάνι με την τοξοειδή μορφή του, δημιουργούν ένα τοπίο σπάνιας ομορφιάς που σου προκαλεί δέος. Οι πρώτοι άνθρωποι που ανέβηκαν στο Μύτικα ήταν ο Χρήστος Κάκαλος, ο Φρεντ Μπουασονά και ο Ντανιέλ Μπο-Μποβί, στις 2 Αυγούστου του 1913. Μέχρι τότε κρατούσε το άβατο, αφού νωρίτερα πολλές προσπάθειες για την προσέγγιση της κορυφής ήταν αποτυχημένες. Αυτό οφειλόταν κυρίως στην άγνοια που είχαν για το ποια ήταν τελικά η ψηλότερη κορφή. Ο Γερμανός γεωγράφος Μπάρθ ήταν ο πρώτος που αντιλήφθηκε ποια ήταν η ψηλότερη κορφή του Ολύμπου το 1862, όταν ανέβηκε απ' τον Κοκκινοπλό στο Σκολιό, στον Προφήτη Ηλία και στον ΄Αγιο Αντώνιο. Τραγική είναι η ιστορία του Γερμανού Έντ Ρίχτερ όταν το Μάιο του 1909, ανεβαίνει στον Άγιο Αντώνιο αλλά σταματά απ' το πυκνό χιόνι. Την επόμενη χρονιά προσπαθεί και φτάνει μέχρι τη Σκάλα. Στην τρίτη αποστολή αιχμαλωτίζεται από ληστές και ταλαιπωρημένος απελευθερώνεται μετά από διαπραγματεύσεις.
Η ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ ΤΟΥ ΜΥΤΙΚΑ
Στις 2 Αυγούστου 1913 δύο Ελβετοί, ο Φρεντ Μπουασονά και ο Ντανιέλ Μπο-Μποβί, με οδηγό τον κυνηγό αγριοκάτσικων από το Λιτόχωρο Χρήστο Κάκαλο, πάτησαν την ψηλότερη κορυφή του Ολύμπου, τον Μύτικα.
Ο Φρεντ Μπουασονά (1858 - 1946) ήταν πολύ γνωστός φωτογράφος με έδρα τη Γενεύη. Με τον φακό του αποτύπωσε την Ελλάδα των αρχών του 20ού αιώνα, μέσα από μια συλλογή 7.000 φωτογραφιών. Ο Ντανιέλ Μπο-Μποβί (1870 - 1958) ήταν ποιητής και ζωγράφος, πατέρας του ελληνιστή μουσικολόγου Σαμιέλ Μπο-Μποβί.
Οι τρεις ορειβάτες ξεκίνησαν την προσπάθειά τους στις 29 Ιουλίου 1913, ακολουθώντας την κλασική διαδρομή προς το παρεκκλήσι του Προφήτη Ηλία. Στις 30 Ιουλίου φθάνουν στον προορισμό τους και αντικρίζουν τον Μύτικα, αλλά αποφασίζουν να επιστρέψουν στη βάση τους, επειδή νυχτώνει. Την επομένη, έχοντας πάρει το δρόμο της επιστροφής, το μετανοιώνουν και αποφασίζουν να επιχειρήσουν το μεγάλο κατόρθωμα.
Περνούν τη νύχτα μέσα σε θύελλα και την 1η Αυγούστου φτάνουν σε μια καλύβα στον Μαυρόλογγο, όπου διανυκτερεύουν. Τα χαράματα της 2ας Αυγούστου ξεκινούν την τελική τους προσπάθεια και μέσα σε ομίχλη φτάνουν στις 9 το πρωί σε μία κορυφή, την οποία θεωρούν την πιο ψηλή. Τη βαπτίζουν «Κορυφή της Νίκης», προς τιμή της Μάχης του Σαρανταπόρου (5 Οκτωβρίου 1912) και σε μια πρόχειρη κατασκευή τοποθετούν τις κάρτες τους και την ελβετική σημαία. Έξαφνα, η ομίχλη διαλύεται και ανακαλύπτουν ότι η πραγματική κορυφή βρίσκεται ακόμη πιο ψηλά. Η επιμονή του Χρήστου Κάκαλου, ο οποίος αναρριχάται ξυπόλητος, οδηγεί τους ορειβάτες στις 10:25 το πρωί στην ψηλότερη κορυφή, τον Μύτικα.
Στα χρόνια που ακολούθησαν και άλλοι ορειβάτες έγραψαν το όνομά τους στο Πάνθεον των κατακτητών του Μύτικα:
Γιώργος Κωνσταντάκος, πρώτη μοναχική ανάβαση: (20 Ιουλίου 1920).
Τασία Αποστολοπούλου και Ελένη Νομίδη από την Αθήνα, πρώτη ανάβαση από γυναίκες με οδηγό τον Χρήστο Κάκαλο. (20 Ιουλίου 1920)
Ζορζ Ντοριέ, Ηρακλής Ιωαννίδης και Κώστας Νάτσης, πρώτη χειμερινή ανάβαση. (20 Μαρτίου 1931)
Άννα Πετροχείλου, πρώτη χειμερινή ανάβαση γυναίκας. (27 Δεκεμβρίου 1953).
Ο Χρήστος Κάκκαλος συνέχισε τις αναβάσεις έως το 1972. Προς τιμή του, ένα καταφύγιο στον Όλυμπο, στα 2.660 μέτρα, φέρει το όνομά του.
ΜΕ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥΣ
ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΑΓΩΝΕΣ
Το ιστορικό αυτό γεγονός θα γιορτασθεί και με ένα αθλητικό γεγονός που είναι πανευρωπαϊκοί αγώνες ορειβατικού σκι που θα γίνουν στον Όλυμπο στην περιοχή της επαρχίας Ελασσόνας(πριν από δέκα χρόνια είχε γίνει ένα εκπληκτικό παγκόσμιο πρωτάθλημα αιωροπτερισμού) ενώ το 2012 στο πλαίσιο της προετοιμασίας για τους πανευρωπαϊκούς αγώνες θα γίνουν πανελλήνιοι αγώνες που θα είναι ουσιαστικά ένα τεστ για τους μεγάλους αγώνες που θα γίνουν με την ευκαιρία της συμπλήρωσης των εκατό χρόνων από την κατάκτηση του Μύτικα.
