Του Χρήστου Αρχοντούλη
Η πιο ζεστή ημέρα του καλοκαιριού ήταν η χθεσινή στην πρωτεύουσα του θεσσαλικού κάμπου καθώς ο υδράργυρος... σκαρφάλωσε στους 43 βαθμούς Κελσίου, όμως αυτό δεν εμπόδισε τον πρώην πλέον τεχνικό του Τυρνάβου 2005 Γιώτη Σταματόπουλο να ανοίξει την καρδιά του στην «Ε» και με πολύ ζεστά λόγια να αναφερθεί στους παίκτες, στη διοίκηση αλλά και στον κόσμο της ομάδας.
Ο 39χρονος τεχνικός που στο παρελθόν δούλεψε στον Πανιώνιο ως πρώτος προπονητής στη Σούπερ Λίγκα αλλά και ως βοηθός δίπλα στον Λίνεν, έκανε έναν απολογισμό της φετινής χρονιάς, αναφέρθηκε στον αγώνα με τον Εθνικό Γαζώρου που δεν έγινε... ποτέ, έπλεξε το εγκώμιο του Βασίλη Μπρέζα και αποκάλυψε ότι ήθελε να μείνει για πολλά χρόνια στον Τύρναβο.
Στις εγκαταστάσεις λοιπόν του «Μίνι Γκολφ» στο Αλκαζάρ, ο Γιώτης Σταματόπουλος, σε αποκαλυπτική συνέντευξη που παραχώρησε, επισήμανε τα εξής:
«Πέρασα φανταστικά στον Τύρναβο. Ένιωθα από την πρώτη στιγμή όταν ήρθα, σα να είμαι χρόνια εδώ. Ο κόσμος με αγκάλιασε με έναν πάρα πολύ ζεστό τρόπο, πάρα πολύ όμορφο και ήθελα να μείνω στον Τύρναβο, κάτι που είπα και στη διοίκηση.
Γιατί όπως το είχα επισημάνει και στην παρουσίαση, το θεωρούσα πραγματικό προνόμιο να είσαι σε αυτές τις δύσκολες εποχές στο τιμόνι αυτής της νοικοκυρεμένης ομάδας.
Γενικά και να μην ήταν δύσκολες οι εποχές, είναι πραγματικό προνόμιο το να είσαι προπονητής σε ένα σωματείο όπως είναι ο Τύρναβος, όπου όλα λειτουργούν άψογα τόσο στον οργανωτικό όσο και στο οικονομικό τομέα.
Μου προσφέραν συνθήκες δουλειάς για Σούπερ Λίγκα, με δυο βοηθητικά, είχαμε στη διάθεσή μας το κλειστό γυμναστήριο, όλοι ήταν δίπλα στην ομάδα, όποτε θέλαμε μπαίναμε μέσα στο γήπεδο, τα πάντα ήταν στην εντέλεια.
Και όταν έχεις δουλέψει σε επίπεδο Σούπερ Λίγκας, πιστεύω ότι μπορείς να συγκρίνεις και επαναλαμβάνω ότι ήταν άριστες οι συνθήκες που συνάντησα.
Δυστυχώς όμως δεν γινόταν να μείνω, αλλά και πάλι όμως δεν θα χαθώ, θα έχω την επαφή με τον Τύρναβο γιατί απέκτησα πολλούς φίλους».
-Αγωνιστικά η ομάδα είχε την ανάλογη πορεία από την ημέρα που αναλάβατε ή θα μπορούσε να πάει ακόμη καλύτερα;
«Στο αγωνιστικό κομμάτι, παρότι που κάναμε και λέω κάναμε διότι πολλοί δημοσιογράφοι γράφουν η ομάδα μου, εγώ έκανα σαν προπονητής.
Δεν είναι όμως έτσι. Κάναμε λοιπόν όλοι μαζί μια πάρα πολύ επιτυχημένη πορεία, πορεία πρωταθλητισμού. Πετύχαμε επτά νίκες, είχαμε τέσσερις ισοπαλίες και χάσαμε μόνο δυο παιχνίδια. Πιστεύω ότι σε κάθε παιχνίδι διεκδικούσαμε τη νίκη και έπρεπε να πάρουμε νικηφόρα αποτελέσματα. Εκτός, και αυτό πρέπει να το ομολογήσουμε κι εγώ πρώτα ως υπεύθυνος, το μεγάλο ντέρμπι με τον Οικονόμο Τσαριτσάνης που το χάσαμε δίκαια.
Εκείνη την ημέρα δεν ήμασταν έτσι όπως θα έπρεπε να είμαστε και είναι κρίμα γιατί στεναχωρήσαμε τον κόσμο που ήρθε και μας συμπαραστάθηκε.
Σε όλα τα άλλα παιχνίδια όμως, ακόμη και σε αυτό που ηττηθήκαμε από τον Τηλυκράτη, παίζαμε μονότερμα και κάναμε έξι κλασικές ευκαιρίες, ενώ η ομάδα της Λευκάδας από ένα στημένο που δεν ήταν έβαλε το γκολ.
Όσον αφορά στις ισοπαλίες ακόμη και σε αυτή με τον Μέγα Αλέξανδρο Ηράκλειας Σερρών που κάναμε μέτριο παιχνίδι, δημιουργήσαμε πάλι έξι κλασικές ευκαιρίες, με την Κρανούλα παίζαμε μονότερμα, χάσαμε επίσης μεγάλες ευκαιρίες, με την Αναγέννηση Σερρών όπου πιστεύω ότι αδικηθήκαμε αλλά και με την Καλαμαριά, που μας ακυρώσαν ένα καθαρό γκολ. Από αυτό φαίνεται ότι παρόλο που κάναμε μια τέτοια πορεία την οποία θεωρώ πορεία πρωταθλητισμού, πάλι δεν έφτασαν οι βαθμοί για να μπούμε έστω και στη διαδικασία των πλέι οφ ανόδου. Και να μην ξεχνάμε ότι αντιπάλους είχαμε ομάδες ιστορικές όπως είναι ο Ηρακλής, ο Απόλλων Καλαμαριάς και η Νίκη Βόλου».
-Το παιχνίδι με τον Γάζωρο...
«Ηταν αναμφισβήτητα το αποκορύφωμα όλης αυτής της απογοήτευσης, διότι δεν μας δόθηκε καν η ευκαιρία για να το παίξουμε.
Όλο αυτό το γεγονός ήτανε πάρα πολύ λυπηρό γιατί η διοίκηση έκανε μια τεράστια προσπάθεια, με δικηγόρους, με δίκες, για να υπερασπισθεί τα δικαιώματά της.
Κι όμως στο τέλος δυστυχώς απογοητευθήκαμε όχι μόνο εμείς στον Τύρναβο, αλλά θεωρώ ότι ήταν μια απογοήτευση για όλο το επαγγελματικό ποδόσφαιρο, η απόφαση αυτή.
Θυμάμαι αυτές τις στιγμές, τον συνεργάτη μου τον Μιχάλη Μπίζιο που κινδύνεψε να χάσει το μάτι του, τον Κώστα Μίχη που έπρεπε να κάνει ράμματα στο πρόσωπο, τους τρεις τραυματίες παίκτες μας που μας λείπανε και στα υπόλοιπα παιχνίδια, τον γυμναστή Γιώργο Κρουσταλάκη. Όλα αυτά τα πράγματα και ό,τι ακολούθησε ήταν μια πικρή απογοήτευση που δεν την ξεχνάς εύκολα...».
-Μείνατε ικανοποιημένος από τους παίκτες; Θεωρείτε ως απώλεια την αποχώρηση του Διαμαντίδη που πήγε εκτός από τους παίκτες για την άριστη συνεργασία που είχαμε στη Νίκη Βόλου;
«Αυτό που μετράει είναι ότι τα παιδιά το παλέψανε μέχρι το τέλος, το ρόστερ έδειξε ότι είχε ποιότητα, όμως θέλω να επισημάνω ότι μεγάλη απώλεια ήταν η αποχώρηση του Διαμαντίδη, δυστυχώς για οποιονδήποτε λόγο κι αν έφυγε αυτός ο ποδοσφαιριστής απέδειξε στη Νίκη Βόλου ότι ήταν ένας από τους ηγέτες της ανόδου στη Football League.
Τον συγκεκριμένο ποδοσφαιριστή τον ήθελα και στην προηγούμενη ομάδα μου την Α.Ε. Ποντίων Κατερίνης, όμως έφυγε λίγο πριν έρθω στον Τύρναβο και είχαμε σημαντικό κενό, κυρίως όταν δεν έπαιζαν ο Μάγγος με τον Σουλίδη. Κρατάω τα θετικά και συνεχίζω.
-Θα λείψουν πλέον κάποια πράγματα στον Γιώτη;
«Από μικρός ερχόμουν για βόλτα στη Λάρισα, όμως για να γνωρίσω τον Τύρναβο που τον είχα ακουστά, θεωρώ ότι ήταν μεγάλο δώρο, τόσο σαν άνθρωπος όσο και σαν προπονητής.
Γνώρισα ανθρώπους έξω καρδιά, θα μου λείπουνε τα παιδάκια στον Τύρναβο αλλά και σε άλλες διπλανές περιοχές όπως στο Δαμάσι, στο Αργυροπούλι, θα μου λείπει ο καφές, η καλή παρέα. Πραγματικά αισθανόμουνα ότι ήμουν χρόνια και θα ήθελα να κάτσω χρόνια.
Δυστυχώς οι συνθήκες στο ελληνικό πρωτάθλημα τη συγκεκριμένη χρονική συγκυρία δεν είναι καλές και εύχομαι κάποτε να ξαναγυρίσω.
Και η γυναίκα μου που ήρθε δυο-τρεις φορές στον Τύρναβο αλλά και οι γονείς μου που έχουν σπίτι στον Πλαταμώνα όσες φορές ήρθαν εντυπωσιάστηκαν πραγματικά και έμειναν ενθουσιασμένοι.
Ήτανε απόλαυση η δουλειά μου στον Τύρναβο και προσπάθησα να ζω πραγματικά την κάθε στιγμή, να τη ρουφήξω και να την απολαμβάνω είτε στις προπονήσεις, είτε στα παιχνίδια.
Ολοκληρώνοντας θέλω να ευχαριστήσω τους συνεργάτες μου, τον Μιχάλη Μπίζιο που είμαι πάρα πολύ χαρούμενος που τον γνώρισα, τον γυμναστή Γιώργο Κρουσταλάκη, τους γενικούς αρχηγούς τον Δημήτρη Κουτίνα και τον Κώστα Μίχη που δίνει μια μεγάλη μάχη για τη ζωή του και του εύχομαι ολόψυχα να την κερδίσει γιατί είναι πραγματικό παλικάρι, τον Λεωνίδα Κιόρογλου, τον φροντιστή μας Ζήσης Τσιάτα.
Άφησα τελευταίο τον Βασίλη Μπρέζα που είναι ένας εξαιρετικός άνθρωπος και ό,τι το καλύτερο για το μέλλον, όπως και όλους τους ανθρώπους της διοίκησης.
Φυσικά ένα μεγάλο ευχαριστώ θέλω να απευθύνω και στον κόσμο, για την τρομερή παρουσία που είχε στο γήπεδο».
-Ποια ήταν η ωραιότερη και ποια η χειρότερη στιγμή της φετινής περιόδου;
«Η καλύτερη ήταν στο θεσσαλικό ντέρμπι με τη Νίκη Βόλου, όπου ήτανε πάρα πολύς κόσμος, κάναμε ένα εξαιρετικό παιχνίδι-όπως και στους αγώνες με τον Γάζωρο και με τον Ηρακλή στο Καυτατζόγλειο-και μου έμεινε γιατί ήταν και ο κόσμος του Βόλου.
Ήτανε μια πραγματική γιορτή του ποδοσφαίρου, δεν έγινε το παραμικρό και ο κόσμος ώθησε την ομάδα μας να κάνει μια πολύ μεγάλη εμφάνιση. Ήταν η κορυφαία στιγμή για μένα που έζησα στον Τύρναβο. Η πιο απογοητευτική θα έλεγα ήταν το παιχνίδι στην Τσαριτσάνη, όπου και εκεί είχαμε αρκετό κόσμο στο πλευρό μας, όμως δεν τους ικανοποιήσαμε με την εμφάνισή μας και τους απογοητεύσαμε.
Κι εκεί πάντως το γήπεδο «Γ. Μητσιμπόνας» ήτανε γεμάτο από φιλάθλους και τόσο οι επαγγελματίες παίκτες όσο και εμείς οι προπονητές θέλουμε να βλέπουμε τέτοιες εικόνες, ώστε να απολαμβάνει τα παιχνίδια ο κόσμος».
-Ποιος θα είναι ο επόμενος σταθμός της καριέρας σας;
«Ελέγχω μια πρόταση που έχω, αύριο θα πετάξω στο εξωτερικό και θα μεταβώ στην Εσθονία, για να συζητήσω με μια ομάδα που αγωνίζεται στην Α’ Εθνική.
Με κάλεσε ο πρόεδρος, θα δω τις συνθήκες και αν τα βρούμε θα απαντήσω θετικά και θα προσπαθήσω να βοηθήσω για ό,τι το καλύτερο, με όλες μου τις δυνάμεις.
Εκεί στο πρωτάθλημα μόλις τώρα τελείωσε ο πρώτος γύρος και η ομάδα θα παλέψει για να παραμείνει στην κατηγορία».
