μετά από τα τέσσερα που είχαν προηγηθεί από το 2004 στην Αθήνα, δηλαδή αυτά των Πολύμερου-Σκαθίτη (χάλκινο) στο διπλό ελαφρύ το 2004, Πολύμερου-Μούγιου (ασημένιο) στο διπλό σκιφ ελαφρών βαρών στο Πεκίνο το 2008, Τσιάβου-Γιαζιτζίδου (χάλκινο) στο διπλό σκιφ ελαφρών βαρών το 2012 στο Λονδίνο και το χρυσό του Στέφανου Ντούσκου στο Τόκιο το 2021 στο σκιφ.
Οι Αντώνης Παπακωνσταντίνου και Πέτρος Γκαϊδατζής, στον τελικό, στο Παρίσι, πέρασαν 3οι τα 1.000 μέτρα και μετά από μάχη ακόμη και για... ψηλότερα, στο τέλος έπεσαν... σχεδόν μαζί με τους Ιταλούς στο φίνις, πίσω από τους πρώτους Ιρλανδούς. Οι Παπακωνσταντίνου και Γκαϊδατζής πέρασαν τη γραμμή του φίνις με χρόνο 6:13.44, ενώ οι ασημένιοι Ιταλοί Στέφανο Όππο και Γκάμπριελ Σοάρες έφεραν χρόνο 6:13.33. Οι Έλληνες κωπηλάτες απώλεσαν το ασημένιο μετάλλιο για 11 κλάσματα του δευτερολέπτου.
ΟΙ ΖΩΗ ΦΙΤΣΙΟΥ ΚΑΙ ΜΙΛΕΝΑ ΚΟΝΤΟΥ
Λίγη ώρα μετά την κατάκτηση του χάλκινου μεταλλίου στο διπλό σκιφ ελαφρών βαρών ανδρών από τους Αντώνη Παπακωνσταντίνου και Πέτρο Γκαϊδατζή, οι Ζωή Φίτσιου και Μιλένα Κοντού αναδείχτηκαν «χάλκινες» στο ίδιο αγώνισμα, των γυναικών. Στην πρώτη συμμετοχή τους σε Ολυμπιακούς Αγώνες, χάρισαν στην Ελλάδα το 4ο κατά σειρά μετάλλιο στο Παρίσι και το 6o Ολυμπιακό μετάλλιο στην ελληνική κωπηλασία. Αυτό είναι και το δεύτερο Ολυμπιακό μετάλλιο της ελληνικής κωπηλασίας στις γυναίκες, μετά το χάλκινο που είχαν κατακτήσει στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου 2012 οι Αλεξάνδρα Τσιάβου και Χριστίνα Γιαζιτζίδου, στο ίδιο αγώνισμα, το διπλό σκιφ ελαφρών βαρών.
Οι Ζωή Φίτσιου και Μιλένα Κοντού έδωσαν «μάχη» αρχικά με το πλήρωμα της Νέας Ζηλανδίας για να περάσουν από 4ες στην 3η θέση, κάτι που κατάφεραν. Οι Ζωή Φίτσιου και Μιλένα Κοντού τερμάτισαν τρίτες με χρόνο 6:49.28.