Δεν είναι τυχαίο ότι παίκτης του Απόλλωνα Λάρισας μάς είπε, μετά το τέλος του αγώνα, ότι «καλύτερα να παίζαμε κεκλεισμένων των θυρών, παρά να έχουμε τόσο κόσμο εναντίον μας σε ένα μικρό γήπεδο». Πόσο εύκολο είναι για τον Βαγγέλη Μόρα, έχοντας αγωνιστεί ο ίδιος ως παίκτης της ΑΕΛ και όντας πια προπονητής σε μια άλλη λαρισινή ομάδα, προπονώντας παίκτες, οι οποίοι μάλιστα, για διαφόρους λόγους, έφυγαν από την ΑΕΛ το καλοκαίρι (Ζαχαράκης, Κοτσιανούλης), να ανταποκριθεί στις συνθήκες ενός τέτοιου αγώνα; Αν σ’ αυτούς προσθέσουμε και μερικούς με θητεία τα προηγούμενα χρόνια, όπως ο Καλούσης (αρχηγός στην ομάδα νέων της ΑΕΛ) και ο Σιατραβάνης, αντιλαμβάνεται κανείς πόσο επίκαιρο είναι το ερώτημα «συναίσθημα ή επαγγελματισμός».
Το ερώτημα τέθηκε στη συνέντευξη Τύπου στον τεχνικό του Απόλλωνα Λάρισας Βαγγέλη Μόρα, που ήταν έξαλλος για τις αποδοκιμασίες που άκουσε. Αναλυτικά οι αυτούσιες δηλώσεις του: «Δεν θα μπω στη διαδικασία για το ότι βρίζανε κάποιοι, δεν μπορούμε να μιλάμε για αυτούς τους λίγους που θεωρούνται Αελάρες... και ας μιλήσουμε λαϊκά. Δεν θα μπω στη διαδικασία, αυτοί έχουν φτάσει σε σημείο να βρίζουν τους Λαρισαίους, δεν ξέρουν ότι είναι Λαρισαίοι οι περισσότεροι εδώ πέρα. Εγώ χαίρομαι που ήρθε ο κόσμος, υπάρχουν παιδιά της Λάρισας τα οποία μπορούν να παίξουν ποδόσφαιρο.
Ο Απόλλωνας αυτήν τη στιγμή, τουλάχιστον με εμένα, πρεσβεύει αυτό, πρεσβεύει ότι υπάρχουν παιδιά της Λάρισας που τους δίνεται η δυνατότητα να δείξουν ότι μπορούν και μένω μόνο σε αυτό. Τώρα το συναίσθημα δεν είναι καθόλου μα καθόλου εύκολο, ούτε για μένα δεν ήταν εύκολο, είχα πεντακόσιους (500) σφυγμούς από την αρχή και προσπαθώ να είμαι ήρεμος όταν αγωνίζομαι με την ΑΕΛ. Δεν είναι εύκολο να το διαχειριστεί κάποιος. Για αυτό λέμε καμιά φορά, καλύτερα να είσαι μακριά από την ομάδα που αγαπάς παρά να είσαι σε αυτή, γιατί έτσι στο τέλος βγαίνεις και θιγμένος από όλα αυτά.
Οπότε δεν μπαίνω σ’ αυτήν τη διαδικασία των δέκα πιτσιρικάδων που υπάρχουν, δεν γνωρίζουν ποιος είναι Λαρισαίος και ποιος είναι ποιος.
Εγώ χαίρομαι που σήμερα ήρθανε, καλά κάνανε που υποστήριξαν την ΑΕΛ, υποστήριξαν την ομάδα της πόλης μας που έχει ιστορία, και είναι η ΑΕΛ, και όνειρο όλων μας από μικρά παιδιά ήταν να αγωνιστούμε εκεί, όπως είναι και όλων των ποδοσφαιριστών που ήταν, κάποιοι δεν τα καταφέρανε, υπάρχει και ένα κίνητρο παραπάνω να αποδείξουν για ποιον λόγο έφυγαν από την ΑΕΛ. Δεν είναι όμως εύκολο να το διαχειριστείς, είναι μικρά παιδιά, δεν είναι ο Σάββας (σ.σ. Σιατραβάνης), ο οποίος μπορεί να το διαχειριστεί ή ο Λίταινας που είναι μεγάλος. Δεν πέρασε βέβαια από την ΑΕΛ, αλλά μπορεί να το διαχειριστεί. Παίκτες σαν τον Ζαχαράκη, σαν τον Τόλη (Κουτσιανούλη), είναι μικρά παιδιά που το καλοκαίρι ήταν στην ΑΕΛ και φύγανε, για τους χι-ψι λόγους, δεν έχει να κάνει, δεν είναι εύκολο, εννοείται δεν είναι εύκολο. Αλλά από εκεί και πέρα, εγώ χαίρομαι που τους έχω, χαίρομαι που μπορώ και δουλεύω, χαίρομαι που με ακολουθούνε, χαίρομαι που προσπαθούμε να παίξουμε ποδόσφαιρο κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, το ξαναλέω, κι αυτές που κάνουμε προπόνηση κι αυτές που επικρατούν κάθε φορά και όλα αυτά τα οποία ακούγονται για εμάς. Δεν απασχολεί, δεν με απασχολεί τι έκανε ο Απόλλωνας παλιά, αν έκανε, τι έκανε, δεν μπαίνω σ’ αυτήν τη διαδικασία καν, εμένα με απασχολεί τι έχω εγώ και τι προσπαθώ να δώσω εγώ μαζί με τους παίκτες μου. Τώρα από εκεί και πέρα όλα τα αλλά είναι… Εγώ αυτήν τη στιγμή βλέπω έναν Απόλλωνα, ο οποίος προσπαθεί να παίξει καλό ποδόσφαιρο, προσπαθεί να πάρει αποτελέσματα μέσα στο γήπεδο, προσπαθεί να χαρεί αυτό που κάνει κάτω από δύσκολες συνθήκες. Αυτά!».
ΦΙΛΙΚΟ ΣΤΟ ΚΟΣΟΒΟ
Η ομάδα του Απόλλωνα πήγε στο Κόσοβο, όπου θα δώσει φιλικό παιχνίδι στην Πρίστινα με τη φερώνυμη ομάδα (4η στο Πρωτάθλημα που έχει διακοπεί λόγω Μουντιάλ) ως φιλοξενούμενή της λόγω δεσμών που υπάρχουν με την παρουσία του Χούμολι στη λαρισινή ομάδα.
Πιθανότατα η ομάδα του Απόλλωνα Λάρισας θα μείνει στην επιστροφή στη Θεσσαλονίκη, ενόψει του αγώνα με τον Απόλλωνα Πόντου την ερχόμενη Δευτέρα.
Του Σωτ. Κέλλα
Φωτ.: Κώστας Τσάντζος
