Για το βιβλίο αυτό στον πρόλογό του ο συγγραφέας γράφει: «Σε κάθε χωριό, μικρό ή μεγάλο, ακούγονταν και ακούγονται ακόμα και σήμερα πολλά τραγούδια: γαμήλια, πασχαλιάτικα, κλέφτικα, μοιρολόγια και νανουρίσματα-ταχταρίσματα. Τα τραγούδια αυτά τα ακούγαμε, μικρά παιδιά, στους αρραβώνες, στους γάμους, στα πανηγύρια, τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά, στα νυχτέρια και στις κηδείες.
Στον θεσσαλικό χώρο ακούγονται σχεδόν τα ίδια τραγούδια, με μικρές διαφοροποιήσεις στους στίχους και στη μουσική χροιά. Το γεγονός αυτό οφείλεται στη μεταφορά τους, μέσω των μουσικών οργανοπαιχτών, από τόπο σε τόπο, στους γάμους και στα πανηγύρια. Ο λαός μας, με τα τραγούδια του, εξύμνησε τα κατορθώματα των κλεφταρματολών, εξέφρασε τις χαρές και τις λύπες της ζωής, την αγάπη και τον πόνο.
Στην Αγρελιά, στους γάμους και στα πανηγύρια και παλιότερα στα νυχτέρια, λέγαμε πολλά τραγούδια. Ένα μέρος από αυτά, λόγω της εξέλιξης έχουν λησμονηθεί. Για να μην λησμονηθούν ολοκληρωτικά, σκέφτηκα να καταγράψω όσα θυμόμουν, όσα μου θύμισαν γνωστοί και φίλοι και όσα επανέφερα στη μνήμη μου διαβάζοντας σχετικά τοπικά δημοσιεύματα και βιβλία. Τα τραγούδια αυτά προσφέρω στους χωριανούς μου ως ένα ελάχιστο δείγμα της αγάπης προς τον γενέθλιο τόπο».
Ο Γιώργος Στουκογεώργος γεννήθηκε το 1946 στην Αγρελιά Τρικάλων και διετέλεσε μέλος της Διοίκησης της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής 2000-2004, αντιπρόεδρος της Ελληνικής Ομοσπονδίας Τζούντο 1996-2010, πρόεδρος του Εθνικού Αθλητικού Κέντρου Λάρισας Ε.Α.Κ.Λ. 2005-2010, πρόεδρος Σωματείου Βαρέων Αθλημάτων Λάρισας 1989-2012, πρόεδρος Τζούντο Κεντρικής Ελλάδος 1996-2012, πρόεδρος Πυγμαχίας Θεσσαλίας 1996-2010, αρχηγός τζούντο Μεσογειακών Αγώνων το 2001 στην Τυνησία, αρχηγός Αποστολής Τζούντο Μεσογειακών Αγώνων το 2009 στην Πεσκάρα της Ιταλίας.
Έχει γράψει τα βιβλία επίσης: 1. Τα Βαρέα Αθλήματα όπως τα έζησα (2016). 2. Ιστορικά στοιχεία για την Αγρελιά Τρικάλων (2017), 3. Τα παραδοσιακά παιχνίδια της Αγρελιάς των Τρικάλων (2018), 4. Η ζωή των Αγρελιωτών των Τρικάλων (2019), 5. Συγκομιδή δημοσιευμάτων για τους Βλαχαβαίους (2020).