Σε διεθνές επίπεδο, όλα δείχνουν ότι έτσι θα προσχωρήσουμε και τον Αύγουστο, καθώς οι Ιταλοί αγοραστές κατά παράδοση δεν πραγματοποιούν πωλήσεις αυτή την περίοδο. Την ίδια στιγμή, η λίστα τιμών στη Φότζια κατέγραψε καθοδικές τάσεις για τα ποιοτικά σιτάρια (έως και την προηγούμενη εβδομάδα), με την τιμή αποθήκης εμπόρου να διαπραγματεύεται στα 310-315 ευρώ ο τόνος. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι οι αρνητικές τάσεις καταγράφονται όλο το καλοκαίρι που η τιμή αποθήκης εμπόρου ξεκίνησε να διαπραγματεύεται στα 337-342 ευρώ ο τόνος με καθοδική πορεία. Αναλυτικότερα από 23 λεπτά στο ελεύθερο εμπόριο, μέχρι 24,6 λεπτά, τιμή που έδωσε ο Συνεταιρισμός Νίκαιας, μετά από σχετική πρόσκληση στην οποία πλειοδότησε η «Μέλισσα», κυμαίνονται οι τιμές για το σκληρό σιτάρι στο νομό Λάρισας. Όσοι έχουν τη δυνατότητα να αποθηκεύσουν και να περιμένουν καλύτερες ειδήσεις δεν βιάζονται, όσοι όμως αντιμετωπίζουν πρόβλημα ρευστότητας, ελέω και των κακών πληρωμών που έγιναν από τον ΕΛΓΑ, αναγκάζονται να κλείσουν συμφωνίες στις παραπάνω τιμές.
Στον πρόσφατο διαγωνισμό του Συνεταιρισμού Νίκαιας, η «Μέλισσα» έδωσε την καλύτερη τιμή (24,6 λεπτά). Οι πιέσεις που ασκήθηκαν στη διοίκηση του Συνεταιρισμού ώστε να κηρύξει άγονο τον διαγωνισμό δεν απέφεραν καρπούς, καθώς κρίθηκε σκόπιμο να δοθεί η δυνατότητα σε όσους θέλουν να πουλήσουν. Οι υπόλοιποι, που είναι και οι περισσότεροι θα περιμένουν καλύτερες ειδήσεις από τη διεθνή αγορά. Ο πρόεδρος του Συνεταιρισμού Αντώνης Ρεντζιάς σημειώνει πως «από Σεπτέμβριο, εκτός απρόοπτου θα υπάρξει και νέα πρόσκληση ανοιχτού διαγωνισμού». Υπενθυμίζεται ότι ο Συνεταιρισμός Νίκαιας εμπορεύεται 6.000 περίπου τόνους. Οι περισσότεροι έχουν κλείσει συμφωνίες μέσω συμβολαίου με τη Μέλισσα στα 28 λεπτά. Όσον αφορά τον Συνεταιρισμό Πλατυκάμπου, η διοίκηση δέχεται αφόρητες πιέσεις να ανοίξει τα χαρτιά της και να δώσει τιμές. Ο πρόεδρος Γιάννης Κουκούτσης προφανώς δυσαρεστημένος από το κλίμα που επικρατεί δεν βιάζεται να το πράξει χωρίς όμως να αποκλείει το σενάριο μέχρι και τον 15 Αύγουστο να ενδώσει (3.000 οι αποθηκευμένοι τόνοι). Ο Γιάννης Κουκούτσης εκτιμά ότι «αν δεν σταματήσουν οι αθρόες εισαγωγές στην Ευρώπη μέσω της Μαύρης θάλασσας τα μηνύματα για τους αγρότες δεν θα είναι ευχάριστα».
Αξίζει να σημειωθεί πάντως ότι οι περισσότεροι παραγωγοί σκληρού σίτου βρίσκονται σε σύγχυση. Τα νέα που δέχονται είναι διφορούμενα. Χαρακτηριστική η απάντηση του Αντώνη Ρεντζιά «ποια τιμή θεωρεί ότι είναι η πλέον συμφέρουσα». «Εξαρτάται από ποια πλευρά την προσεγγίζεις. Την χρηματιστηριακή, την κάλυψη του κόστος παραγωγής ή την πληρωμή βάση ποιοτικών χαρακτηριστικών του προϊόντος»...