Κι αυτό παρά το γεγονός ότι, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, οι καλλιεργούμενες εκτάσεις έχουν μείνει σχεδόν σταθερές.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΣΠΕΛ,
-«Στην τελευταία καλλιεργητική περίοδο Ιούλιος 2015-Ιούλιος 2016 η συνολική κατανάλωση μειώθηκε στους 730.992 τόνους, 6% χαμηλότερη από την αντίστοιχη κατανάλωση της καλλιεργητικής περιόδου Ιούλιος 2014 – Ιούλιος 2015.
-Σημαντική μείωση που ξεπερνά το 10% σημειώθηκε στην κατανάλωση σύνθετων λιπασμάτων (ΝΡ/ ΝΡΚ/ΡΚ), καθώς και στη χρήση αζωτούχων λιπασμάτων. Η μείωση αυτή παρατηρείται και στις μονάδες αζώτου, φωσφόρου και καλίου. Για την καλλιεργητική περίοδο Ιούλιος 2015 – Ιούλιος 2016 οι μονάδες Ν είναι 181.523 τόνοι, έναντι 199.425 τόνοι που ήταν την καλλιεργητική περίοδο Ιούλιος 2014 – Ιούλιος 2015, δηλαδή μειωμένες κατά 10%. Μειωμένες σημαντικά είναι και οι μονάδες φωσφόρου και καλίου, 52.171 τόνοι και 45.870 τόνοι αντίστοιχα, δηλαδή 6,5 και 5,5% χαμηλότερες από τις αντίστοιχες μονάδες του Ιουλίου 2014-Ιουλίου 2015.
ΟΛΟ ΚΑΙ ΛΙΓΟΤΕΡΑ
Ο ΣΠΕΛ εκτιμά ότι «η μείωση δεν είναι συγκυριακή» καθώς κάθε χρόνο και για κάθε καλλιεργητική περίοδο χρησιμοποιούνται όλο και λιγότερα λιπάσματα. «Το γεγονός αυτό επιφέρει αρνητικές συνέπειες τόσο στην υποβάθμιση της γονιμότητας των εδαφών όσο στη μείωση της παραγωγής, με σοβαρό αντίκτυπο πλέον και στην ποιότητα των παραγόμενων προϊόντων», επισημαίνει το ΔΣ του ΣΠΕΛ που αποφάσισε να αναλάβει πρωτοβουλίες σε συνεργασία με τους ερευνητικούς φορείς της χώρας, για την ανάδειξη του ρόλου των λιπασμάτων στη γεωργία και στην παραγωγή προϊόντων υψηλής διατροφικής αξίας.
«Η προσθήκη των απαραίτητων λιπαντικών μονάδων στις καλλιέργειες μπορεί όχι μόνο να οδηγήσει στην παραγωγή ενός προϊόντος με υψηλή διατροφική αξία, αλλά ταυτόχρονα και σε υψηλότερο κέρδος για τους παραγωγούς», δηλώνει χαρακτηριστικά ο πρόεδρος του ΣΠΕΛ κ. Νίκος Κουτσούγερας.
«Η ΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΤΡΟΦΗΣ»
Σύμφωνα με τον ΣΠΕΛ, «τα λιπάσματα αποτελούν την τροφή της τροφής μας. Τα φυτά για την ανάπτυξή τους απαιτούν συγκεκριμένες ποσότητες θρεπτικών στοιχείων ανάλογα με το είδος τους, τη χρήση τους και το στάδιο ανάπτυξής τους. Τα λιπάσματα είναι απλές χημικές ενώσεις (πολλές από τις οποίες χρησιμοποιούνται στην ιατρική και τη φαρμακευτική) που εφοδιάζουν τα φυτά με θρεπτικά στοιχεία. Πρέπει να σημειωθεί σε όποια μορφή και αν προστεθούν τα θρεπτικά στοιχεία στο έδαφος, αυτά μετασχηματίζονται σε μια συγκεκριμένη ιοντική μορφή, με την οποία εφοδιάζονται τα φυτά. Συνεπώς τα λιπάσματα έχουν τον ίδιο ρόλο στα φυτά που έχουν οι τροφές για τον άνθρωπο.
Παράλληλα σύμφωνα με μελέτες του Παγκόσμιου Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας (F.A.O) οι σύγχρονες πρακτικές διαχείρισης στη γεωργία όχι μόνο οφείλουν να προσανατολιστούν στην αντιμετώπιση του επισιτιστικού προβλήματος, αλλά και στην παραγωγή φυτικών προϊόντων υψηλής διατροφικής αξίας. Τα λιπάσματα έχουν να επιτελέσουν σήμερα ακόμη έναν σημαντικό ρόλο, όπως την παραγωγή ποιοτικών προϊόντων, πλούσια σε θρεπτική αξία. Η έλλειψη θρεπτικών στοιχείων στα φυτά που μπορεί να οφείλεται σε μεγάλο βαθμό και στη μη ορθή λίπανση έχει παρατηρηθεί ότι προκαλεί μεταβολικές διαταραχές στα φυτά. Αυτό έχει ως συνέπεια και την υποβάθμιση της ποιότητας των παραγόμενων προϊόντων, με σημαντικές ελλείψεις σε ανόργανα στοιχεία, βιταμίνες, φυτικές ίνες, ιχνοστοιχεία, αντιοξειδωτικά κτλ. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι η παραγωγή σιταριού υψηλής ποιότητας (πρωτεΐνη >13%, υαλώδη >90%), εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό εκτός από την ποικιλία, και από την ισορροπημένη λίπανση».
