Σύμφωνα με ανακοίνωση της ΕΚΕ «αυτή η κίνηση ήταν μια συμβολική πράξη διαμαρτυρίας από την πλευρά των μεταποιητών για την απαράδεκτη ποιότητα του συμπύρηνου που παραλήφθηκε την πρώτη εβδομάδα λειτουργίας των εργοστασίων και κυρίως τη συγκομιδή και παράδοση πράσινων, εντελώς άγουρων ροδάκινων. Επιδιώκουμε με αυτό τον τρόπο να κρούσουμε τον κώδωνα του κινδύνου για το συμπύρηνο και τα προϊόντα του, κομπόστα, χυμό, κατεψυγμένα που φέρνουν εισόδημα σε 12.000 αγροτικές οικογένειες και χιλιάδες εργαζόμενους, μόνιμους και εποχικούς. Τα σημάδια από τις αγορές διάθεσης του τελικού προϊόντος δεν είναι καλά. Οι ανταγωνιστές μας, κυρίως οι Κινέζοι, ανεβάζουν χρόνο με το χρόνο την ποιότητα των προϊόντων τους. Αντιθέτως, εμείς, κάθε χρόνο ανταποκρινόμαστε όλο και πιο δύσκολα στις προσδοκίες των πελατών για κορυφαία ποιότητα, που είναι το συγκριτικό πλεονέκτημα των προϊόντων μας και ο λόγος που παραμένουμε η πρώτη σε εξαγωγές κομπόστας ροδάκινου χώρα στον κόσμο. Όλοι γνωρίζουμε ότι όσο καλή δουλειά και αν γίνει στο εργοστάσιο, η ποιότητα της κομπόστας αλλά και το κόστος της είναι συνάρτηση της ποιότητας των φρούτων. Τα τελευταία χρόνια, η ποιότητα αυτή είναι κάθε χρόνο και χειρότερη. Παρουσιάστηκε δε και το νέο και ανεξήγητο φαινόμενο τα ροδάκινα να συγκομίζονται πράσινα, κάτι που πλήττει τόσο τη βιομηχανία που δεν έχει καμία χρήση για αυτά τα ροδάκινα όσο και τον αγρότη που χάνει σε κιλά παραδοτέου προϊόντος και συνεπώς σε εισόδημα. Οι λόγοι για την υποβάθμιση της ποιότητας του συμπύρηνου είναι πολλοί και σύνθετοι. Η διάλυση των συνεταιρισμών, οι οικονομικές δυσκολίες των αγροτών που αδυνατούν να αντεπεξέλθουν στα έξοδα της φροντίδας των χωραφιών τους, η αγανάκτηση του αγρότη για τα συσσωρευμένα προβλήματα που εκφράζεται αυτοκτονικά ως οργή εναντίον της ίδιας της παραγωγής του, οι διάφοροι τυχάρπαστοι «έμποροι» που λυμαίνονται το προϊόν παράτυπα και παράνομα κάθε καλοκαίρι κάτω από ομπρέλες και μέσα σε βενζινάδικα, αλλά και οι βιομηχανίες που κάτω από την πίεση της παραγωγής που πρέπει να βγει σε 45 ημέρες και των παγίων εξόδων που τρέχουν αναγκάζονται να ρίξουν τον πήχη των απαιτήσεών τους και παραλαμβάνουν ροδάκινα κακής ποιότητας, προερχόμενα από οποιαδήποτε πηγή. Ξέρουμε μετά από τόσα χρόνια ότι ούτε βιομηχανίες χωρίς καλούς παραγωγούς συμπύρηνου μπορούν να υπάρξουν, ούτε παραγωγοί χωρίς βιομηχανίες. Πρέπει όλοι να καταλάβουμε ότι η ποιότητα είναι προς όφελος όλων μας και η υποβάθμισή της θα είναι η καταστροφή μας. Ένα πράσινο ροδάκινο που θα μπει σε ένα κουτί μπορεί να σημάνει επιστροφή προϊόντων, απώλεια ενός πελάτη, υποβάθμιση της αξιοπιστίας μιας επιχείρησης. Είναι στο χέρι μας να κοιταχτούμε στα μάτια και να αποφασίσουμε αν θέλουμε να σώσουμε το προϊόν αυτό ή αν θα παραδώσουμε τα σκήπτρα της ποιότητας και άρα τα εισοδήματά μας στον ανταγωνισμό».