Οι μέρες περνούν χωρίς να έρχεται η μεγάλη ζέστη, αντιθέτως σαν να φθινοπώριασε, οι θερμοκρασίες χαμηλότερες από τις συνηθισμένες για την εποχή. Ευτυχώς, δηλαδή, που έχει μεγαλώσει η μέρα...
Υπομονή μέχρι το Σάββατο λένε, αύριο που το θερμόμετρο θ’ αρχίσει ν’ ανεβαίνει. Και θα συνεχίσει την ίδια πορεία καθημερινά ως τις αρχές της επόμενης εβδομάδας.
Μέντιουμ
* - ΑΕΚ είστε;
Ο Κυρ. Μητσοτάκης κουβέντιαζε με πιτσιρικάδες περιοδεύοντας το πρωί στην Αλεξανδρούπολη.
- Έχετε καλές πιθανότητες για το Πρωτάθλημα. Μπράβο παιδιά...
Το ίδιο βράδυ οι ελπίδες της ΑΕΚ συνετρίβησαν στο «Γ. Καραϊσκάκης», με τους κιτρινόμαυρους να κάνουν ίσως τη χειρότερή τους εμφάνιση. (Κι ο κόουτς Αλμέιδα έψαχνε τι έφταιξε...).
Αλλάζει
* ΝΕΑ εικόνα κατέγραφαν στη γειτονιά συζητώντας οι Λαρισαίοι.
- Και η Γκορντάνα Σιλιάνοφσκα του εθνικιστικού «Βε Με Ρο» εκλέχθηκε πολύ άνετα πρόεδρος, αλλά και ο παλιός εξτρεμιστής Φρέντη Μπελέρη θα εκλεγεί εύκολα τον άλλον μήνα ευρωβουλευτής. (Εδώ είναι Βαλκάνια, δεν είναι παίξε-γέλασε...).
Υπομονή
* ΜΕ τις δημοσκοπήσεις διαρκώς στο προσκήνιο, με παρόμοια αποτελέσματα, ο «Κάλχας» μαντεύει: Στο ενδεχόμενο που η ΝΔ πάει τόσο καλά όσο λένε οι πλέον αισιόδοξοι, ήτοι 34%, 35% και βάλε, μπορεί να μπερδευτεί το σενάριο με τον ανασχηματισμό. Αυτό άρχισε να κυκλοφορεί από χθες και με δεδομένο ότι το κυβερνών κόμμα καταγράφεται σταθερά γύρω ή πάνω από τον πήχη του 33%.
Σου λένε πολλοί, «αφού οι πολίτες δίνουν τόσο υψηλό ποσοστό, σημαίνει ότι η κυβέρνηση πάει καλά. Άρα, δε χρειάζεται να κάψει ο πρωθυπουργός το χαρτί του ανασχηματισμού μέσα στο καλοκαίρι, αλλά να το κρατήσει για το φθινόπωρο και βλέπουμε». Ένα ποσοστό 33%+ θα εκληφθεί, δηλαδή, ως επιβράβευση της μέχρι τώρα κυβερνητικής πορείας από τις περσινές εκλογές. (Πόσο υπομονή να κάνουν περιμένοντας οι Λαρισαίοι και Θεσσαλοί ενδιαφερόμενοι, της περιφέρειας, με τους 4 υπουργούς, σε Τρίκαλα και Βόλο όμως μόνο, έναντι των 14 που μετρά η Κρήτη στο Υπουργικό Συμβούλιο).
Μεροδούλι
-μεροφάι
* Η καθημερινότητα το θέμα, μεροδούλι-μεροφάι, στη συντροφιά των Λαρισαίων.
- Αν δεν έχεις βρίσει στη δουλειά στο πρώτο τέταρτο, μάλλον έχεις πάει στη δουλειά άλλου.
* * *
* - Η ζωή σου με τέσσερις λέξεις;
- Σπίτι δουλειά δουλεία σπίτι.
* * *
* - ΤΙ γίνεται ρε φτωχάτζες; Πάτε δουλίτσα πάλι;
Για τη θέση του
* ΦΙΛΑΘΛΟΣ του Ολυμπιακού λέει, δεν υπολόγισε σωστά.
Είχε αγοράσει εγκαίρως, πολύ νωρίς, διότι τώρα πού να βρεις, εισιτήριο για τον τελικό του Conference League. Είχε μπερδευτεί, ξεχάστηκε ότι την ίδια μέρα, στις 29 Μαΐου, παντρεύεται.
Οπότε δεν μπορεί να πάει. Και ζητά, από όποιον ενδιαφέρεται για τη θέση του, να βρεθεί εκείνη την ημέρα στην τάδε εκκλησία, πληροφορώντας ότι τη νύφη τη λένε Μαρία.
Εκ παραδρομής
* ΓΙΟΡΤΑΖΕ κιόλας ο π. Αχίλλιος, του Αγίου Αχιλλίου, όμως στη λεζάντα της φωτογραφίας του χθες αναφέρθηκε εκ παραδρομής ως Ιγνάτιος, ίσως επειδή ήταν στενός συνεργάτης του μακαριστού Μητροπολίτη Ιγνατίου, ως πρωτοσύγκελος τότε της Μητρόπολης.
Μ. Στεφανίδης
* ΜΕΣΑ σε όλα τα έργα-άγνωστους θησαυρούς της Δημοτικής Πινακοθήκης που θα εκτίθενται από αύριο στο Μουσείο Γ.Ι. Κατσίγρα, οι επισκέπτες θα ανακαλύψουν και ένα πορτρέτο του προέδρου της Καλλιτεχνικής Επιτροπής, Μάνου Στεφανίδη, που έφτιαξε για εκείνον πριν από 30 χρόνια ο ζωγράφος, πανεπιστημιακός και πρώην βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρης Σεβαστάκης. «Δεν είναι κάτι εγωιστικό. Τον πήρα τηλέφωνο και του είπα ότι είναι κάτι που θα ήθελα να το έχει η πόλη της Λάρισας» έσπευσε να ξεκαθαρίσει, για να προλάβει τυχόν σχόλια...
Το πορτρέτο αλήθεια είναι εκπληκτικό και μάλιστα, είναι αντικατοπτρισμός... ο Μάνος Στεφανίδης και ο «ανάποδος» Μάνος Στεφανίδης... όπως του είπε ο φίλος του και αντιπρόεδρος της Καλλιτεχνικής Επιτροπής Δ. Ζουρούδης. Όταν ο άνθρωπος έχει την αίσθηση του χιούμορ, η συνταγή δεν μπορεί παρά να πετύχει... Φυσικά, με βασικά συστατικά την εμπειρία και τις γνώσεις.
* * *
* EΙΠΕ και άλλα ωραία, αλλά και αλήθειες ο νέος πρόεδρος της Καλλιτεχνικής Επιτροπής: «Θλιβερό να βλέπεις ένα βαρετό μουσείο και ακόμα πιο λυπηρό ένα άδειο μουσείο». Άδικο έχει; Η Λάρισα διαθέτει πολλά και αξιόλογα μουσεία, κάτι όμως λείπει...
Πάντως, ο Μ. Στεφανίδης δεν ήρθε για να περάσει απαρατήρητος και όσοι πάρουν μια γεύση από τη νέα έκθεση που εγκαινιάζεται αύριο, θα καταλάβουν και θα ξαφνιαστούν.
Ν.Π.
Όι-όι μάνα μ’...
* ΕΠΕΙΔΗ προέκυψαν αντιδράσεις και διαμαρτυρίες για τη φετινή συμμετοχή του Ισραήλ στη «Eurovision» κι επειδή αρμοδίως αντιτάχθηκε ότι το φεστιβάλ είναι πέρα από την πολιτική, λες και είναι πολιτική αυτό που γίνεται στην Παλαιστίνη, ο Λαρισαίος Ν.Ν. θυμήθηκε την ελληνική συμμετοχή στον διαγωνισμό πριν μισό αιώνα.
Το 1976, με φρέσκια την τουρκική εισβολή και το δράμα της Κύπρου, η Ελλάδα έστειλε στη «Eurovision» τη Μαρίζα Κωχ με το «Παναγιά μου, Παναγιά μου» κι ήταν λέει ιδέα του Μάνου Χατζιδάκι, τότε διευθυντή του Τρίτου Προγράμματος.
* * *
* Η χώρα δεν πήγε να κερδίσει. Το τραγούδι πήρε τη 13η θέση, συγκεντρώνοντας μόλις 20 βαθμούς, 8 από τη Γαλλία, 5 από την Ιταλία, 4 από την Ισλανδία, 2 από το Βέλγιο και 1 από την Πορτογαλία.
Ένα βαθιά πολιτικό τραγούδι, διαμαρτυρία για την τουρκική εισβολή. Εξαιτίας του η Τουρκία είχε αποχωρήσει από τον διαγωνισμό, ενώ οι εθνικιστικές της οργάνωσης ξεσήκωσαν τους Τούρκους μετανάστες της Ευρώπης και οργανώθηκε διαδήλωση χιλιάδων έξω από το θέατρο που φιλοξενούσε το φεστιβάλ. Η τουρκική κρατική τηλεόραση διέκοψε τη μετάδοση του διαγωνισμού την ώρα της ελληνικής συμμετοχής.
Η ασφάλεια του θεάτρου ενημέρωσε για ύπαρξη ελεύθερου σκοπευτή, που θα πυροβολούσε τη Μαρίζα Κωχ αν τραγουδούσε αυτούς τους στίχους και τη συμβούλεψαν να μην εμφανιστεί. Εκείνη υπέγραψε ότι βγαίνει στη σκηνή με δική της ευθύνη.
* * *
* ΚΑΙ προκάλεσε ρίγη: Παναγιά μου, Παναγιά μου, παρηγόρα την καρδιά μου...
Κάμπος γεμάτος πορτοκάλια, όι-όι μάνα μ’
Που πέρα ως πέρα απλώνετ’ η ελιά
Γύρω χρυσίζουν τ’ ακρογιάλια, όι-όι μάνα μ’Στον τόπο αυτό όταν θα πάτε, όι-όι μάνα μ’
Σκηνές αν δείτε, αν δείτε στη σειρά
Δε θα ‘ναι κάμπινγκ για τουρίστες, όι-όι μάνα μ’
Θα ‘ναι μονάχα, μονάχα προσφυγιάΠαναγιά μου, Παναγιά μου, παρηγόρα την καρδιά μου
Κι αν δείτε ερείπια γκρεμισμένα, όι-όι μάνα μ’
Δεν θα ‘ναι απ’ άλλες, απ’ άλλες εποχές
Από ναπάλμ θα ‘ναι καμμένα, όι-όι μάνα μ’Κι αν δείτε γη φρεσκοσκαμμένη, όι-όι μάνα μ’
Δεν θα ‘ναι κάμπος, κάμπος καρπερός
Σταυροί θα είναι φυτεμένοι, όι-όι μάνα μ’
Που τους σαπίζει, σαπίζει ο καιρός
Παναγιά μου, Παναγιά μου, παρηγόρα την καρδιά μου...
* * *
* ΣΤΗΝ επιστροφή, ο Μάνος Χατζιδάκις ξεκαθάρισε: «Διάβασα πολλές επικρίσεις εναντίον της Ραδιοφωνίας, για το ότι δεν εναρμονίστηκε με το επίπεδο της Eurovision και για το ότι δεν έγινε «δημοκρατικότερα» η επιλογή, ώστε «να πετύχουμε»... Διαλέξαμε ένα τραγούδι που μας ταιριάζει και δεν μας έκαμε εκ των υστέρων να ντραπούμε. Αν πετυχαίναμε, ίσως να ντρεπόμουν, μια κι εγώ προσωπικά σαν υπεύθυνος, πρώτη φορά συνειδητοποίησα το επίπεδο του θορυβώδους αυτού διαγωνισμού...».
Σε -άκι...
* ΣΥΝΕΧΙΖΑΝ τις προσπάθειες κοινωνικού συντονισμού οι νεαροί Λαρισαίοι.
- Αν σας πούνε πάμε για ένα ποτάκι, τσιπουράκι π.χ. και ό,τι άλλο σε -άκι, την επόμενη μέρα θα χρειαστείτε ντεπονάκι. Στανταράκι.
* * *
* - Ωραίο το αναρριχητικό που έχεις στην κουζίνα.
- Πατάτες που είχα αγοράσει πέρυσι είναι.
* * *
* - ΚΑΙ ξύδι ήπιαμε και νερό στο κρασί μας βάλαμε και νερό κι αλάτι είπαμε, τι άλλο απομένει τώρα;
Λόγω του ότι...
* ΕΙΧΕ κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις «Λιβάνη», το 1987, το αστυνομικό μυθιστόρημα «Σάβανο για ένα αηδόνι», παράξενος τίτλος, αλλά ταιριαστός, καθότι το στόρι διαδραματίζεται στη Σχολή Νοσοκόμων Ναϊτινγκέιλ, στο Οίκημα των Αηδονιών. Πάντως, κυκλοφόρησε ξανά στα ελληνικά το 2012, από τις εκδόσεις «Καστανιώτη», με τον ουδέτερο τίτλο «Μια άψογη δολοφονία». Η Π. Ντ. Τζέιμς το είχε γράψει στα 1971, η Αγγλίδα συγγραφέας που από ορισμένους θεωρείται σπουδαιότερη της συμπατριώτισσάς της Αγκάθα Κρίστι, καθώς δημιουργούσε λογοτεχνία κι όχι απλώς ιστορίες μυστηρίου. Βέβαια, από τότε, το αστυνομικό μυθιστόρημα γνώρισε ακόμα μεγαλύτερη άνθιση παγκοσμίως. Κι η Πι. Ντι. Τζέιμς, η οποία ξεπερνά τα όρια και τις συμβάσεις του αστυνομικού μυθιστορήματος, αναλύει, στον πρόλογο της έκδοσης του 1987, την άποψή της για τους λόγους επιτυχίας του είδους, αποκαλύπτοντας και την κοσμοαντίληψή της.
* * *
* - ΠΙΣΤΕΥΩ, λέει, πως οι ιστορίες με ντετέκτιβ ανθούν κυρίως σε εποχές όπου κυριαρχεί η απογοήτευση, η απαισιοδοξία. Στην εποχή μας βιώνουμε ένα συναίσθημα βαθιάς ματαιότητας και διάψευσης. Προσπαθήσαμε να λύσουμε μεγάλα διεθνή προβλήματα, όπως η πείνα, ο ρατσισμός και η παγκόσμια οικονομική κρίση, και αποτύχαμε. Φαίνονται και παραμένουν άλυτα. Αντίθετα, στις ιστορίες με ντετέκτιβ, οι γρίφοι, όσο δύσκολοι κι αν είναι, έχουν κάποια λύση. Αυτό μας βοηθά να επιβεβαιώσουμε πως το Σύμπαν, και το καθετί που υπάρχει σ’ αυτό, υπόκειται σε μια λογική. Και οι ιστορίες αυτές αποτελούν ιεροτελεστίες τάξης και λογικής μέσα σ’ έναν κόσμο που αποδιοργανώνεται καθημερινά όλο και περισσότερο. (Πόσο μάλλον τόσες δεκαετίες μετά...).
Επί σκοπώ
* ΗΤΑΝ ένα αγοράκι που έσπρωχνε στην ανηφόρα ένα μεγάλο και βαρύ καρότσι. Κάποιος περαστικός το είδε, το λυπήθηκε και το βοήθησε να ανεβάσει το καρότσι στο τέρμα της ανηφόρας. Κι όταν έφτασαν, είπε να το συμβουλεύσει.
- Δε λες στους γονείς σου ότι είναι ντροπή να σε βάζουν να κάνεις τέτοιες βαριές δουλειές;
- Τους το είπα κύριε, λέει το παιδί.
- Και τι σου απάντησαν;
- Σπρώξε εσύ και όλο και κάποιο κορόιδο θα βρεθεί να σε βοηθήσει.
* ΛΙΓΟ οι κυκλοφοριακές ρυθμίσεις για τον Διεθνή Ποδηλατικό Αγώνα, λίγο η μηχανική βλάβη του φορτηγού στη Φαρσάλων, μετά τον έλεγχο από το τελωνείο, χθες το μεσημέρι, να το κυκλοφοριακό έμφραγμα για σχεδόν μία ώρα στην Ηρώων Πολυτεχνείου, αλλά και στη Φαρσάλων. Με τα νεύρα όλων να μην κρύβονται...
* ΚΑΜΑΡΩΝΕΙ η Λάρισα ότι διαθέτει το μοναδικό Αρχαίο Θέατρο μέσα σε πόλη. Να, όμως, που υπάρχει κι άλλο. Σε απόσταση μικρότερη των 300 χιλιομέτρων βρίσκεται το Αρχαίο Θέατρο της Οχρίδας, στη Βόρεια Μακεδονία, μέσα σε μια πόλη μεγέθους Καρδίτσας, δίπλα στην ομώνυμη λίμνη. Μικρότερο, βέβαια, αυτό, αλλά «βίοι παράλληλοι» με εκείνο της Λάρισας. Η ανέγερσή του χρονολογείται, επίσης, από την ελληνιστική περίοδο, το 200 π.Χ., οι Ρωμαίοι το χρησιμοποίησαν κατόπιν κι αυτό ως αρένα, στους νεότερους χρόνους καταχώθηκε και τη δεκαετία του ‘80, και εκεί, εντοπίστηκαν μάρμαρα με αρχαιοελληνική διακόσμηση στη διαδικασία ανέγερσης οικοδομών. Επελήφθησαν οι αρχαιολόγοι. Ανασκαφή, αποκάλυψη, αποκατάσταση. Ό,τι ακριβώς έχει συμβεί και με αυτό της Λάρισας. Κι εδώ εντοπίζεται η διαφορά στα δύο μνημεία. Εκείνο το Αρχαίο Θέατρο λειτουργεί από τα τέλη της δεκαετίας του 1980, πριν τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, φιλοξενώντας σημαντικές εκδηλώσεις του θερινού Φεστιβάλ της Οχρίδας. Της Λάρισας, πότε; Και γιατί; (Ναι, κορόιδευε ο Λαρισαίος επισκέπτης Στ.Κ., όμως αυτοί δεν έχουν λεφτά να πληρώσουν το παράβολο συμμετοχής στη Γιουροβίζιον...).
* ΚΑΙ να που βρήκε στέγη για τα μικρά της κάτω από τα φωτοβολταϊκά στα πρανή του Αγίου Αχιλλίου, ανάμεσα στα σκουπίδια βέβαια...
* ΠΑΝΤΟΥ, λέει, μας αντιγράφουν τελικά. Μετά από πολλά χρόνια και στη Γιουροβίζιον.
