Αν αυτές τις μέρες παρακολουθούσες Μετεωρολογικό Δελτίο στο BBC, εκεί που δείχνουν τον καιρό σε όλο τον πλανήτη, θα έβλεπες ότι τρεις περιοχές όλες κι όλες ξεπερνούσαν το σαραντάρι. Το Χαρτούμ (Σουδάν), το Νέο Δελχί (Ινδία) και η ... ηρωική Λάρισα. Όλη η υπόλοιπη Ευρώπη απολάμβανε δροσούλες μεταξύ 20 και 30 βαθμών, το ίδιο και το λοιπό βόρειο ημισφαίριο.
Έτσι, για να ξέρουμε πού ζούμε. Και πόσο ανθεκτικά όντα είμαστε οι Θεσσαλοί.
Ελεύθερα
*Η ΚΟΙΝΟΤΟΠΙΑ της ημέρας.
«Βούλιαξαν από κόσμο τα παράλια της Λάρισας».
Στην πραγματικότητα με την ολοκλήρωση και των πανελλαδικών εξετάσεων, ήταν το πρώτο ελεύθερο Σαββατοκύριακο. Και το πρώτο χωρίς μάσκες στους εξωτερικούς χώρους. Κανονικότητα μεν, αλλά και ο φόβος των μεταλλάξεων πάντα εδώ. Οι εμβολιασμοί συνεχίζονται και χθεσινή δημοσκόπηση δείχνει ότι το 65% των Ελλήνων τάσσεται υπέρ του υποχρεωτικού εμβολιασμού. Τον ... Πολάκη τον ρώτησαν;).
Παναγιώταινα
*ΙΟΥΛΙΟΣ επί θύραις... Και ακόμη να έρθουν στη χώρα οι τουρίστες απ’ τον Βορρά. Σχετικά περιορισμένες και οι κρατήσεις. Κάθε χώρα προσπαθεί να περιορίσει τις μετακινήσεις των πολιτών της φοβούμενη αναζωπύρωση της πανδημίας. Οπότε, ίσως να θυμηθούμε ξανά τον ... Έλληνα τουρίστα... Απ’ το ολότελα, καλή κι η Παναγιώταινα λένε μερικοί. Ναι, αλλά ποιος είναι τελικά η ...Παναγιώταινα; Ο ρωμιός ο «λαρτζ», ο χουβαρδάς, ή οι ...allinclusive από τον Βορρά;
Διπλο-εμβολιασμένοι
*Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ του Ολυμπιακού Πειραιώς το αποφάσισε και το ανακοίνωσε: Στο γήπεδο θα μπαίνουν μόνο οι εμβολιασμένοι.
Στο «Αλκαζάρ» τα πράγματα είναι κάπως διαφορετικά. Εκτός από εμβολιασμένος για κορονοϊό θα πρέπει να είσαι εμβολιασμένος και για Κουγιο-ιό, ώστε μην έρθεις σε καμιά στενή επαφή με τον Πρόεδρα κι ανεβάσεις πυρετό!
Της αξιολόγησης
*ΚΑΘΕ πράμα στον καιρό του και τα δύσκολα Νομοσχέδια τον Ιούλιο. Στην Ελλάδα αυτό είναι ... νόμος. Οπότε. Ιούλιο θα περάσει το Νομοσχέδιο για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών που θα λείπουν σε διακοπές.
Από Σεπτέμβριο προβλέπεται να γίνει της ... αξιολόγησης το κιγκλίδωμα, με συνδικαλιστές να αποκλείουν διδακτήρια και Συλλόγους Καθηγητών να απαγορεύουν την είσοδο στους εξωτερικούς αξιολογητές.
Πολύ δύσκολη και η θέση των διευθυντών σχολικών μονάδων που επίσης θα πρέπει να αξιολογήσουν συναδέλφους τους. Μια ... μέση λύση θα είναι να κλείσουν τα σχολεία λόγω ... μετάλλαξης, οπότε η αξιολόγηση θα ... αναβληθεί, μετά μπορεί να έρθει και κανένας ανασχηματισμός, τίποτε εκλογές και ... βλέπουμε.
Κουτσούμπας
*ΕΠΑΝΕΞΕΛΕΓΗ γραμματέας του ΚΚΕ ο σύντροφος Δημήτρης Κουτσούμπας. Αναμενόμενο. Το ΚΚΕ όταν αποφασίζει να αλλάξει γραμματέα το ... συνεννοείται από τα πριν, δεν περιμένει να φτάσει «η δλιά» στις κάλπες. Και ο καιρός για αλλαγή ηγεσίας δεν ήρθε ακόμη.
Συμπαθής ο κ. Κουτσούμπας και σοβαρός πάνω απ’ όλα, κρατάει γερά τα ηνία, έστω κι αν το άλογο (ΚΚΕ) δεν λέει να καλπάσει εκλογικά. Φυσικά άλλοι είναι οι λόγοι. Ο κομμουνισμός σήμερα είναι ένα ιδεολογικό σχήμα άλλων εποχών, παγκοσμίως ξεπερασμένο. Οπότε, και που κρατιέται το ΚΚΕ ζωντανό και εν λειτουργία, με δεκάδες χιλιάδες μέλη, πάλι ως επιτυχία πρέπει να λογίζεται...
Ξανά ΠΑΣΟΚ!
*ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ενδιαφέρον βέβαια έχουν οι εκλογές για νέο Πρόεδρο στο ΚΙΝΑΛ το οποίο ο Ανδρέας Λοβέρδος υποσχέθηκε, εφόσον κερδίσει, να μετονομάσει σε ΠΑΣΟΚ. Και καθώς ο Λοβέρδος δείχνει σήμερα φαβορί, είναι πιθανόν να ξαναζήσουμε τον ... θρύλο! Ναι, το ΠΑΣΟΚ να ξαναγεννηθεί από τις στάχτες του! Και μόνο από αυτό το γεγονός -γιατί ο Έλλην είναι συναισθηματικός ψηφοφόρος- δεν θα τσιμπήσει κάποιο σοβαρό ποσοστό;
Όλοι μαζί : Πάμε γερά μωρή ΠΑΣΟΚάρααααααα.
Περαστικά
*ΕΝΑΣ δικός μας ιεράρχης, ο Γουμενίσσης Δημήτριος (πρώην Λαρίσης που μετατέθηκε λόγω αντιδράσεων των οπαδών του μακαριστού μητροπολίτη Θεολόγου) ήταν μεταξύ των θυμάτων του βιτριολιστή παπά στη Μονή Πετράκη.
Έτυχε να είναι μέλος του Συνοδικού Δικαστηρίου και βρέθηκε μέσα στην αίθουσα. Όπως ο ίδιος δήλωσε, τα τραύματά του είναι μάλλον ελαφρά, κυρίως στα μάτια, αλλά ο τρόμος που έζησαν πολύ μεγάλος.
Καλή ανάρρωση ας του ευχηθούμε ...
Οι ... ακόλουθοι
*ΣΕ τι κόσμο ζούμε;
Μα στον κόσμο που καταδικάζει μετά βδελυγμίας τον 33χρονο πιλότο για τη δολοφονία της Καρολάιν και την ίδια στιγμή σπεύδει να αυξήσει ... κατακόρυφα τους ακόλουθους του (followers) στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Η ιστορία του «δράκου» Κυριάκου Παπαχρόνη που λάβαινε διαρκώς ερωτικές επιστολές από γυναίκες σε νέα εκδοχή. Άβυσσος η ψυχή ...
Συνεχίζουν ...
*ΕΞΙΣΟΥ ... άβυσσος και η ψυχή των ΜΜΕ, που για δεύτερη συνεχόμενη εβδομάδα αναλύουν, συζητούν και σεναριολογούν γύρω από τη δολοφονία στα Γλυκά Νερά.
Μέχρι και η ...Βικολούλη, διαβάζουμε, διέκοψε την άδειά της και ξανάπιασε δουλειά.
Εμ, βέβαια ... Χάνονται τέτοιες ευκαιρίες;
Τιμή
*ΔΕΝ είναι καθόλου μικρό πράγμα για τη Λάρισα να είναι η γενέτειρα του μπασκετμπολίστα Βασίλη Σπανούλη που ανακοίνωσε το τέλος της μεγάλης καριέρας του.
Ο Σπανούλης - αν δεν το θυμάστε- είναι ο μεγαλύτερος Ευρωπαίος αθλητής στο μπάσκετ με βάση όλα τα ρεκόρ και τις επιδόσεις που σημείωσε. Και τον «γέννησε» η Λάρισα !
Γι’ αυτό και η πόλη πρέπει να τον τιμήσει ανάλογα. Είναι από τα πιο επιφανή παιδιά της.
Για τη ΔΕΗ
*ΒΡΗΚΕ τη θέση που του αρμόζει το άγαλμα του Ρήγα Φεραίου - έργο του γνωστού γλύπτη Μίμη Γεντέκου.
Αφού κακοποιήθηκε για πολλά χρόνια στην αυλή του 4ου Γυμνασίου, τοποθετήθηκε, με πρωτοβουλία του αντιδημάρχου Πάνου Σάπκα, στη γωνία των οδών Ηπείρου και Ανθίμου Γαζή, σε ειδικό βάθρο έμπροσθεν του σχολείου. Μόνο που ένας μεγάλος στύλος της ΔΕΗ είναι μπροστά του και το «πνίγει». Δεν γίνεται να μετακινηθεί ο στύλος αυτός παραδίπλα;
ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ
Τα γέρικα λιοντάρια ...
Σαν το σοφό γέρικο λιοντάρι, ο Βασίλης Σπανούλης μέτρησε τις δυνάμεις του, είδε πως δεν τον παίρνει άλλο να περιφέρεται στην άγρια ζούγκλα κι αποτραβήχτηκε στο βάθος της σπηλιάς. Ένας πραγματικός βασιλιάς δεν θ’ αφήσει ποτέ να φανεί η αδυναμία και η ανημποριά του. Αποτραβηγμένος, μακριά απ’ το πλήθος που δεν συγχωρεί την αδυναμία, θα προστατεύσει τον μύθο του... Γιατί αυτή είναι η πραγματική δύναμή του.
Θέλει, εδώ που τα λέμε και σοφία να καταλάβεις κάποια στιγμή πως ο χρόνος είναι ανίκητος. Όσο κι αν λαχταράς να είσαι πάντα επί σκηνής, γερός, δυνατός, νικητής, έρχεται και για σένα η ώρα που οι τίτλοι τέλους θα πέσουν και θα σε αναφέρουν ως «παλαίμαχο». Οδυνηρό ... Αλλά και τόσο ανθρώπινο...
Την ίδια ώρα, στα γήπεδα της Ευρώπης, ο γερο - Ρονάλντο δίνει κι αυτός τις τελευταίες του παραστάσεις. Λιοντάρι πραγματικό, μαχητής σαν τους προγόνους του, τους ατρόμητους κουρσάρους του Πόρτο, έχει υποχρεώσει τον κόσμο να μιλάει πάντα γι’ αυτόν και μόνο γι’ αυτόν, καθώς στα 36 του συνεχίζει ακόμη να καταρρίπτει ρεκόρ. Μα θα φύγει κι αυτός, όπως θα φύγει και ο Μέσι, όπως έφυγε και ο Μαραντόνα. Και στα ευρωπαϊκά γήπεδα εξακολουθούν να παίζουν ποδόσφαιρο, να προσφέρουν κάποιο θέαμα, αλλά ... Αλλά εσύ ψάχνεις να βρεις τον σταρ. Τον ηγέτη. Τον παίχτη με την αυθεντική στόφα, το πραγματικό ταλέντο... Οι ειδικοί ανησυχούν ... Πάνε πολλά χρόνια που το «εργοστάσιο» δεν βγάζει πια άλλους Ρονάλντο. άλλους Μέσι και Σπανούληδες. Σαν η γραμμή παραγωγής να έχει τεθεί εκτός λειτουργίας.
Καθώς το «Γιούρο» κοντεύει να ολοκληρωθεί, αρχίζουμε και το συνειδητοποιούμε. Πράγματι, είδαμε και καλά παιχνίδια, ωραία γκολ, πολλές ανατροπές. Μα δεν είδαμε μεγάλες ομάδες... Δεν είδαμε σχολές και συστήματα. Δεν είδαμε εθνικές ομάδες με το «ειδικό βάρος» άλλων εποχών. Δεν είδαμε τους νέους «παιχταράδες»... Όταν η συζήτηση περιστρέφεται ακόμη γύρω από τον Ρονάλντο, τον Λεβαντόφσκι ή τον Μόντριτς και άλλους αστέρες στην ... τρίτη δεκαετία ποδοσφαιρικής τους νιότης, τότε το μέλλον δεν προδιαγράφεται ευοίωνο. Ούτε το μέλλον του ελληνικού μπάσκετ, που τόση εθνική ανάταση μας χάριζε κάποτε, φαντάζει φυσικά ελπιδοφόρο.
Ο Ρίκ Πιτίνο, αυτός ο μεγάλος Αμερικανός δάσκαλος και προπονητής που ήλθε και ανέλαβε την Εθνική μπάσκετ, το είδε αμέσως. Κάλεσα, είπε τον Σπανούλη γιατί είναι ηγέτης, αλλά και για να καλύψω ένα μεγάλο κενό που υπάρχει στις ηλικίες μεταξύ 17 και 22 ετών.
Αλήθεια πού είναι αυτά τα παιδιά; Τι κάνουν ; Με τι ασχολούνται;
Τα παιδιά είναι αλλού. Ένας φιλόδοξος διευθυντής Γυμνασίου στην περιοχή μας - πραγματικό γεγονός- βρήκε τρόπο και κατασκεύασε στην αυλή του σχολείου ένα πανέμορφο γηπεδάκι ποδοσφαίρου. ¨Ήθελε να αναβιώσει την παλιά αλάνα της γειτονιάς και ήταν βέβαιος ότι τα παιδιά θα «σκοτώνονταν» ποιο να πρωτοπαίξει. Στο τέλος της χρονιάς, κάνοντας έναν απολογισμό, αναγκάστηκε με πόνο ψυχής να ομολογήσει την αποτυχία του εγχειρήματος. Το γήπεδο ελάχιστα χρησιμοποιήθηκε... Τα παιδιά στοιβάζονταν σε μια κοντινή καφετέρια και έπαιζαν videogames. Εικονική πραγματικότητα, εικονική ζωή. Κι ούτε κόπος ούτε κούραση... Πού να τρέχεις τώρα ...
Μάλλον έχει αλλάξει οριστικά η ζωή. Δεν λειτουργούν πια οι αλάνες στο Πόρτο για να βγάζουν τους νέους Ρονάλντο, και φαντάζομαι πως ούτε στα γηπεδάκια στη Γλαύκη Λαρίσης παίζουν μπάσκετ με τον φανατισμό που έπαιζε κάποτε ο Βασίλης Σπανούλης. Οπότε, πρέπει μάλλον να το πάρουμε απόφαση. Στο εξής, και στον αθλητισμό, θα καταναλώνουμε όλο και περισσότερο πλαστική τροφή και θα δηλώνουμε και ευχαριστημένοι. Το θέαμα έχει γίνει κι αυτό «φαστφούντ». Τα ταλεντάκια θα εντοπίζονται νωρίς -νωρίς από τα λαγωνικά των μεγάλων ομάδων, θα εντάσσονται στα παιδικά και εφηβικά τμήματα, όπου επαγγελματίες προπονητές θα τους προπονούν μέχρι εξαντλήσεως. Θα τους μαθαίνουν τακτικές και θα τους «ταΐζουν» βιταμίνες προς βελτίωση των επιδόσεων. Θα βγάζουν - είναι βέβαιο- καλούς παίχτες, καλά ... «ρομποτάκια» δηλαδή, αλλά ... όχι Ρονάλντο, όχι Σπανούληδες. Γιατί στο μεταξύ θα έχουν σκοτώσει το ταλέντο, τη φαντασία του παίχτη, την παρόρμηση, την ατομικότητα, τη δημιουργικότητα, την τρέλα εκείνη που σε κάνει να ξεχωρίζεις από τη μετριότητα και τον σωρό. Τα ρομποτάκια αυτά θα γίνονται ανάρπαστα βέβαια, θα στελεχώνουν ομάδες - μηχανές και .. τελεία. Το θέαμα θα παραμένει κατά βάση άνοστο. Ποτέ τα φυτά του θερμοκηπίου δεν θα έχουν το άρωμα και την ομορφιά ενός αγριολούλουδου.
Το τέλος της καριέρας του Βασίλη Σπανούλη, αλλά και των ελάχιστων πια μεγάλων αθλητών έρχεται να θέσει ξανά επί τάπητος μια μεγάλη φιλοσοφική συζήτηση. Γιατί ένα σύστημα δεν παράγει πια τους «σταρ» που έβγαζε κάποτε; Πού είναι οι μεγάλοι ηθοποιοί, οι μεγάλες φωνές στο τραγούδι, οι μεγάλες πένες στη γραφή; Πού είναι - στον αθλητισμό - οι μεγάλοι θρύλοι του παρελθόντος; Τι έγινε ξαφνικά και έχουμε πέσει σε μια χρυσή μετριότητα;
Μην ψάχνεις για απαντήσεις... Είναι σύνθετο, είναι περίπλοκο, έχει μια ολόκληρη χημεία από πίσω του. Νομίζω τελικά ότι τις μεγάλες προσωπικότητες, σε κάθε τομέα, τις γεννούν οι συνθήκες κάθε εποχής. Χρειάστηκε η Ελλάδα της φτώχειας και της μετανάστευσης για να βγει φωνή σαν τον Καζαντζίδη. Ήταν η Ελλάδα των έντονων πολιτικών και ιδεολογικών αγώνων που γέννησε έναν Μίκη Θεοδωράκη. Χρειάστηκε να βιώσει η Ελλάδα τη μικρασιατική τραγωδία του 1922 για να βγάλει τεράστιες πένες σαν κι αυτές της γενιάς του ’30. Κι αν δεν ήταν η πείνα, η φτώχεια και η ανασφάλεια του μετανάστη δεν θα έβγαινε ένας Γιάννης Αντετοκούνμπο. Δεν θα γυάλιζε το μάτι του για επιτυχία, το ταλέντο του- στο οποίο υποκλίνεται όλο το ΝΒΑ- δεν θα έβγαινε ποτέ στην επιφάνεια. Θα ήταν κι αυτός ένας ακόμη πλαδαρός και αδιάφορος νέος άνθρωπος χωρίς κάποιο ιδιαίτερο στόχο στη ζωή.
Και τον Σπανούλη μια εποχή τον γέννησε. Έζησε μικρός το κλίμα του 1987. Τότε που η Εθνική μπάσκετ του Γκάλη κατακτούσε το πανευρωπαϊκό. Από κει η έμπνευση, από κει και το όραμα.
Η σημερινή εποχή τι να γεννήσει; «Τρομοκρατημένοι» οι άνθρωποι και κλεισμένοι απ’ το πρωί ως το βράδυ σε «πλατφόρμες» και κινητά, άλλο τι δεν συζητούν παρά για εμβόλια τεχνολογίας mRNA και πιστοποιητικά εμβολιασμού.
Ένας πλανήτης άρρωστος σε όλα του... Ένας πλανήτης σε κακό φεγγάρι που δεν λέει να γυρίσει με τίποτε ...
ΑΛΕΞΗΣ ΚΑΛΕΣΗΣ
alexiskalessis@yahoo.gr
