Τα επεισόδια στο Πέραμα ήταν φυσικό να χτυπήσουν καμπανάκι κινδύνου και στη Λάρισα, όπου εντός των προσεχών ημερών αναμένεται να λειτουργήσουν τμήματα για τη φοίτηση των προσφυγόπουλων και στο 26ο Δημοτικό Σχολείο, όπου διατυπώνονται ενστάσεις και προβληματισμοί με το ίδιο σχεδόν επιχείρημα, ότι δηλαδή δεν προηγήθηκε κανένας διάλογος για τη φοίτηση προσφυγόπουλων στο σχολείο.
Μια ψύχραιμη προσέγγιση, μακριά από εντάσεις και μικροκομματικές αντιπαραθέσεις, είναι αναγκαία προϋπόθεση για την τοποθέτηση μιας κοινωνίας, που βιώνει συνολικότερα το προσφυγικό πρόβλημα. Και δεν αρκούν μόνο οι διακηρύξεις των τοπικών φορέων της εκπαίδευσης περί αλληλεγγύης προς τους πρόσφυγες για να αποδείξουν ότι στη Λάρισα δεν υφίσταται πρόβλημα και «με ανοιχτές τις αγκάλες θα υποδεχθούν γονείς και εκπαιδευτικοί τα προσφυγόπουλα» όταν ξεκινήσουν τα μαθήματά τους.
Ούτε φυσικά χρειάζεται και η απειλή του εισαγγελέα από το Υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής, που έσπευσε -με αφορμή τα επεισόδια στο Πέραμα- να θεωρήσει δεδομένο ότι τα παιδιά των προσφύγων θα πάνε σχολείο. Διότι προβλήματα με απειλές και βούρδουλα δεν λύνονται –αντίθετα ενίοτε φέρνουν αντίθετα αποτελέσματα- πέρα από το γεγονός ότι τέτοιες πρακτικές δεν μπορεί να αποτελούν αριστερή πολιτική.
Βάση για οποιαδήποτε προσέγγιση του προβλήματος πρέπει να είναι η παραδοχή ότι το δικαίωμα στην εκπαίδευση είναι βασικό ανθρώπινο δικαίωμα, για όλους, ανεξάρτητα από την εθνικότητα, τη φυλή, το χρώμα, τις θρησκευτικές πεποιθήσεις. Η υπεράσπιση αυτού του δικαιώματος αποτελεί κριτήριο πολιτισμού, ανθρωπιάς και αλληλεγγύης κάθε ανθρώπου, κάθε κοινωνίας και λαού. Ως εκ τούτου, ως θέση αρχής είναι αναγκαία η συμφωνία ότι τα προσφυγόπουλα πρέπει να πάνε σχολείο, όπως δικαιούνται όλα τα παιδιά του κόσμου.
Αυτό ήταν και το πνεύμα στη συζήτηση της προηγούμενης Πέμπτης στο Δημοτικό Συμβούλιο, αυτό και το περιεχόμενο των ανακοινώσεων από τοπικούς φορείς. Και από όσα είναι γνωστά μέχρι σήμερα δεν υπάρχουν ούτε μεμονωμένες φωνές, που από θέση αρχής να είναι αντίθετες με την εκπαίδευση των προσφυγόπουλων στα σχολεία.
Ασφαλώς και αποτελεί δικαίωμα του Κράτους να αποφασίζει πού και πώς θα λειτουργήσουν σχολεία για τα προσφυγόπουλα. Υπό την προϋπόθεση να καταστήσει κοινωνό την εκπαιδευτική κοινότητα –εκπαιδευτικούς, γονείς και μαθητές- για τον σχεδιασμό του με όλες τις λεπτομέρειες δίνοντας απαντήσεις σε κάθε ερώτημα και προβληματισμό και πείθοντας για τις επιλογές του μέσα από εξαντλητικό διάλογο. Εάν βεβαίως επιθυμεί την κοινωνική συναίνεση και την αποδοχή της πολιτικής του.
Οι φωνές στο 26ο Δημοτικό Σχολείο για έλλειψη διαλόγου είναι άξιες προσοχής και πρέπει να μας προβληματίσουν. Γιατί άραγε η συντριπτική πλειοψηφία των γονέων ψήφισε να μην γίνει δεκτή η φοίτηση προσφυγόπουλων στο σχολείο τους; Τους ενημέρωσε κανείς πώς και γιατί θα χρησιμοποιηθεί το σχολείο τους, τους έδωσαν απαντήσεις στα ερωτήματά τους για να είναι πλήρως ενήμεροι πριν προσέλθουν στις κάλπες και βγάλουν το συγκεκριμένο αποτέλεσμα;
Ας μη βιαστούμε να απαντήσουμε και κυρίως να τους επικρίνουμε με ελαφρά καρδιά χαρακτηρίζοντάς τους ξενοφοβικούς ή ρατσιστικούς όπως επισημαίνει στην επιστολή του ο πρόεδρος του συλλόγου γονέων Στέφανος Χαχάμης και δεν έχει άδικο. Έλλειψη διαλόγου και κραυγές για ξενοφοφία και ρατσισμό κάτω από αυτές τις προϋποθέσεις διαμορφώνουν πρόσφορο έδαφος για επιχειρήσεις και εντάσεις όπως στο Πέραμα, που όλοι μας απευχόμαστε.
Του Δημ. Κατσανάκη
