Η επίσκεψη σε μια έκθεση κόμικς δεν είναι καθόλου, μα καθόλου μια… παιδική υπόθεση. Αντιθέτως. Είναι μια ευκαιρία για να ανοίξει και να ταξιδέψει η φαντασία κυρίως των μεγάλων.
Τις μέρες αυτές η Λάρισα φιλοξενεί μια από τις πιο ενδιαφέρουσες εκθέσεις κόμικς πανελλαδικά, στο θέατρο ΟΥΗΛ. Οι «γέφυρες» ένωσαν τους επισκέπτες και η ευρωπαϊκή γλώσσα των κόμικς μιλά στους επισκέπτες.
Η Λάρισα Υποψήφια Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης 2021, φιλοξενεί, για πρώτη φορά στη χώρα μας, δημιουργούς και από τις 28 χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σε μια μοναδική για τα εγχώρια και σπάνια για τα διεθνή δεδομένα έκθεση, που αναδεικνύει το πλούσιο πολιτισμικό έργο της ευρωπαϊκής δημιουργίας και την παγκοσμιότητα των εκφραστικών μέσων που χρησιμοποιούν τα κόμικς για να μεταδώσουν μηνύματα, σκέψεις και συναισθήματα.
Ανάμεσα στους κομίστες που συμμετέχουν στην έκθεση είναι και ο Λαρισαίος Μέλανδρος Γκανάς. Μέσα από τα ασπρόμαυρα κόμικς του περνάει μηνύματα, σχόλια και αγγίζει θέματα άλλοτε underground και άλλοτε ταμπού. Είναι συγγραφέας, εκδότης και συλλέκτης κόμικς με πολλές δόσεις μυστηρίου.
Πριν καν ξεκινήσουμε τη συζήτηση μαζί του, ανατρέπει την εικόνα που έχει ο μέσος αναγνώστης για τους κομίστες.
Το τελευταίο διάστημα ο Μέλανδρος μοιράζει τη ζωή του ανάμεσα στη Λάρισα και τη Σητεία Κρήτης. Από την αρχή ξεκαθαρίζει ότι αντιπαθεί τους ήρωες στα κόμικς, ωστόσο δέχεται την έννοια του ήρωα έξω από το χαρτί. Οι δημιουργίες του είναι ασπρόμαυρες και όταν του αναφέρεις ότι είναι σκληρό το ασπρόμαυρο εκείνος τονίζει «πως όταν κάτι είναι όμορφο θα το δεις μόνο με το ασπρόμαυρο. Όταν βάζεις χρώμα όλα ωραία είναι». Στην παρουσίασή του απόψε το βράδυ θα αναφερθεί στη διαδρομή που έκανε ως αναγνώστης και έπειτα ως συλλέκτης κόμικς, ενώ δε θα παραλείψει να αναφερθεί και στη σχέση που έχει η Λάρισα με την 9η Τέχνη.
Όταν ακούει κανείς ότι εκτός από συγγραφέας κόμικς είναι και εκδότης φαντάζεται ότι μπορεί να ασκήσει το χόμπι του κομίστα και ως επάγγελμα. Ο Μέλανδρος όμως διαφωνεί. «Είναι πάρα πολύ δύσκολο, για να μην πω απίθανο. Στο χώρο των κόμικς “μπήκα” ως αναγνώστης, μετά ως συλλέκτης και έπειτα ήρθαν όλα τα άλλα. Εκδότης small press εκδόσεων, σενάριο, αρθρογράφος. Εννοείται πως χρήματα δεν έχω βγάλει μέχρι σήμερα και δεν περιμένω ποτέ να βγάλω από αυτόν το χώρο. Στη χώρα μας είναι μετρημένοι αυτοί που μπορούν, να ζήσουν από τα κόμικς. Είτε σαν σκιτσογράφοι/κομίστες είτε ως σεναριογράφοι. Και αυτοί που γνωρίζω να έχουν έσοδα από τα κόμικς, είναι αυτοί που συνεργάζονται με το εξωτερικό και πάλι χρειάζεται πολύ τρέξιμο, πολύ δουλειά και σίγουρα αρκετή τύχη και γνωριμίες», ανέφερε χαρακτηριστικά για να προσθέσει και τον παράγοντα μεγέθους της χώρας καθώς το αγοραστικό κοινό είναι μικρό. «Για τους περισσότερους είναι χόμπι ή δεύτερη απασχόληση», συμπλήρωσε ο Λαρισαίος κομίστας.
Τα κόμικς αποτελούν την 9η μορφή Τέχνης, μια τέχνη που τα τελευταία χρόνια βγαίνει έξω από το στενό πλαίσιο που είχε στο παρελθόν. «Αν κάνουμε μια σύντομη αναδρομή, τα τελευταία χρόνια εκεί που είχαμε δύο με τρία φεστιβάλ (με το Comicdom Con να είναι το μεγαλύτερο και κάποια μικρότερα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη κυρίως), φέτος έχουν γίνει ήδη δύο μεγάλα το Comicdom Con και το Thessaloniki Comic Con ενώ τις επόμενες ημέρες θα λάβει χώρα το τρίτο φεστιβάλ στον Πειραιά το Athens Cοn. Και εννοείται πως συνεχίζουν να γίνονται και τα μικρότερα που ήδη υπήρχαν μέχρι σήμερα», υπογραμμίζει ο Λαρισαίος κομίστας περιγράφοντας το χώρο των κόμικς στη χώρα μας και συμπληρώνοντας «τα τελευταία χρόνια, όπου και να γυρίσεις όπου και να κοιτάξεις, παντού βλέπεις ή ακούς να παίζουν κόμικς. Από διαφημίσεις, από ένθετα σε περιοδικά μέχρι και σε μεθόδους διδασκαλίας».
Αποτέλεσμα είναι η νέα γενιά να μη θεωρεί παρωχημένη την Τέχνη των κόμικς αντιθέτως να διαβάζει και να δημιουργεί. «Οι πιτσιρικάδες διαβάζουν και μάλιστα πολύ. Είναι τα manga που έχουν κάνει τα τελευταία χρόνια το μεγάλο “μπαμ” και έχουν φέρει περισσότερο νεανικό κοινό στα κόμικς», επισημαίνει ο Μέλανδρος για να προσθέσει «έχουμε και πολλούς νέους δημιουργούς στα κόμικς που λόγω της τεχνολογίας που έχουν στα χέρια τους και φυσικά του ταλέντου τους, κάνουν απίστευτα πράγματα».
Στην τέχνη δεν υπάρχουν όρια, μια ιστορία μπορεί να έχει τα πάντα. Ο Λαρισαίος δημιουργός στην έκθεση που φιλοξενείται αυτές τις ημέρες στο ΟΥΗΛ χαρακτηρίζει το έργο του κοινωνικό γιατί συνήθως οι εικόνες του είναι πιο ζωηρές, άγριες, απαγορευμένες για ανήλικους. «Εγώ ασχολούμαι με πιο underground πράγματα. Το χιούμορ παίζει βασικό ρόλο σε ότι εκδίδω, αλλά δεν είναι αυτό που χαρακτηρίζει τις εκδόσεις του “Κάμπου”. Μου αρέσει πιο πολύ το horror, το σεξ και γενικά θεματολογίες οι οποίες είναι ταμπού για την κοινωνία μας. Στις πάνω από σαράντα εκδόσεις μόνο μία έχει να κάνει με κοινωνικοπολιτικό θέμα και μπορεί να διαβαστεί από ηλικίες κάτω των 18. Οι υπόλοιπες είναι 18+», λέει γελώντας και προσθέτει ότι «αυτά που δείχνουμε στο χαρτί για άλλους είναι φαντασία για μένα είναι απλά καθημερινά πράγματα. Εκδίδω αυτά που με αντιπροσωπεύουν, μέσα από τα οποία είμαι εγώ. Είναι αυτά που μπορώ να τα υποστηρίξω και μου αρέσει που σοκάρουν».
Ζωή Παρμάκη
